ชีวิตที่พอเพียง : 170. ความงามที่พอเพียง
โลกนี้มีความงามอยู่ในทุกที่ ทุกเวลา ขึ้นอยู่กับว่าเราสัมผัสได้หรือไม่ สัมผัสแล้วดื่มด่ำได้หรือไม่ หากเราฝึกตัวเอง เราก็จะสัมผัสความงามโดยไม่ต้องเสียเงิน หรือเสียเงินน้อยมากได้
เช้าวันอาทิตย์ที่ ๕ พย. ๔๙ ภรรยาชวนไปดูน้ำที่วัดบางพัง (ศรีสัตนาราม) เราพบว่าน้ำยังสูงอยู่ ผมมองไปที่ต้นพญาสัตบรรณ ที่เมื่อ ๒ สัปดาห์ที่แล้วมีดอกบานหลายช่อ พบว่าโรยและร่วงไปหมดแล้ว แต่แล้วสายตาก็ไปปะเข้ากับดอกไม้ที่งดงาม แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไร จึงถ่ายรูปมาฝาก
เดินกลับมาขึ้นรถกลับ เห็นหลวงพี่กำลังกวาดลานหน้าเมรุเผาศพ และจุดไฟเผาใบไม้ควันโขมง ผมลองถ่ายรูปที่มีควันไฟเป็นองค์ประกอบ แล้วผมก็ได้เรียนรู้จากการทดลองถ่ายไปเรื่อยๆ ว่าภาพถ่ายที่มีต้นไม้-ใบไม้ แสงอาทิตย์ และควันไฟ สามารถให้ความงดงามได้อย่างประหลาด นอกจากแสงเงาแล้ว หมอกควันก็เป็นองค์ประกอบของความงามของภาพได้
กลับมาถึงบ้าน ผมบอกภรรยาให้เข้าบ้านไปก่อน ผมขับรถวนไปรอบๆ หมู่บ้านเพื่อหามุมที่มีความงามที่สะท้อนออกมาเป็นภาพถ่ายที่งดงามได้ ภาพแรกคือภาพที่มีสระน้ำเป็นองค์ประกอบ เงาต้นไม้ ดอกไม้ และอาคาร ให้ความงามเสมอ แต่แสงต้องได้จังหวะเหมาะด้วย
ดอกไม้พื้นๆ แต่ในจังหวะเวลาที่แสงเงากำลังพอดี ให้ภาพที่งดงามชื่นใจ
แสงแดด พุ่มไม้ และควัน
หมอกควันภายใต้พุ่มไม้และแสงแดด
ลำแสงและหมอกควัน
สระน้ำในหมู่บ้านสิวลี ติวานนท์
ดอกปีบที่ทั้งงามและหอม
วิจารณ์ พานิช
๕ พย. ๔๙
ความเห็น (3)
อาจารย์ครับ
เป็นภาพถ่ายที่งดงามมากครับ เหมือนให้ภาพถ่ายได้เล่าเรื่องราวด้วยตัวเองครับ
ขอบพระคุณครับ
ผมเชื่อมานานแล้วว่า เมื่อคนสาย "ศาสตร์" หันมาจับ "ศิลป์" ควบคู่ผสมผสานไปด้วย มักจะได้เห็นสิ่งดีๆเสมอ .. เห็นมาไม่น้อย และเชื่อว่ากระบวนการ สร้างคน ควรวาง "ศาสตร์" เป็นฐานให้แน่นๆก่อน ให้มี Systems มีความเป็น วิทยาศาสตร์ อยู่ในระบบคิด แล้วรีบเอื้ออำนวยให้มีการ ผสมศิลป์ ลงไปด้วย อย่าช้า คลุกให้เข้ากันดี .. ชีวิตงาม ก็จะมีให้เห็นกันมากยิ่งขึ้น.
ภาพงามมากครับ .. ผมว่าท่านอาจารย์เล่นของแพง ได้คุ้มค่าจริงๆ