ไร้นามเตือนตัวเอง
จะผูกมิตร ต้องใช้ใจไปแลก
แต่บางมิตรมาแปลก มาแลกด้วยทิ่มตำ
ล้อเล่นระหว่างมิตร ยิ่งระวังขีดจำกัด
แต่คนทั่วไปมักชอบกัดเมื่อคิดว่า(เป็น)มิตรสนิทสนม
หน้าฉากใครคนนั้นรับผิดชอบ
เฉกเช่นหลังฉากของใครก็คนนั้นรับผิดชอบ (อยู่ดี)
แม้กล่าวขวัญใครลับหลัง
พึงระวังว่าย่อมถึงหู(ผู้ถูกกล่าวขวัญ)
วีระบุรุษกล้าทำ กล้าพูดก็กล้ารับผิดชอบ
มีแต่คนขลาดเขลาจึงโยนความรับผิดชอบให้ผู้อื่น
ราชสีห์ไม่หวั่นกับการอยู่เดี่ยวและพเนจร
มีแต่หมาหมู่จึงเฝ้าเห่าหอนและวิ่งหางจุกตูดเมื่ออยู่เดี่ยว
ผู้กล้าไม่กลัวการเสียหน้าว่าไม่รู้
มีแต่คนที่คิดว่ากล้าจึงเฝ้าระวังหน้าและอวดรู้
ประเมินผู้อื่นอย่าใช้เกณฑ์ของตัวเองเท่านั้น
ที่ดีที่สุดอย่าไปประเมินคนอื่นแต่ให้ประเมินตัวเองให้จงหนัก
ฝันของวันนี้ไม่บรรลุ
ไม่ได้แปลว่าควรเลิกฝัน
ไร้นามเตือนตน วันที่เริ่มรู้จักวัฒนธรรมของโกทูโนมากขึ้น...14 ธค 2549
ความเห็น (26)
เช้าวันนี้มาแปลกสงสัย กาแฟ ผิดสูตร
.........................................
ชอบมากเลยครับ ลำนำแบบถอดจิต ถอดใจ แต่แฝงความจริงใจในบันทึกนี้
ผมเห็นความเด็ดเดี่ยว และขณะเดียวกันยังสัมผัสความเหงาลึกปะปน
แต่ช่างเถอะ...มันเป็นวิสัยของมนุษย์ที่จะคิดไม่ใช่เหรอ
ราชสีห์ ไม่หวั่นว่าจะอยู่เดี่ยวและพเนจร แต่ผมก็ไม่รู้ในจิตใจว่า ราชสีห์เหงามั้ย
หมาหมู่ ก็คงอบอุ่น ทำอะไรก็ทำเป็นกลุ่มๆ
เป็นอะไรก็ได้ที่มีความสุข และถามตัวเอง ว่า "สุขแท้" หรือเปล่า
ถึง...แม่ราชสีห์
กาแฟสูตรเดิม แต่คนร่วมจิบไม่ใช่คนเดิม
...
ขอบคุณที่คุณจตุพร(สุดหล่อเร้าใจ) ชอบลำนำ
ไร้นามจริงใจเสมอ...คุณจตุพรสัมผัสได้เพราะคุณจตุพรก็จริงใจเสมอ
ความจริงใจจะเป็นกรรมร่วมที่ชักจูงให้ขับเคลื่อนร่วมกัน
ไร้นามเตือนตนเพราะไร้นามปัญญาน้อย อะคับ
มาแปลกจริงๆ ดังคุณเอกว่า
แต่ก็ใช่...ถูกต้องเลย
บางครั้งการที่คิดว่าเป็นมิตรสนิทสนม พอหยอกล้อด้วยความไม่ได้คิด อาจจะเกินขีดลิมิตที่มิตรจะรับได้ เห็นมาหลายราย ที่ต้องสลายมิตรภาพกัน
^____^
เรื่อง หยอกล้อเกินไปไม่ได้คิด ...เพราะสนิทเกินไป เป็นเรื่องที่ต้องพึงระวัง
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เผลอไปสนิทและใช้วาจาละลาบละล้วงท่านไหน ไม่พอใจหรือไม่(มาแล้วบ้าง)
แต่ขอให้ทุกท่านทราบว่า แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไร ทุกอย่างประกอบด้วย ความดี ความรู้สึกดีๆเป็นพื้นฐาน
จะโกรธอะไรก็ขอให้นึกถึงความหลังที่ หวานชื่น
5555
คุณ IS อยู่ต่างประเทศคงเห็นวัฒนธรรมระหว่างมิตร มีแตกต่าง...
