กระตุ้นพี่ๆ นักส่งเสริมฯ ให้เขียนบล็อก
วันนี้ผมได้มีโอกาสพบปะและพูดคุยกับเพื่อนักส่งเสริมการเกษตรในระดับอำเภอหลายท่าน มีอยู่ 2 ท่านที่ผมได้พูดคุยและสอบถามถึงการปฏิบัติงานในพื้นที่ คือพี่รังสรรค์ เลิศสูงเนิน นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรจากอำเภอไทรงาม และพี่ประสิทธิ์ อุทธา (ลิงค์) นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรจากอำเภอพรานกระต่าย เพราะทั้ง 2 ท่านนี้เป็นทีมงานนักส่งเสริมการเกษตรที่ได้นำเครื่องมือKM ลงไปสนับสนุนการปฏิบัติงานในพื้นที่มาอย่างต่อเนื่อง
เหตุที่พูดคุยกันก็คงเป็นเพราะว่าทั้งสองท่านนี้ได้มีบล็อกเป็นของตนเองแล้วแต่ยังไม่ค่อยได้เขียนบันทึก พูดคุยกันก็ทำให้ทราบว่า ในภาคสนามก็ได้สัมผัสกับKM อย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังไม่ได้เขียนบันทึกอยู่ดี และสภาพการเข้าถึงอินเตอร์เน็ตของเจ้าหน้าที่ภาคสนามก็คือ ยังไม่ค่อยสะดวก ทั้งยังไม่มีอินเตอร์เน็ทความเร็วสูง
ผมก็ไม่รู้จะใช้วิธีการอย่างไร ก็เลยต้องกระตุ้นกันหน่อย ผมทำอย่างไรบ้างอยากรู้ไหมครับ
- พูดคุยและซักถามครับ เพื่อให้ทราบว่าสาเหตุหลักเกิดจากอะไร ทำให้ไม่ได้บันทึกอย่างต่อเนื่อง
- นำบันทึกบล็อกของผม ที่เขียนเสร็จแล้วนำมาเรียบเรียงเป็นผลการปฏิบัติงาน เพื่อให้เห็นประโยชน์ของการบันทึก
- นำบทความที่เขียนไว้ ซึ่งก็ได้เรียนรู้จากการปฏิบัติจากบล็อกอีกนั่นแหละมาให้ได้ศึกษาเพื่อให้เกิดความอยากเขียนขึ้นมาบ้าง
- แนะวิธีการเขียนบันทึกหากการเข้าถึงอินเตอร์เน็ทลำบาก ด้วยการพิมพ์สิ่งที่ได้ปฏิบัติและเกิดการเรียนรู้ โดยพิมพ์ในโปรแกรมพิมพ์ธรรมดาก่อน หากมีเวลาค่อยนำมาลงบล็อกทีหลัง
ไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร แต่เราคุณอำนวยก็ต้องใจเย็นๆ ติดตาม และคอยกระตุ้นกันต่อไปในทุกที่ ทุกเวลา และโอกาสที่จะอำนวยให้นะครับ
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.
วีรยุทธ สมป่าสัก
ความเห็น (30)
- การเริ่มต้นที่ทำด้วยใจ จะให้ผลยั่งยืนมากกว่าถูกสั่งให้ทำครับ
- ร่วม ลปรร. กันครับ
- มาเรียนรู้กับ อ.วีรยุทธค่ะ...
- ตัวเองเคยลุ้นให้พี่ ๆ ที่ ทำงานด้วยกันมาเขียนเรื่องขึ้นบล็อก โดยพาพวกเขาสร้างบล็อก เพิ่มบันทึก ตกแต่งเรื่อง แนะนำวิธีขึ้นภาพ เสริมเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้บันทึกดูดี โดยใช้วิธีจับมือทำ...แต่เราจะให้เขาเตรียมเรื่องของเขาพิมพ์เป็นไฟล์มาก่อนนะคะ...
