การณ์...เวลาเปลี่ยนไปเร็วจริงๆ (3)
ประสบการณ์ทำให้คนเข้มแข็งขึ้น
ผมและทีมงานซ่อมบำรุงรู้จักน้องคนนึง น้องคนนี้เป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงและตรงไปตรงมาไม่ว่าจะด้วยวาจา ใจ น้องเค้าคิดอย่างไรก็จะแสดงออกมาตรงๆๆ ด้วยความที่ผมเป็นผู้ใหญ่ผมก็จะไม่ค่อยสุงสิงกับน้องเค้ามากเท่าไรจะคอยดูและคอยให้คำปรึกษาอยู่ห่างๆๆ จะมีก็แต่น้องนกและช่างๆที่จะคอยเป็นเพื่อนเล่นกับน้องเค้าอยู่เสมอ ซึ่งเมื่อเวลาน้องเค้ามีปัญหาไม่สบายใจ ไม่เข้าใจอะไร หรือต้องการคำปรึกษาเกี่ยวกับการทำงานเค้าก็จะมาที่หน่วยงานเราบ่อยๆๆ ปัจจุบันนี้น้องคนนี้กำลังออกเดินทางตามหาความฝัน ที่เขียนบทความนี้ขึ้นมาเพราะทราบเรื่องจากน้องนกว่า น้องเค้าสมัครสอบอยู่เป็นประจำ สอบไม่ได้ก็จะพยามยามหาที่สอบใหม่ๆๆอยู่เรื่อยๆๆ เป็นอย่างนี้มาก็หลายเดือนแล้วเท่าที่ผมทราบ ซึ่งทำให้ผมคิดถึงบทความนึงที่นำมาจากหนังสือเล่มเดิมครับ แต่เป็นเรื่องที่มีชื่อตอนว่า "การรอคอย" เริ่มต้นกันเลยนะครับ บางครั้งและหลายๆครั้งในชีวิตคนเราที่ต้องนั่งรอ ไม่ว่าจะเรื่อง ความรัก รอผลสอบ รอสัมภาษณ์สมัครงาน และหลายๆ ครั้งที่บางคนล้มเลิกการรอคอย ด้วยเหตุผลที่ว่า พวกเขาไม่อยากมาเสียเวลากับการรอคอยที่นานเกินไป นั่นเป็นเหตุที่ฉันเองก็เคยหลุดปากออกมาเหมือนกัน หลายๆ ครั้งที่ท้อ หลายๆ ครั้งที่สิ้นหวังกับการรอ บางครั้งฉันนั่งรอเพื่อน หลังเลิกเรียน เพื่อนติดงานกับอาจารย์ทำให้มาช้ามาก ฉันเองก็รอแล้วรอเล่า หลายๆ ช่วงวินาทีที่ฉันตัดสินใจจะจากไปโดยไม่มีเพื่อนคนนั้น ตัดสินใจที่จะหยุดการรอคอย....เพียงเท่านั้น
และหลายๆ ช่วงวินาทีแห่งการรอคอยนั้น ฉันก็ได้คิด...ในหลายๆ สิ่ง คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมา ทบทวน ตริตรอง จนในที่สุด... ฉันก็ตัดสินใจที่จะรอ ไม่ใช่เพราะฉันกลัวที่จะโดนเพื่อนคนนั้นต่อว่า ถ้าฉันทิ้งเขาไป แต่...ฉันเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวเพื่อนของฉัน และฉันก็รู้ดีว่าเพื่อนของฉันไม่มีทางผิดสัญญา และผลจากการรอของฉัน ก็คุ้มค่าเกินกว่าเวลาที่เสียไป บางครั้งเหตุการณ์เล็กๆ ก็สามารถจุดประกายข้อคิดเล็กๆ ที่ให้ผลยิ่งใหญ่กว่า หลังจากเหตุการณ์นั้น ความคิดเล็กๆ นี้เองที่ทำให้ฉันได้สิ่งที่รอคอย อาจจะไม่เสมอไป....