ประสบการณ์ในการนำเสนอผลงาน

ครูอ้อยเป็นครู มีหน้าที่สอนที่โรงเรียน สอนนักเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ทำไมต้องไปเป็นวิทยากรอะไรกันนี่ ต้องสอนผู้ใหญ่ด้วยหรือ จะทำอย่างไรดี เด็กกับผู้ใหญ่ แตกต่างกันมากเลย

เวลาสอนนักเรียน  นักเรียนจะมองตาครูอ้อยเขม็ง  บอกอะไรก็เชื่อฟังไปหมด  พูดง่ายๆว่าหลอกได้ง่ายเลย  ดังนั้นการเตรียมการสอนนักเรียนนั้น....ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

แต่พอสอนนานๆเข้า  ทำไมชื่อเสียงถึงได้กระเด็นกระดอนออกไปจากโรงเรียน  จึงได้รับเชิญไปพูดให้ครูผู้ใหญ่ฟัง

แล้วเธอเหล่านั้น  เป็นครูโรงเรียนมัธยมเสียด้วย  เธอจะฟังครูอ้อย ซึ่งเป็นครูประถมศึกษาหรือ.....หนักใจจริง

แต่เป็นภารกิจที่ต้องปฏิบัติหลังจากที่ได้รับทุนไปศึกษาดูงานต่างประเทศ  ต้องนำความรู้มาขยายผลในสิ่งที่ไปรับความรู้มา

ครูอ้อยทำการบ้านเตรียมตัวอยู่ 1 สัปดาห์ทีเดียว

เตรียมทั้งเอกสาร  การนำเสนอ Power Point  และเครื่องมือสื่อสารที่จะทำให้ผลงานดูดีขึ้น  และไม่เบื่อหน่าย

ครูอ้อยเตรียม  เกม และเพลง ไว้ด้วย 

เตรียมเหมือนเตรียมการจัดการเรียนการสอนนักเรียนเปี๊ยบเลย  แต่ต่างกันตรงคำพูดคำจาที่จะนำเสนอเท่านั้น

 

ครูอ้อยนอนคิดสมมติตัวเองว่า...ถ้าเราเป็นคนเข้ารับการอบรม  เราอยากได้อะไรบ้าง..ครูอ้อยจด  แล้วจัด..ทันที

มีอะไรหลายอย่างที่เกินความคาดหมาย เพราะความสนใจของพวกเหล่าครูมีพลังอยากรู้อยากทำกันอย่างมหาศาล

หลายๆคนติดตามมาถึงเว็บไซต์และอีเมล์ให้ยุ่งรุงรังไปหมด ....แต่ก็สนุกดี

ในเวลาพูดนำเสนอนั้น......ครูอ้อยจะใช้คำพูดแบบสอนนักเรียนไม่ได้แล้ว  ต้องเตรียมคำพูดที่พูดแล้วเข้าใจง่าย  ประทับใจ และนำไปปฏิบัติกันอย่างมีความหมาย

ก่อนที่จะขึ้นพูด..วิทยากรแนะนำตัว บอกสรรพคุณของครูอ้อยเสียจนเลิศเลอ

ต้องจำ..และพูดกันใหม่..ทำตัวให้เท่ากับคนฟัง  เพิ่มความกันเอง สายตาประสานสายตากันอย่างสม่ำเสมอ....

มุขตลก..งัดกันออกมา เพื่อความติดใจที่จะไม่เชิญเรามาอีกเลยก็ได้ อะไรแบบนั้นให้รีบๆทำ

นำปัญหา  ความจริง  ออกมาตีแผ่...พวกเธอๆ ชอบนัก  พยายามจับจุดให้ได้  ท่านจะประสบกับความสำเร็จในการพูดแน่นอน

การนำเสนอ หากเป็นเรื่องการจัดการเรียนการสอน  พยายามชักจูงเรียนเชิญ ท่านผู้ฟังมามีส่วนร่วมด้วยทุกกิจกรรม  ทำแบบใกล้ชิดไปเลย  จะได้ไม่นอนหลับ

ที่สำคัญที่สุด  ..  แบบสอบถาม..แบบประเมินผล...

ที่สำคัญที่สุดสุด.....คือ  .....ของแถม  เพื่อแจกฟรี พวกเธอๆชอบมากๆ

[นายบอน@kalasin]

"เวลาสอนนักเรียน  นักเรียนจะมองตาครูอ้อยเขม็ง  บอกอะไรก็เชื่อฟังไปหมด "

ทำหน้าดุถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ

แต่พอสอนนานๆเข้า  ทำไมชื่อเสียงถึงได้กระเด็นกระดอนออกไปจากโรงเรียน .....แล้วเธอเหล่านั้น  เป็นครูโรงเรียนมัธยมเสียด้วย

ข้ามรุ่นจนได้ นี่แสดงว่า เป็นบุคคลสาธารณะไปแล้วนะครับ ไม่มีใครสนใจแล้วว่า จะประถมหรือมัธยม จับขึ้นเขียง..เอ็ย ขึ้นเวทีพูดได้ทั้งนั้น

 

ต้องจำ..และพูดกันใหม่..ทำตัวให้เท่ากับคนฟัง

ทำยังไงครับ ทำตัวให้เท่ากับคนฟัง 55555


แต่สรุปว่า เจ๋งครับ

[อรุฎา หงดิษฐาราม]

• ขอบคุณสำหรับเทคนิค ดี - ดี ในการนำเสนอผลงานคะ
• มือใหม่หัดขับ (ไม่ใช่ซี่!) หัดนำเสนอ จะได้นำไปใช้ในโอกาสต่อ - ต่อ ไป

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณบอน

• แสดงความคิดเห็นได้ดีเยี่ยม 
• ทำให้มีกำลังใจอย่างมาก

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณ  คุณอรุฎา นาคฤทธิ์

ครูอ้อยก็พยายามแล้วค่ะ