- ส่วนใหญ่ได้ผลในหมู่พี่ ๆ น้อง ๆ ผู้หญิง ก่อนบรรดาผู้ชาย...เป็นไปได้ไหมคะที่ส่วนใหญ่ผู้หญิงถนัดเขียนถนัดเล่ามากกว่าบรรดาผู้ชาย
- พยายามจะส่งเสริมนักส่งเสริมที่กาญจนบุรีเหมือนกันครับ
- แต่เพิ่งมีท่านเดียวที่เขียน
-
ขอบคุณมากครับพี่
- ขอบคุณท่านอาจารย์ paew มากครับ
- ไปเยี่ยมแล้วครับ
- สนุกดี ท่าทางพี่เขาน่ารักมากครับ
น้องสิงห์ป่าสัก
- ยากทั้งให้เริ่มต้นเปิดบล็อกและให้เขียนบล็อกต่อเนื่องครับ
- เป็นการเรียนรู้ ต้องใจเย็นที่จะเห็นความเปลี่ยนแปลง
- ถ้าจะให้เขียนหรือบันทึกในสิ่งที่นักส่งเสริมจะต้องทำแบบRoutine จะช่วยได้ไหมครับ เพราะเป็นไฟต์บังคับที่ยังไงยังไงก็ต้องเขียนอยู่แล้ว เช่น งานโครงการที่รับผิดชอบ แบบฟอร์ม รายงาน สรุปผลต่างๆฯลฯ จะลองดูก็ได้นะครับ
- สวัสดีครับท่านพี่วีรยุทธ
- ถ้าพี่ ๆ นักส่งเสริมฯ เขียนบล็อกกัน คราวนี้จังหวัดกำแพงเพชรวุ่นแน่ ๆ เลยครับ "วุ่นเพราะคงจะทำให้ประชาชนในจังหวัดมีความสุขกันมาก ๆ ครับ"
- เป็นกำลังใจให้ท่านพี่ทำงานเพื่อกำแพงเพชรและประเทศชาติเสมอครับ
เรียน คุณบอย สหเวช
- เห็นด้วยมากๆ เลยครับ ว่าต้องทำด้วยใจ
- ขอบพระคุณมากครับ
เรียน อ.ปวีณา
- ครับ..ก็กำลังลุ้นอยู่เช่นกันนะครับ
- ขอบพระคุณมากนะครับ สำหรับข้อมูลจะลองนำไปปรับเป้าหมายใหม่ครับ
เรียน อาจารย์paew
- ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ ที่กรุณาแนะนำบันทึกที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการเขียนบล็อก และ
- ข้อคิดเห็นที่ดีๆ จะลองนำไปปรับใช้ดูต่อไปครับ
เรียน อาจารย์ขจิต
- ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ ที่แวะมาแลกเปลี่ยนและให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ
- ร่วมด้วยช่วยกันนะครับ
เรียน ครูนงเมืองคอน
- ใช่เลยครับ "ยากทั้งให้เริ่มต้นเปิดบล็อกและให้เขียนบล็อกต่อเนื่อง" และ "ต้องใจเย็นที่จะเห็นความเปลี่ยนแปลง" เป็นเช่นนั้นจริงๆ ครับ
- ขอบพระคุณมากครับในข้อชี้แนะ จะลองหาวิธีปฏิบัติดูนะครับ และจะบันทึกมาแลกเปลี่ยนกันต่อไป
เรียน อาจารย์ปภังกร
- ขอบพระคุณมากครับที่ช่วยส่งแรงใจไปให้อย่างสม่ำเสมอ
- เป้าหมายสุดท้ายคือ "ความสุขของเกษตรกร" ถูกต้องแล้วครับ..
