วันนี้ผมทานอาหารกลางวันเสร็จมายืนมองท้องทะเลที่หน้าต่างห้องทำงาน…เห็นร่องน้ำไหลผ่านที่ดักกุ้งปลาของชาวประมง...สะท้อนเงาเมฆสีขาวที่จับกันเป็นก้อน ๆเป็นชั้น ๆเรียงรายทั่วท้องฟ้าในลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา...
ช่วงนี้ผมปฏิบัติหน้าที่แทนเพื่อน ๆ อีกสองคน ทางด้านเลขา ฯ เกี่ยวกับหนังสือเข้า – หนังสือออก ส่งหนังสืองานพิมพ์...จัดทำงบประมาณ ฯ ตรวจแล้วตรวจอีก ๆ เมื่อหัวหน้าไปแล้วและได้ลงลายเซ็นต์แล้ว ผมมาตรวจอีก ดันมาเจอที่ผิดอีกตรงวันที่ 14 ธันวาคม 2550 ฮา ๆ เอิก ๆ ที่จริงคือ 2549
การทำแทนอีกคนหนึ่งเกี่ยวกับการติดต่อประสานงานประเภทวิ่งฝุ่นตลบเลยตั้งแต่เช้า...การติดต่อที่ผ่านมามี จากที่ทำงาน – กทม. , มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง , มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ,ฯ ล ฯ ย้อนไปวันที่ 12 ธันวา หลังมีประชุมแล้วก่อนเที่ยงมีอาจารย์ที่รู้จักกันเชิญไปทานเครื่องสังเวย คือมีสองท่านลงขันกันเลี้ยงอาหารเที่ยงบุคลากรทั้งสถาบัน ฯ
คนหนึ่งสอบวิทยานิพนธ์ ป. โท ผ่าน , อีกคนลงเลือกตั้งเป็นกรรมการสหกรณ์ของมหาวิทยาลัยได้ มาบนไว้เลยมาแก้บน ผมเลยได้ทานของแก้บนดังกล่าว ฮา ๆ เอิก ๆ...ช่วงบ่ายนั้นต้องไปส่งหนังสือราชการด่วนที่มหาวิทยาลัยใช้เวลาเดินทางเกือบ 30 นาทีจากที่ทำงานผม...
พอวันที่ 13 ธันวาคม ช่วงเช้าหัวหมุนเลย...ฮา ๆ เอิก ๆ...กับงานที่เข้ามาเพราะเป็นงานที่ 3 คนแต่ยุบมาให้คนเดียวทำ...พอช่วงบ่ายไปราชการที่คณะมนุษย์ ในม . ทักษิณ แทรกตัวเข้าไปฟังผู้ที่ได้ ศาสตราจารย์ สาขา ปรัชญาและศาสนา ยังอุ่น ๆอยู่เลยครับ คือ ศ. อำนวย ยัสโยธา ( มรภ. สงขลา ) ผมขอแสดงคารวะและชื่นชมท่านด้วยคนครับ ท่านส่งผลงาน 2 ชิ้นเท่านั้นในการขอ ศ. ครั้งนี้และได้...
ได้แก่
1...งานวิจัย เรื่อง ภูมิปัญญาการนำทางสู่เนื้อธรรมของท่านพุทธทาส
2...ตำราเชิงลึก เรื่อง กาลามสูตร : พระสูตรว่าด้วยความเชื่อแบบพุทธกับการดำเนินชีวิตประจำวันยุคข้อมูลข่าวสารครองโลก
มีหลายแง่คิดที่ได้มาจากประสบการณ์ตรงของผู้เล่า...เช่น การเปรียบท่านพุทธทาสเป็นนกนางนวลแตกฝูง...เพราะอ่านในนิยายเชิงปรัชญาของ Richard Bach เรื่อง Jonathan Livingston Seagull
คือผูกเรื่องว่า นกชื่อโจนาธานสงสัยว่าทำไมต้องบินตามฝูงโดยอ้างว่าบรรพบุรุษสอนไว้...ถ้าผิดพลาดก็ไม่ต้องรับผิดชอบ...นกตัวนี้เลยบินแตกฝูงออกไป เสี่ยงตาย เมื่อมองแง่บวก มันได้พบสิ่งใหม่...พบปลาฝูงใหม่...เนื้ออร่อยมาก...บุกเบิกทางสายใหม่ให้นกนางนวลรุ่นใหม่ต่อไป...
ท่านพุทธทาสก็เช่นเดียวกันนั่นเอง...ฮา ๆ เอิก ๆ
สวัสดีครับ คุณขจิต ฝอยทอง
ฮา ๆ เอิก ๆ...ขำ ก็ผมอยู่ในสิ่งแวดล้อมมีทะเลและภูเขาเป็นเพื่อนที่มองอยู่ทุกวันเมื่อมาทำงานครับ
เดี๋ยวไปส่งหนังสือด่วนใน ม. ทักษิณอีกครับ...
มีเวลาค้นหามาอ่านนะครับ
ของดี ๆอย่างนี้...มีน้อย
ขอบคุณครับ
จาก...umi
ทราบว่าอาจารย์เคยไปเที่ยวที่แม่สะลอง ผมเอาภาพที่แม่สะลองมาฝากครับ
พร้อมกับ ดอกไม้มังกร
ฝากความสดชื่นทั้งมวล กำนัลแด่อาจารย์ในเช้าวันสุข ที่เกาะยอ
สวัสดีครับ คุณหยกมณี
ผมจำคุณได้ครับ...โลกมันกลมนะครับ...ไม่รู้ว่าคุณหรือผมที่จากปัตตานีมาสงขลา...ก่อนกัน...คุณทักผมในงานวิชาการที่เกาะยอ...วันนั้นและได้ยืนคุยกัน...เป็นสิ่งยืนยันได้ว่า...ผมจำคุณได้ดีครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ
นี้แล้วผมจะตามไปบันทึกคุณได้อย่างไร...หนอ...
ไปไม่ถูกครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณ จตุพร
ด้วยความยินดียิ่งครับ
ขอบคุณครับเดี๋ยวจะตามไปชม
ขอบคุณครับ
จาก...umi