Professor Brian Kilp สอนดนตรีอยู่ที่ Indiana State University ให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเกี่ยวกับโรงเรียนแห่งหนึ่งในมหาสารคามที่อาจารย์มาช่วยฝึกซ้อมนักดนตรีในวงโยธวาทิต
ในตอนแรกอาจารย์ได้ฟังนักเรียนเล่น ก็บอกวิธีการแก้ไขให้ และหลังจากที่อาจารย์วิจารณ์และสั่งให้แก้ ก็จะแถมประโยคให้กำลังใจว่า
You can do it.
หลังจาก 1 ปี ผ่านไป อาจารย์กลับมาเยี่ยมมหาสารคามอีกครั้งและได้รับทราบว่าวงดนตรีนี้ ไปชนะการแข่งขันระดับจังหวัดและระดับประเทศ นักดนตรีเล่าให้อาจารย์ฟังด้วยความภาคภูมิใจ และเขาได้ช่วยกันทำแฟ้มบันทึกภาพกิจกรรมนี้ เมื่ออาจารยเปิดจนถึงหน้าสุดท้าย ไม่มีรูปใดทั้งสิ้น
มีแต่ประโยคภาษาอังกฤษว่า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การพูดเชิงบวกทำให้เกิดกำลังใจได้อย่างมาก
หมายเหตุ ในหนังสือพิมพ์อาจารย์ให้สัมภาษณ์ว่า ....I practically started crying when I saw that.
***ถ้าอาจารย์ปวีณาช่วยสอนวิธีเขียนบล็อกให้คงจะน่าอ่านกว่านี้ ขึ้นย่อหน้าใหม่ไม่เป็นค่ะ***
ใช้วิธีเคาะ Enter เฉยๆค่ะ จะเป็นการเว้น 1 บรรทัด แบบนี้นะคะ
แต่ถ้าอยากจะขึ้นท่อนใหม่ให้ติดกับบรรทัดบน ให้กด ปุ่ม Shift พร้อมๆกับกด Enter ค่ะ
บันทึกคุณtadsanee น่าสนใจดีมากค่ะ เรื่องน่าประทับใจค่ะ
ว่าจะแสดงตัวอย่างของเมื่อใช้ Shift + Enter แต่ใจเร็วไปหน่อยค่ะ ก็เลยลองให้ดูอีกทีนะคะ
ไม่ยากใช่ไหมคะ
อาจารย์ลำดวนที่เคารพ
เหมือนกันค่ะ จึงรู้สึกที่อยากจะเผยแพร่ เพราะเท่าที่สังเกต Dr Brian ถึงแม้ว่าจะเป็นชาวตะวันตกจะมีลักษณะเหมือนครู สว. ไทย ค่ะ มีเมตตา สอนแล้วสอนอีกไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และจะยิ้มหน้าบาน เมื่อลูกศิษย์ทำได้
หายไปหลายวันค่ะ เพิ่งกลับมา
ดิฉันได้ค้นหาข้อความ "we can do it" ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับดิฉันมานานเพราะตอนเด็กๆ ไม่เคยคิดว่าตนเองจะฟังหรือเรียนภาษาต่างประเทศได้รู้เรื่องหรือ ไม่กล้าแม้แต่จะคุยกับชาวต่างประเทศ จนมาคิดใหม่ว่า ถึงแม้เราจะมาจากที่ไหน จบจากโรงเรียนใด ไม่จำเป็นต้องเรียนแต่ในห้องสี่เหลี่ยม
เราสามารถเรียนรู้เองได้ "we can do it" จนในปัจจุบันดิฉันเห็นด้วยกับข้อความนั้นค่ะ พิสูจน์แล้วค่ะ เป็นจริง
จนได้พบเว็บไซต์นี้ และคนที่ท่านกล่าวขวัญถึงนั้นไม่ใช่ใคร ท่านเป็น Visiting Guest Professor ของ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ค่ะ
ท่านเป็นครูที่มีคุณสมบัติและจรรยาบรรณของ"ครู" จริงๆ ค่ะ โรงเรียนแห่งนั้นคือ โรงเรียนโกสุมวิทยาสรรพ์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคามนะคะ
ท่านเคยสอนดิฉันด้วยค่ะ ได้นำความรู้ที่ท่านสอนมาใช้ในชีวิตประจำวันด้วยค่ะ ลูกศิษย์ทุกคนรักท่านมากนะคะ
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้อยู่ที่แมรีแลนด์ เมื่อคืนนี้ ตอนห้าทุ่ม ยังโทรฯคุยกับ Dr Brian อยู่เลยค่ะ เพราะเขากำลังไปรับคณะอาจารย์จากสวนสุนันทา
ที่มาเยี่ยมมหาวิทยาลัยอินเดียน่า
ปีหน้าก็อาจารย์ก็คงมาสอนทที่เมืองไทยอีกค่ะ
อาจารย์ก็ดี นักเรียนก็ดี ถึงประสบความสำเร็จในครั้งนั้นและเกิดความประทับใจซึ่งกันและกัน
สวัสดีค่ะอาจารย์
รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ
ยังนั่งอยู่บนเตียงค่ะ อย่าอิจฉาข้าราชการบำนาญนะคะ มองออกไปนอกหน้าต่าง นึกถึงเพลง
The falling leaves drift by my window
The autumn leaves of red and gold.
มีรูปถ่ายค่ะแต่ download ไม่เป็น อยากจะลงรูป ลงในบล็อกค่ะ เพราะคิดว่าใส่รูปและข้อเขียน จะน่าสนใจมากขึ้น
คิดถึงทุกคนค่ะ