เลี้ยงน้อง
เมื่อวันหยุดที่ผ่านมาได้เจอกับน้องชาย เลยนั่งคุยกันถึงชีวิตตอนเด็กๆ เพราะเราจะห่างกัน 5 ปี เมื่อตอนเด็กยายก็เลี้ยงเรามาด้วยกัน เล่นกันบ้าง ทุบกันบ้าง บางครั้งก็ให้ช่วยไกวเปลเราก็ไกวแบบสุดขื่อนั่นแหล่ะ ใช้มือบ้าง อย่างอื่นบ้างก็มันเมื่อยนะหยุดก็ไม่ได้เพราะยายสั่งไว้ว่าอย่าให้เปลหยุดนะเดี๋ยวน้องตื่น ถ้าน้องตื่นแล้วหิวก็ชงนมให้น้องด้วย ทีเด็ดอยู่ตรงนี้แหล่ะชอบมาก ตอนชงนมเราก็จะได้แอบไปชิมน้องก่อนชง ชิมเอ!....ไม่หวานแฮะ ...ดูสีสันก็จางจัง...เติมนมอีกหน่อยให้เข้มข้นหน่อยดีกว่า....จะได้อร่อย อย่าเพิ่งว่ากันนะจ้ะ..ก็ตอนนั่นเราก็ 5-6 ขวบเองนะ ยังไม่ได้เป็นพยาบาลเลย
ก็จำได้ว่าเคยได้ยินพี่ ป้าน้าอา รวมยายด้วยก็บ่นกันใหญ่ว่าทำไม"เจ้าหนู(น้องเรา)มันท้องผูกบ่อยจัง" สวนก้นแทบทุกวันเลย เปลี่ยนนมก็แล้วก็ไม่หาย ตอนนั้นก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเป็นฝีมือพี่มันเอง ก็ยังปล่อยให้เราทำเหมือนเดิมทุกวัน
พอโตมาคุยกัน...เลยรู้ว่าน้องเราเลยมีปัญหาจนโตมาตลอดว่าท้องผูกบ่อย เพราะความประทับใจที่ไม่ดีในวัยเด็ก ไม่ชอบเข้าห้องน้ำไปทำกิจธุระอันไม่ประทับใจจนทุกวันนี้ แถมยังจำได้อีกว่าตอนเด็กๆต้องถูกสวนก้นด้วยลูกสวนสีเขียวใบเล็กอีกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...คุณพ่อแม่ทั้งหลายโปรดระวังถ้าให้พี่มันเลี้ยงน้องนะค่ะ ก็หนูไม่รู้จริงๆ
ความเห็น (2)
น้องเราเลยเป็นคนเข้มแข็งและอดทน อดกลั้น มาตลอดเลย..เป็นข้อดี..มาแก้ตัวขึ้นมั้ยเนี่ย.อิ๊ อิ๊