เทียนธรรมเทียนชีวิต โดย พระครูปลัดศีลวัฒน์ (สง่า สุภโร)

   ในท่ามกลางความมืดมิ เราทุกคนต้องการแสงสว่าง แสงสว่างจึงเป็นเป้าหมายและเป็นความหวัง

   ชีวิตที่ต้องประสบกับความทุกข์ ความเดือดร้อน จิตใจย่อมมืดมิดยิ่งกว่าความมืดที่ประจักษ์ด้วยสายตา มืดจนไม่รู้จักบุญพ่อคุณแม่ มืดจนไม่รู้จักตัวเราเอง มืดจนไม่รู้จักว่าสิ่งที่ดีคืออะไร จึงทำลายได้แม้กระทั่งตัวเอง

   ความทุกข์ที่ครอบงำชีวิต ทำให้ชีวิตเกิดความสับสนวุ่นวาย บางคนถึงขนาดหนีทุกข์ต้องฆ่าตัวเอง หนีทุกข์จนต้องตกอยู่ใต้อำนาจของความไร้อิสรภาพ หนีทุกข์จนไม่สามารถควบคุมดูแลตนเองได้ ต้องให้ผู้อื่นมาดูแลควบคุม

   ความทุกข์เป็นภัย เป็นความมืดมิดที่ยิ่งใหญ่ในดวงจิตของมนุษย์

   ยามมืดมิดยามที่จิตประสบกับความทุกข์ความเดือนร้อน เราต้องการที่พึ่ง เราต้องการแสงสว่าง เราต้องการความปลอดภัย .....

.........   ตั้งแต่วินาทีแรกที่แม่มีทายาทน้อยๆ ในครรภ์ แม่เอาใจใส่ในความสวยงามภายนอกลดลง แม่หันมาทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจแก่ทารกแทน กระทั่งให้กำเนิดเป็นชีวิตออกมา แม่เอาใจใส่เลี้ยงดูทั้งยามกิน นอน

     หมอนใบแรกที่เราหนุนคือ อ้อมแขนของแม่

     ตักของแม่คือฟูกที่ลูกนอน

     อกของแม่คือผ้าห่มผืนแรกของลูก

     น้ำหยดแรกที่ลูกดื่มคือเลือดในอกของแม่

   การเจริญเติบโตของเรา เป็นการบ่งบอกความแก่ชราของพ่อแม่ แต่ภาระของท่านมิได้ลดลงตามความเฒ่าชราของท่าน

   บางครั้งในยามขัดสน แม่ต้องขวนขวายกู้หนี้ยืมสินเพื่อให้ได้ตามที่เราต้องการ เพื่อการศึกษา เพื่อการกินอยู่ เพื่อการแต่งตัว ชีวิตของพ่อแม่ยอมทนทรมานเหน็ดเหนื่อยกับลูกเหมือนกับเทียนยอมหลอมละลายตนเองเพื่อให้เปลวเทียนได้เปล่งประกายสว่างไสว.......