ยามรบก็สู้เพื่อความเชื่อ ความจริงสุดชีวิต ยามพักรบก็จิบกาแฟเป็นมิตรได้ เพราะการรบนั้นรบเพื่อนำความสำเร้จมาสู่องค์กร
แต่ ณ ที่นี้ ไร้นามเริ่มรู้สึกว่า
Hormony in life in Gotoknow is changed...
ยามรบรวมหมู่กันรบ แต่ไม่รู้ว่ารบกับอะไรกันแน่ รบกับความไม่รู้หรือรบกับคนไม่รู้กันแน่
ยามเป็นมิตรก็ยังแยกพวก เพื่อความสำเร็จเฉพาะพวก เฉพาะตน
ไร้นามจึงบันทึกลำนำถึงวัฒนธรรมของโกทูโน ณ วันนี้ไว้ เพื่อเตือนตน
ความหลังอันหวานชื่น มิอาจรำลึกได้ด้วยคนๆหนึ่ง
เมื่อวิถีเปลี่ยน แนวทางจะแจ้ง
ความหวานนั้นก็ปรากฎว่าเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น
ไร้นามยามนี้ จึงเหมือนคนที่ว่ายผุดขึ้นจากความหวานที่ลวงตา และมองเห็นความจริงบางอย่างของวัฒนธรรมนี้แล้ว
คมคาย น่าขบคิด และเห็นด้วยทุกถ้วนกระบวนความ
แต่ลงท้ายได้สุดยอดชอบมากค่ะ.... อาจเพราะดิฉันเป็นคนที่พกความฝันติดตัวตลอดเวลาก็เป็นได้
ฝันของวันนี้ไม่บรรลุ ไม่ได้แปลว่าควรเลิกฝัน
ขอบพระคุณที่นำ ลำนำคำคม มาแบ่งปัน นะคะ
คนนอก คนใน ต่างกันที่วิถีการเลี้ยงดู
คนต่างชาติอยู่ในที่ประชุม แทบจะฆ่ากันด้วยวจี น่าตกใจ แต่จบการประชุมนั่งจิบชา กาแฟ ยิ้มแย้ม อ้าว...
คนไทย...ถูกสอนสั่งให้นอบน้อม การจะพูดจะจาเพื่อตักเพื่อเตือน เพื่อติเพื่อชม นั้นต้องระวัง เปลี่ยนคำพูดจากตรงๆ เป็นเตือนอ้อมๆ ได้มั้ย? เตือนผู้ใหญ่ที่อายุมากกว่าได้มั้ย? บอกได้เลยว่าบางคน...ไม่ได้ เจอมาแล้วที่หวังดีไปบอกกล่าว...แล้วโดนว่า...เพราะเป็นเด็กกว่า แต่อย่างว่า...แค่ทดสอบ ถ้ารับได้ครั้งหน้าจะได้เตือน ...รับไม่ได้...จะได้เงียบ แต่นั่นไม่ใช่รูปแบบของมิตรที่ดีเลย การเงียบมิได้ก่อเกิดประโยชน์...เพียงแต่ลดการเคืองโกรธที่จะเกิด...ก็เท่านั้นเอง
ว่าแล้วก็ต้องเตือนตนบ่อยๆ เหมือนกันซะแล้ว
^_____^
- บันทึกของไร้นาม ขอนำไปใช้เตือนตนเองด้วย
- ใครอ่านแล้วรู้สึกท้อใจเหมือนผมหรือไม่
ขอบคุณเช่นกันคุณกาเหว่า PhD candidate of KKU
หากบันทึกเป็นประโยชน์บ้างก็ยินดีเสมอ
ไร้นามมีฝันเสมอเช่นกัน
