แวปคิดในชั้นเรียน

ง่ายก็ง่าย ยากก็ยาก

นักศึกษาท่านหนึ่งถามผมในชั้นเรียนวิชาพัฒนาการสังคมว่า อาจารย์ครับวิชาปรัชญาและศาสนายากไหม ผมปล่อยเวลาให้ว่างคิดอยู่พักหนึ่ง ระหว่างนั้นผมพยายามเรียบเรียงคำพูดเพื่อให้สื่อภาษาที่ง่ายที่สุด ขณะเดียวกันผมก็คิดว่า ช่องว่างของคำถามก่อนจะมีการตอบนั้น นักศึกษาอีกจำนวนหนึ่งที่ฟังด้วยก็กำลังคิดหาคำตอบตลอดถึงตรวจสอบว่าสิ่งที่ตัวเองคิดกับสิ่งที่ผมตอบมีความโน้มเอียงกันมากน้อยเพียงใด เมื่อผมมั่นใจในประโยคเรียบร้อยผมก็ตอบไปว่า "จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย" ปล่อยให้มีเวลาสำหรับการคิดนิดหนึ่ง และตอบต่อไปว่า "เหมือนกับเราดำน้ำลงไปในทะเลหรือแม่น้ำลึก ยิ่งเราดำลงไปลึกเรายิ่งต้องใช้ความพยายามมาก ขณะเดียวกันหากเราว่ายน้ำตื้นๆ มันก็ไม่ยากเย็นอะไร...ไม่ใช่หรือ"