แต่ก็บ่อยครั้ง และทุกๆ ครั้งที่รอนั้น ฉันไม่ได้รู้สึกเสียเวลาเลย แต่ฉันกลับรู้สึกว่าฉันได้บางสิ่งมาอยู่ในหัวใจ ความอดทน ฉันเรียกมันอย่างนั้น เมื่อฉันเริ่มรู้สึกตัวว่าฉันรอนานแค่ไหน ความศรัทธา สิ่งที่ฉันมั่นใจเสมอว่าสิ่งนั้นจะต้องมาถึง สองสิ่งนี้ อาจจะเป็นแค่ความอดทน และศรัทธาที่น้อยนิด แต่ความคิดเล็กๆ นี้เอง ที่ครั้งหนึ่งได้ให้ผลอันงดงามแก่ฉันและเมื่อสิ่งดีเล็กๆ ได้เข้ามาในหัวใจฉัน ก็เหมือนเมล็ดดอกไม้ที่ฉันจะคอยรดน้ำและใส่ปุ๋ยให้งอกงาม... เป็นต้นไม้ใหญ่ การรอขอฉันจึงไม่ไร้ค่าอีกต่อไป แต่กลับให้สิ่งดีๆ กับฉันทุกๆครั้งที่รอ
สุดท้ายก็อยากฝากไว้กับผู้ที่กำลังรอคอยไม่ว่าจะรออะไร ถ้าคุณเพิ่มความอดทนและศรัทธาไปสักนิด ฉันเชื่อว่าผลที่คุณได้ย่อมคุ้มค่ากว่าเวลาที่เสียไปแน่นอน
น้องคนนี้เป็นเด็กตัวเล็กๆผ่านเหตุการณ์ต่างๆมามากมายจนเกินตัว แต่ผมเชื่อว่าความศรัทธาที่น้องเค้ามีช่างมากมายเหลือเกิน ซึ่งผมคิดว่าผู้ใหญ่อย่างพวกเราๆๆคงต้องเพิ่มความอดทนและศรัทธามากขึ้นกว่านี้ เพื่อการทำงานที่มีประสิทธิภาพและความก้าวหน้าของสถาบันเรา
คำสำคัญ (Tags): #ความอดทนและศรัทธา
หมายเลขบันทึก: 67958เขียนเมื่อ 18 ธันวาคม 2006 11:40 น. ()ความเห็น (5)
ศรัทธาและอดทนเป็นเหมือนเสบียงสำหรับนักล่าฝันจริงๆ..บางครั้งกว่าที่จะมาถึงจุดหมายที่ต้องการอาจต้องใช้เวลาและการเผชิญหน้ากับความลังเลว่าจะหันหลังหรือไปต่อไปดี..อย่างวันนี้ดีใจที่ได้มีโอกาสอ่านบันทึกดีๆและตั้งใจของพี่ๆทีมงานช่างบำรุง..ขอให้เดินทางต่อไป....และจะคอยติดตามผลงานค่ะ
เอ่อ..พี่ๆถ้าจะเว้นวรรคประโยคบ้างจะทำให้อ่านง่ายและดูสวยงามมากขึ้น...และถ้าสนใจอยากใส่สีตัวหนังสือหรือใส่รูปภาพ(รับรองว่าไม่ยากและไม่นานเดี๋ยวพี่ก็ทำได้)ติดต่อพี่ปิ่งศูนย์พัฒนา,หนุ่มทันสินห้องยา,ไก่นักสังคมฯฯลฯ.ที่สถาบันเรามีคนเก่งการใช้บันทึกหลายคนยินดีให้คำแนะนำค่ะ
ขอบพระคุณน้องขวัญมากนะครับ
เข้ามาเยี่ยมนะคะ และเห็นด้วยกับ "ประสบการณ์ทำให้คนเข้มแข็งขึ้น" ค่ะ
ทีมงานซ่อมบำรุง
- ขอบพระคุณพี่มอมมากครับ.