คุณ IS ไร้นามต้องการให้คนไทยที่ได้ไปเรียนต่างประเทศ มองเห็นสิ่งดีๆ ในด้านการพัฒนาประเทศของเขามาให้ให้เกิดประโยชน์บ้าง ..ซึ่งคนที่จะเข้าใจวัฒนธรรมของเขาได้คงต้องปลีกตัวจากคนไทยที่เกาะกลุ่มกันมากๆนั้นบ้าง แล้วฝังตัวเข้าไปอยู่กับสังคมชนชั้นกลางถึงสูงของเขาดูด้วย ไม่ใช่ไปคลุกคลีแต่ระดับนักวิชาการของมหาวิทยาลัยอย่างเดียวหรือเฉพาะเพื่อนร่วมชั้นเท่านั้น
การได้ทุนไปเรียนจึงไม่ใช่การไปเรียนเพื่อปริญญาและรีบกลับมากอบโกย เพราะหลงคิดว่า ได้ออกไปนอกโลก ได้ไปรู้ไปเห็น แล้ววิเศษกว่าผู้ที่ไม่ได้ออกไป
แต่ควรถ่ายทอดสิ่งที่รู้และเห็น จากมุมมองของคนที่เป็นชาตินั้นๆมาด้วย คุณ IS ผ่านพ้นช่วงของ cultural shock มาแล้ว น่าจะเข้าใจและเปรียบเทียบวัฒนธรรมได้โดยไม่มีอคติ
ว่างๆก็กรุณามาเล่าสู่กันฟังด้วย
ท่านอาจารย์หมอสมบูรณ์ที่เคารพ
ไร้นามปลื้มที่ท่านเข้ามาอ่านความคิดผ่านตัวอักษรของไร้นาม
อย่าเพิ่งท้อนะขอรับ
ท่านเป็นปูชนียบุคคล หากท้อก่อนแล้ว...คนที่ต้องการผู้นำจะยิ่งท้อถอย..ไร้นามก็คนหนึ่งในสาวกนั้น..นะขอรับ
คุณเมตตา ที่มีลูกสาวน่ารักสองคน
ไร้นามมีความจำเป็นต้องเดินทางไกลขอรับ และไปคราวนี้จะได้กลับมาเมื่อไหร่ไม่ทราบ ดังนั้จึงต้องบันทึกสิ่งที่ไร้นามได้เรียนรู้ ไว้ก่อน
ไร้นามเตือนตน เพราะไร้นามไม่มีใครเตือน น่ะขอรับ
แต่ไร้นามก็ดีใจที่ไร้นามมีมิตรที่ดีหลายๆคนในที่นี้...คุณเมตตาเป็นคนที่ทำให้ไร้นามซาบซึ้งกับคำว่า "น้ำใจ" ขอรับ
คุณ นายบอน
ขอบคุณที่กรุณาไปตอบไว้ใน
http://gotoknow.org/blog/bonlight/66956
ดูเหมือนว่าในความเห็นของท่านแล้ว ไร้นามดูเป็นคนเจ้าอารมณ์เข้าขั้นทีเดียว....ขอบคุณมากที่ตักเตือน ไร้นามเป็นคนระวังเรื่องการใช้อารมณ์มาตลอด แต่ก็ยังนับว่าไม่ดีพอ ต้องพัฒนาตัวเองอีกมาก
แต่ท่านก็คงตามรอยไร้นามจาก
http://gotoknow.org/blog/bonlight/66284
ด้วยนะขอรับ
ไหนๆ ท่านก็กรุณาเขียนถึงไร้นามมาหลายครั้ง
ไร้นามก็ขอเอาลิงค์บันทึกของท่านมาไว้ตรงนี้แต่ 2 บันทึก
ไร้นามไม่บังอาจไปโกรธท่านหรอกนะ เพราะไร้นามเจียมตัวเสมอว่า ไม่มีความสามารถในการไปเอาชนะผู้ใดด้วยคำพูดและการตัดต่อข้อความเพื่อประโยชน์ส่วนตน..เหมือนที่มักเห็นในบางราย...
