ความจริง ตำแหน่งที่เราแต่ละคนอยู่ ล้วนอยู่ระหว่าง "เฉดสี" ที่อยู่ระหว่าง ดี เลว หรือ ขาว ดำ เพียงแต่เราจะเคลื่อนตัวอยู่ ณ จุดใด
ดี กับ เลว ดำ กับ ขาว คำเหล่าหนี้เรามักจะนำเอามา เพื่อแยกแยะ เปรียบเทียบ คนด้วยกัน อยู่เสมอ ซึ่งผลจากแยกแยะคนอื่น ทำให้เกิดข้อขัดข้องในองค์กร ทั้งภายในตัวผู้ทำและผู้ถูกกระทำ
-
คนดีที่สุด และคนเลวที่สุด ไม่น่าจะมีในโลกนี้ เหมือนกับคำว่า ดำ กับ ขาว ก็ไม่น่าจะมีเหมือนกัน
- ความจริง ตำแหน่งที่เราแต่ละคนอยู่ ล้วนอยู่ระหว่าง "เฉดสี" ที่อยู่ระหว่าง ดี เลว หรือ ขาว ดำ เพียงแต่เราจะเคลื่อนตัวอยู่ ณ จุดใด
- พื้นที่ระหว่าง เฉดสีที่ เรากำลังพูดถึงที่เราแต่ละคนยืนอยู่ คงจะเปรียบได้กับ การว่ายน้ำในทะเล ต่างคนต่างว่าย หรือว่ายกันเป็นกลุ่ม ทุกคนมีเป้าหมายเดียวกันที่จะขึ้นฝั่งไห้ได้
- ส่วนใครจะถึงฝั่งก่อนหลัง หรือหมดแรงว่ายช้าลงจนนิ่งอยู่กลางทะเล รอเวลาจมน้ำตาย หรือบางคนถึงขนาด โดนคลื่นทะเล ตีกลับไปทางเดิม ซึงก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวแต่ละคนเอง หรือกลุ่มทีมงานที่ว่ายไปด้วยกัน
-
เพื่อนร่วมงานเองก็มีหลายรูปแบบ เช่น ว่ายเป็นเพื่อนเรา ช่วยเหลือกันและกัน บางคนก็ทำไห้เราลำบาก อาจถูกดึงขาไว้ ว่ายตัดหน้า หรือกดทับเราจมน้ำตายก่อนถึงฝั่ง
เมื่อเราทุกคนต่างเป็นเพื่อนร่วมเดินทางเพื่อจุดมุ่งหมายอันเดียวกัน แล้วเราจะทำอย่างไร จึงจะร่วมเดินทางเพื่อไปถึงฝั่งได้ทุกคนอย่างที่เราตั้งใจไว้