อารมณ์กับอาหาร : easy to read/eat...

       ภายในความเป็นตัวเรา มีเสียงของเราที่ดุดุ และสั่งการ เจ้ากี้เจ้าการ คอยสั่งนั่นสั่งนี่ คอยติดตามคอยถาม นี่อันหนึ่ง กับอีกสิ่งหนึ่งที่ถูกสั่งการและไม่ออกเสียง คอยฟังแต่ดื้อบ้าง เชื่อบ้าง และอีกเสียงหนึ่ง คือ เสียงที่โหดร้าย คอยกระซิบเราว่า "อิจฉาว่ะ...อย่าให้มันได้ดีกว่าเรานะ... "... หรือ ..."เฮ้ย...คนนั้นนิสัยไม่ดี..."

 

 

       การที่เราทำสิ่งต่างๆ ในแต่ละวัน เช่นตื่นนอนตอนเช้า เราจะรู้สึกขี้เกียจบ้าง...หม่นหมองบ้าง สดชื่นบ้าง เฉยๆ บ้าง เป็นการ mix เสียงที่ 3 เหมือนการปรุงอาหาร จานหนึ่งจากของ 3 สิ่งที่ว่า

"อารมณ์นี้ขึ้นกับ สภาพแวดล้อม/สภาพกายภาพ...และช่วงเวลาด้วย"

...................................

 

       ช่วงเช้าถ้าได้พักอย่างเต็มที่ หลับอย่างมีความสุข และฝันดี เราก็ตื่นอย่างสดชื่นมีกำลังใจ   ถ้าเป็นอย่างสดชื่นทุกเช้า...ก็ดีไป แต่ถ้าไม่เป็นอย่างที่เราว่า เราก็สามารถ mix ขึ้นมาได้นะ ทำให้เช้านี้สดชื่นตามสั่ง เหมือนอาหารตามสั่ง...

         กายเราเป็นส่วนที่เชื่อบ้าง ดื้อบ้าง อันนี้เป็นส่วนผสมอันหนึ่ง ถ้เราฝึกเสียงที่สั่ง ชอบคิด ชอบถาม ให้มีกำลังมากกว่าเสียงนั้นจะสั่งกายได้เสมอ...

        บวกผสมกับเสียงกระซิบที่มาปรุงรสชาติให้แตกต่างกันเล็กน้อยในแต่ละครั้ง เช่น ใส่ความหวานลงไป เช้าวันนั้นก็จะ ROMANTIC ใส่ความดีลงไป เช้าวันนั้นเราอาจได้ลุกไปใส่บาตร หรือ ทำความดี(บุญ) บางอย่าง

 

.....................................................................................................

แต่การปรุงนี้ ถ้าใส่มากเกินพอดี ก็จะให้ผลต่างออกไปมาก เช่น ผัดกระเพราะที่ใส่น้ำตาลมากไปจะหวานไม่น่าทาน...

......................................................................................................

 

ปัญหาของคนบางคน คือ ชอบทานอาหารอย่างเดียว รสชาติเดียวตลอดเวลา ซึ่งจะไม่ดีต่อสุขภาพเลย...อย่างผมชอบทานของหวาน ผักขมๆ ผมจะไม่ชอบ มะระงี้ ขี้เหล็ก โอ้โห!!...เป็นของที่ทานแล้วจะแบบผะอืดผอม แต่เดี๋ยวนี้ก็พยายามทานมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะของขมช่วยให้สุขภาพดี...

อารมณ์ก็เหมือนกัน เรา...ควรปรุงอารมณ์ของเรา ให้ตัวเรา ไม่ใช่แค่อย่างที่ชอบ...เรา ควรปรุงอารมณ์เพื่อจะให้เรามีความสุขแท้ๆ บ้าง และให้สุขนั้นอยู่กับเรานานนาน...ซักหน่อย น่าจะดี

เป็นข้อน่าเสียดายที่เรา ไม่ค่อยรู้สึกว่าเราเป็นพ่อครัว ฝีมือเยี่ยมของตัวเองจริงๆ เพราะเราไม่ฝึก หัดทดลอง เราจึงขาดทักษะที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิต... เพราะความสุขหาได้ ข้างในตัวเรา

 

............................................................................................

เพราะความสุขหาได้ง่ายนิดเดียว
เพราะความสุขไม่ต้องดิ้นรนแสวงหาเอาข้างนอก

............................................................................................

 

และเคล็ดลับ ความแซบ นั้นมีคนมาสอนจากรุ่นสู่รุ่น...ตกทอดยาวนาน ผมก็แอบไปรู้มาบ้าง แบบครูพักลักจำ มั่วบ้างก็มี มีรูปแบบบ้างก็มี ก็จะพอเล่าสู่กันฟังได้บ้าง...

 

พี่ทาน...เขียน

กะปุ๋ม...พิมพ์ให้คะ

23  พ.ย. 49