...ขอบคุณที่ "ดูแลใจ" / เมตตา
คุณไร้นาม
- มิตร.....คือ.....ศัตรูที่ยังไม่จับเข่าคุยกัน
- ไม่มีสัจจะ...ในหมู่โจร
- จ้างให้..ก็ไม่เชื่อ
- ใคร..จะเชื่อกันง่ายๆ.....หนทางพิสูจน์ม้า...กาลเวลาพิสูจน์คน
เวลาน้อยไป...จะเชื่อได้หรือ
ฝันของวันนี้ไม่บรรลุ
ไม่ได้แปลว่าควรเลิกฝัน
เอ .....แล้วตื่นจากฝันหรือยังครับ.....อิ อิ
ไร้นามไปตอบคุณเมตตาใน "คำถาม" แล้ว...
คุณครูที่เคารพ
ไร้นามเคารพความคิดเห็นของคุณครูแม้ว่าจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
ไร้นามมองทุกคนคือมิตร และมองผู้ที่กรุณาแนะนำไร้นามว่า เป็นคนที่รักไร้นามแม้ไม่รู้จักกันก็ยังมีจิตใจที่ดีงาม อบรมสั่งสอน ทำให้ไร้นามมีโอกาสพัฒนาตัวเองจากการเป็นผู้ไม่รู้เป็นผู้รู้(ในวันข้างหน้า)
ไร้นามมองอย่างนี้เสมอมา และจะมองอย่างนี้ไปตลอด
ถ้าไม่มีสัจจะในหมู่โจร ก็แปลว่า โกทูโน เป็นแหล่งชุมนุมโจร หรือขอรับ
ไม่น่าจะใช่
คุณไมโต (ตื่นเช้าจัง)
ขอบคุณที่ชอบ...ไร้นามมีฝันเสมอ และความฝันนั้นอยู่ในใจส่วนลึก เพื่อเป็นแสงที่ปลายอุโมงค์ให้กับตัวเอง...
กลับจาก
"ไร้นามมีความจำเป็นต้องเดินทางไกลขอรับ และไปคราวนี้จะได้กลับมาเมื่อไหร่ไม่ทราบ ดังนั้จึงต้องบันทึกสิ่งที่ไร้นามได้เรียนรู้ ไว้ก่อน"
แล้วจะเปิดเผยตัวไหมคะ (ถามเล่นๆค่ะ แต่คงจะคิดถึงจริงๆ ถ้าคุณไร้นามหายไป)
จนกว่าจะพบกันอีกค่ะ....ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ ภาระกิจเสร็จสิ้นสมหวังดังใจนะคะ ส่งกำลังใจไปช่วยด้วยแล้วค่ะ
- ไร้นามจะไปไกล
- แต่จะกลับมาในนามใหม่และเปิดเผยตัวโดยที่ไม่ทำให้พวกเรารู้หรือเปล่า
- ขอใช้ประโยคที่คุณโอ๋-อโณ ได้เขียนไว้
- จนกว่าจะพบกันอีก....ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ ภาระกิจเสร็จสิ้นสมหวังดังใจ ส่งกำลังใจไปช่วยเช่นกัน
- ลืมบอกไป
- ตั้งใจจะมาบอกว่า พวกเราให้ฉายาไร้นามว่า
- สุภาพบุรุษในความมืด อ่านได้ที่นี่ ครับ
มาเยี่ยมครับ ด้วยความคิดถึง
ผู้มีพระคุณของไร้นามมาเยี่ยมตั้งหลายคน....เชิญๆ ...
ไร้นามไม่มีอะไรมาเลี้ยงท่านเลย...ยกน้ำใจใสๆ มาคารวะแทน...