เป็นกำลังใจให้คุณยุทธด้วยคนค่ะ เห็นด้วยว่ายากมากสำหรับหลายๆคน แต่ก็เชื่อว่าหากเราสามารถช่วยได้แม้เพียงคนเดียวก็มีค่าค่ะ ทั้งต่อท่านนั้นๆและต่อคลังความรู้ของเรา
จากที่ได้พยายามช่วยใครต่อใครมามากมาย ทุ่มเทสุดๆทุกครั้งไป ก็พบว่า คนที่เขียนจริงๆสม่ำเสมอ มักจะเป็นคนที่ตั้งต้นด้วยตนเองค่ะ ต่อยอดด้วยกำลังใจจากพวกเราชาว GotoKnow นี่แหละ เพราะฉะนั้น....การให้กำลังใจกันเมื่อพบสมาชิกหน้าใหม่ แบบที่คุณ paew บอก เป็นสิ่งที่ควรช่วยกันทำเสมอ
แต่ก็ยังไม่ท้อที่จะชักชวนใครต่อใครต่อไปนะคะ เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าการเขียนใน GotoKnow เพื่อบ้านเมืองของเรานั้นดียังไง ใช่ไหมคะ
- ทั้งสองท่านที่รู้จักเป็นนักส่งเสริมที่ไฟแรงมาก
- เห็นด้วยคะถ้าเขียนแล้วมีแต่ ได้ กับ ได้ ทั้งผู้เขียน ผู้อ่าน เกษตรกร...............
- เป็นกำลังใจให้คะ
เรียน พี่โอ๋-อโณ
- เห็นด้วยครับว่าไม่ง่าย แต่ก็ไม่เคยท้อนะครับ เพราะต้องช่วยเพื่อนๆ ให้เข้าถึงแล้วจึงจะเข้าใจถึงสิ่งที่พวกเราชาว Gotoknow.org กำลังร่วมแรงร่วมใจกันอยู่ในขณะนี้
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ
เรียน ผอ.ธุวนันท์
- ครับพี่ทั้งสองเป็นคนที่ทำงานเก่งมาก
- วันนี้ผมนั่งคุยไป ก็ยกตัวอย่างเรื่องที่พี่เขาลงมือทำ และแนะให้เห็นสิ่งดีๆ ที่น่าจะบันทึกมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้มากมาย
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ
เรียน คุณเรวัตร
- ถูกต้องแล้วครับ คุณอำนวยต้องเป็นดาวยั่วด้วย..
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ สู้ๆ ครับ
เรียนคุณสิงห์ป่าสัก
อ่านบันทึกของคุณสิงห์ป่าสัก และคำแนะนำของครูนงเมืองคอนแล้ว ทำให้รู้สึกมีแรงกระตุ้นและกำลังใจในการที่จะชักชวนพี่ ๆ น้อง ๆ เพื่อน ๆ ร่วมงาน ให้เข้ามารู้จักและสัมผัส gotoknow เพิ่มมากขึ้นค่ะ ขณะนี้ ดิฉันพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของตัวเอง ให้แกร่งกล้าพอที่จะใช้ด้วยตัวเอง เป็นประสบการณ์ตรงในการแนะนำและกระตุ้นให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ เขียนบล็อก เหมือนกันค่ะ
เรียน คุณรัตติยา
- ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาร่วม ลปรร.
- ร่วมด้วยช่วยกันนะครับ ช่วยสร้างโอกาสให้กับทุกคนได้รู้ เข้าใจ ใช้ประโยชน์ และเข้ามาร่วมกันขับเคลื่อนสังคมอุดมปัญญากันต่อไป
- เป็นกำลังใจทั้งคุณอำนวยและคุณกิจด้วยนะคะ
- หวังว่าคุณอำนวยวีรยุทธจะเป็นดาวยั่ว (ไม่ช่ายยั่วโมโหนะคะ) ได้สมใจและเป็นแมวมองคอยสนับสนุน เรียกได้ว่า ทั้งผลักทั้งดัน (เจ้ดัน) ช่วยแจ้งบอกเราด้วยนะคะ
พี่สิงห์ป่าสัก
ผมเฝ้าดู Blgger ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน เราพบว่า เป็นเรื่องน่าเศร้า อย่างหนึ่งว่า มีการอบรมการเขียน Blog และก็มีคุณครูกลุ่มใหญ่เขียนภายในวันเดียว มากมาย (ผมจำได้ว่าผมตื่นเต้นมาก) และพยายามตอบให้กำลังใจ
