ในเมื่อฤดูกาล...ยังเปลี่ยนแปลงบ่อย...
วันนี้วันที่เท่าไหร่เนี้ย ผมตื่นขึ้นแล้วนึกไปต่างๆนานา แต่ที่รู้ตอนนี้เป็นฤดูที่เขาเรียกว่าฤดูหนาว เฮ้อ!สำหรับฤดูนี้แล้วนั้นคนที่กำลังมีความรักหรือมีอยู่ก็คงจะรู้ว่าเป็นฤดูที่อบอุ่น แต่ก็นะอีกมุมหนึ่งแล้วคนที่ยังไม่มีความรักละ คงเป็นฤดูที่มีแต่ความเหน็บหนาว แน่เลย (ผมก็คนละ)
บทความนี้เป็นบทความหลังจากหยุดพักไปตั่งหนึ่งอาทิตย์ไม่ได้ทำอะไรเลยเกี่ยวกับ รายงานการวิจัย ก็คงจะต้องตั้งหลักกันใหม่แล้ว เพราะอะไรนะหรือไม่แปลกหรอกก็ด้วยสาเหตุที่หลังจากที่หยุดไปเป็น ระยะเวลาที่ยาวนานพอเปิดมาก็จะต้องเจอกับการนำเสนอเค้าโครงรายงานการวิจัยที่สุดหินเลย นั่นละเป็นสาเหตุให้การหยุดช่วงปีใหม่ขอผมนี้อาจจะไม่มีความสุขเท่าไหร่นะ
แต่ก็เอาเถอะเพื่ออนาคตมหาบัณฑิต ยังไงเสียเราก็ต้องอดทนฟันฝ่า ไปให้ถึงจุดมุ่งหมายให้ได้
ตกเย็นมาก็เลยไปร้านเช่าหนัง ก็ต้องเอาหนังที่เช่ามาไปคืนนิ หลังคืนหนังเสร็จใจก็อยากจะกลับมาบ้านเลยวันนี้คงไม่เช่าหนังแน่ (มีเงินติดตัวแค่สามสิบเอง) แต่เผอิญว่าตอนที่จะออกจากร้านนั้นสายตาได้ไปสะดุดกะหนังเรื่องหนึ่ง เป็นหนังไทยเสียด้วย seasons change “เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย” แหมแค่ชื่อนี่ก็กินขาด ก็เลยลองเช่ามาดูสิว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะมีหลายคนที่บอกว่าหนังเรื่องนี้ดี แต่ขอโทษครับผมนะเพิ่งได้ดูนะ
หนังเรื่องนี้ให้แนวคิดอะไรกะเราบ้างเอาเป็นว่า ถ้าหากไม่มองเรื่องความรักของวัยรุ่นแล้วนั้น ตัวผมว่าหนังเรื่องนี้ให้แง่คิดหลากหลายอย่างที่เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของรุ่นใหญ่ก็มีนะ จากหนังที่พยายามจะวางโครงเรื่องที่ให้เห็นว่าเมื่อตนได้เลือกที่จะเดินทางสายที่ตนเองชอบแล้วนั้นจะเป็นผลสำเร็จต่อตัวเองมาก อย่างพระเอกที่เล่นกลองชุดเก่งแต่พอต้องการที่จะเข้าร่วมวงออเคสตร้านั้นก็จะต้องมาเล่น กลองอีกอย่างหนึ่งแต่ตัวเขาก็สามารถที่จะเล่นได้และก็ยังเล่นได้ดีอีกด้วย
นั่นเกิดจากอันดับแรกก็คือเขามีความตั้งใจ สองเขามีความพยายามที่จะฝึกซ้อม และสามคือเขาไม่ทิ้งความฝันนั้น ซึ่งในตอนนี้เพื่อนที่กำลังเรียนอยู่ด้วยกันนั้นก็กำลังเจอกะหนทางที่เคี่ยวเข็ญในการทำรายงานวิจัย เพราะไม่รู้จะเลือกหัวข้ออะไรดีละที่สำคัญเมื่อเลือกแล้วยังเจอทางมืดอีกคือไม่รู้จะค้นคว้าอย่างไรดี สุดท้ายก็คือจะเขียนออกมายังไงดี ก็อยากให้เพื่อนนำเอาความตั้งใจและการพยายามค้นคว้า และความมุ่งมั่นที่จะเดินไปสู่จุดหมายนั้นกลับมาอีกครั้ง รายงานการวิจัยครั้งนี้ก็คงจะผ่านได้อย่างเกรดดีกันทุกคน
และแนวคิดที่ต้องคิดหน่อยนั่นก็คือ ฉากในช่วงท้ายที่ ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นนางเอกหรือเปล่าไม่รู้ (ที่เล่นฉาบ) ที่ตัวเธอนั้นได้มีความพยายามที่จะเรียบเรียงความรู้สึกอันเต็มเปี่ยมที่จะแสดงความยินดีกะพระเอกที่ได้รับทุนไปเมืองนอก แต่แน่ละตัวเธอก็เจ็บเป็นธรรมดา
เมื่อสังเกตดีๆ แล้วนั้นตัวละครตัวนี้พยายามสื่อความหมายถึงความเสียสละที่เธอยอมเสียสละที่ตัวพระเอกได้ไปเมืองนอกกะคนที่พระเอกชอบ นั่นก็เมื่อมาเทียบกันแล้วก็เป็นการบอกว่าถ้าทุกคนมีความเสียสละนี้ ผมว่าไม่ว่าอากาศมันจะเปลี่ยนแปลงบ่อยแค่ไหนทุกคนก็คงจะมีความสุขและอบอุ่นอยู่ตลอดฤดูกาลที่เปลี่ยนและผันไป
และสุดท้ายแล้วนั้นหนังเรื่องนี้ก็ยังสอนให้เรารู้ว่า อย่าหลงทางไปเพราะความหลงใหลแต่จงยืนหยัดอยู่ในทางที่ตนเองอยู่แล้วมีความสุขที่สุดจะดีที่สุด ก็เหมือนกับการเลือกหัวข้อทั้งรายงานวิจัยและวิทยานิพนธ์ นั้นก็ไม่ควรที่จะหลงหรือรับฟังคนอื่นเอามากนัก แต่จงค้นหาตัวตนของตัวเองให้เจอ แล้วมุ่งหน้าเดินไปในสายที่ตัวเองชอบและถนัด
เพราะในฉากสุดท้ายของหนังเขาก็ทำให้เราได้เห็นว่า เมื่อเราเลือกไปในทางที่ตนเองชอบและรัก มันจะเป็นความสุขที่แสดงออกมาเป็นความสนุก นั่นก็เหมือนการทำรายงานวิจัยหรือวิทยานิพนธ์ออกมาแล้วเป็นการช่วยเหลือคนอื่นโดยตัวของมันเองนั้น ก็คงจะทำให้ผู้จัดทำนั้นมีความสุขมากแน่นอน
ความเห็น (2)
ในเมื่อฤดูกาลยังเปลี่ยนแปลงบ่อย นักศึกษาของข้าพเจ้าเลยเปลี่ยนแปลงหัวข้อบ่อยเหมือนกัน..ใช่มั้ยเอ่ย
สู้ๆ ^๐^
จะสอบหัวข้อวิทยานิพนธ์เมื่อไหร่ล่ะ