"เราจะทำอย่างไรก็ตาม เราจะต้องระลึกอยู่เสมอว่าสิ่งที่เราทำมันไปเกี่ยวข้องกับอะไรบ้าง" เป็นสคำพูดของ ผอ.ศักดิ์พงษ์ ที่พูดแสดงความเห็น ให้ข้อคิดกับสามเณรที่มาเรียนรู้กับห้องเรียน Km ที่สวนป่า
ทำให้ผมมีความเชื่อมั่นอย่างลึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสิ่งเดียวกัน มีความเชื่อมโยงสัมพันธ์กันในหลากหลายรูปแบบ อย่างน่าประหลาดใจ ซึ่งคำพูดนี้สอดคล้องกับนายแพทย์ประสาน ต่างใจที่ได้พูดไว้เกือบสิบปีก่อน และยังสัมพันธ์กับทฤษฏีลิงร้อยตัวด้วย
โจทย์ขององค์กรและสังคมไทยในปัจจุบัน คือยังเชื่อและทำงานแบบแยกส่วนพยายามทำและอธิบายให้ทุกสิ่งทุกอย่างแยกจากกัน อย่างชัดเจน (สิ้นเชิง) เราเลยหา ความรัก ความรักในความสามัคคี ความรักในคุณธรรม ไม่ค่อยเจอ (เลย) แล้ว "การสมานฉันท์" เราก็ได้เพียงแต่พูดแต่การปฏิบัติจริงคงไม่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตเราแน่ ถ้าเรายังไม่เชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเชื่อมโยงกัน และเป็นอันเดียวกัน
พระพุทธเจ้าท่านสอนว่าทุกสรรพสิ่งสัมพันธ์เชื่อมโยงกัน เป็นเหตุปัจจัยซึ่งกันและกัน เรียกว่ามีเกิดจึงมีดับ ตามหลักอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แต่คนเราหลายคนพยายามมองข้ามหรือมองไม่เห็นเพราะมีภูเขากิเลสบังตา มีความเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้ง สมานฉันท์และสามัคคีจึงเกิดยากค่ะพี่พงษ์
ตอบคุณหิ่งห้อย
ต้องอาศัยบารมีของ พระพุทธเจ้าแล้วครับ
ขอบคุณครับ
ตอบคุณใต้ฟ้าเดียวกัน
ขอบคุณครับ
ค่อนข้างจะเห็นด้วยกับคุณครูพันดามากเลยครับ ในประเด็นความสมานฉันท์ และความสามัคคีจะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้ามนุษย์เรายังไม่เชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีความเกี่ยวโยงเชือมกัน ถ้ามนุษย์เรารู้และเข้าใจโลกของเราก็จะน่ารื่นรมย์มากกว่านี้ครับ
ขอบคุณครับ
สวัดดีครับอาจารย์แสวงที่เคารพ (ที่ปรึกษาตลอดชีวิต) ผมเริ่มเข้าใจคำพูดของอาจารย์ (บ้างแล้ว) และคงต้องเรียนรู้จากอาจารย์อีกมากขอบคุณมากครับที่ยังไม่ลืมนักศึกษาหลังเขาคนนี้ครับ
ขอบคุณครับ