แต่มีปรากฏการณ์อย่างนี้เพียง ๑ วันครับ
ทำอย่างไร ที่จังหวัดของผมที่ด้อยเรื่อง การเข้าถึงข่าวสารอยู่แล้ว (ตามที่เขาว่ากัน) ให้ช่วยกันเขียน Blog และแลกเปลี่ยนเพื่อพัฒนาจังหวัดของเรา ในวันนี้ต่างคนต่างทำ
เท่าที่ผมสแกน Blogger ที่เขียนบันทึกอย่างต่อเนื่องมาเพียง ๒ - ๓ ท่าน และทั้ง ๓ ท่านเป็นเพื่อนของผมทั้งหมด เท่านั้นเองครับ
เรียน คุณจ๊ะจ๋า
- เป็นทั้งดาวยั่ว-ดาวยวน (ไม่ใช่กวนนะครับ) ทั้งผลักทั้งดันครับ ก็สนุกดีนะครับ ท้าทายดีพราะต้องให้เขาทำด้วยใจ คงต้องสำเร็จเข้าสักวันนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ
เรียน น้องจตุพร
- ผมก็พบกับเหตุการณ์เช่นเดียวกับน้องจตุพรครับ แต่ก็เริ่มเรียนรู้และเข้าใจ และทำให้เราไม่ด่วนสรุปอะไรในระยะเวลาสั้นๆ
- สู้ต่อไป ต้องใช้เวลานะครับ ของแท้ย่อมไม่สามารถลอกเลียนแบบได้เพียงชั่วข้ามคืน หรือใช้วิธีการผักชีโรยหน้าสำเร็จเหมือนภาพลวงตา ที่เราพบกันโดยทั่วไป
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมา ลปรร.
คุณวีรยุทธ
เรากำลังต่อสู้กับหลายเรื่องมาก
มีคนไม่มากนักที่จะฝ่าด่านเข้ามารอดตายได้ถึงการเขียน blog
และยังต้องฝ่าด่าน มีเรื่องเขียน เขียนแล้วมีคนมาต่อยอดให้ จนถึงเขียนอย่างสนุก จนถึงเขียนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ทั้งหมดนี่ไม่ง่าย
แต่ละด่าน มักจะมีเพื่อนร่วมทางหายไปอยู่เรื่อยๆ
ผมจึงไม่อยากให้เราคิดถึง blog เป็น สรณะ ซะทีเดียว
เราแยกความถนัดได้ไหม ว่าใครจะไปเส้นทางไหน
ถ้าไม่งั้น KM ต้องถึงทางตันแน่นอน ถ้ายังใช้เกณฑ์นี้อยู่ ไม่ปรับตัว
วันหลังผมจะลองย้ำเรื่องนี้อีกที
เพราะ blog ได้ทำให้ผมสูญเสียผู้ร่วมงานไปมากมายเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าผมจะรับ blog ไปได้นานอีกเท่าไหร่
หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์บล็อกครับ
เรียน อาจารย์ ดร.แสวง
- เห็นด้วยครับว่าฝ่าด่านเข้ามาบล็อกไม่ง่าย และต้องต่อสู้กับหลายๆ อย่าง ในการบันทึกความรู้ทางนี้
- ขอบพระคุณมากครับที่ช่วยมากระตุกให้ระลึกว่าไม่ได้มีทางนี้ทางเดียว
- เราน่าจะเลือกทางที่เหมาะที่สุดสำหรับเรา และอาจต่างไปจากคนอื่น (หลากหลาย) เมื่อไม่ได้ทางนี้ก็ควรหาทางออกทางอื่นที่เหมาะสมกว่า
- ขอบพระคุณมากครับ ที่มีช่วยให้ปิ้งไอเดียใหม่ๆ แล้วจะบันทึกมา ลปรร.ต่อไปนะครับ
จะรออ่านครับ
ถ้าช้าผมจะลงก่อนนะ
เรื่องอย่างนี้ใครเร็วใครได้ครับ
แหม อย่าตกใจซิ ผมแหย่รังแตนนะ
ใครจะมากล้าหาญสู้สิงห์ป่าสักล่ะครับ
ช่ายแม๊ะ อิ อิ (ลองเอย่างเด็กวัยรุ่นนะครับ)
เรียน อาจารย์ ดร.แสวง
- ได้เลยครับ ผมจะได้ตามไปเรียนรู้ด้วย...555
- ขอบพระคุณมากครับที่คอยแหย่รังแตน เพื่อสร้างการพัฒนาครับ