ทบทวนบรรยากาศงานKMครั้งที่๓
ช่วงวันที่๑-๒ธันวาคมที่ผ่านมาฉันได้มีโอกาสไปร่วมในกิจกรรมมหกรรมKMประเทศไทยครั้งที่๓..เป็นครั้งแรกของฉันที่ได้มาร่วมงานนี้..ประทับใจตั้งแต่จุดลงทะเบียนที่น้องๆใส่ใจสอบถามแถมให้โอกาสเลือกสีกระเป๋าให้เหมาะกับใจ..ฉันล่ะรักพี่เสียดายน้องเพราะสวยหมดทุกสีทุกแบบเลยแต่ตัดใจเลือกสีเขียวก็แล้วกัน..ก่อนมีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการพวกเราก็ไปช่วยกันเปิดและตกแต่งบู้ทของสถาบันกันเสียก่อน
.
.งานนี้ทั้งชาวแลป
และชุมชนคนชุดเขียวเตรียมของแจกของแถมมาแบบเสี่ยสั่งลุย.
.เรียกลูกค้าและผู้สนใจมาได้ไม่น้อย.
ผอ.ก็มาส่งกำลังใจและมีบรรยายบนเวทีคุณเอื้อเมื่อบ่ายวันที่๑ธันวา
.ได้เจอ
พี่สิงห์ป่าสักมาเยี่ยมมาเยือนบู้ทและเจอใครอีกหลายๆคน..
.พิธีเปิดมีการนำฉายสไลด์เกี่ยวกับแนวคิดและการเรียนรู้จากการปฏิบัติจริงของนักเรียนชาวนาแห่งมูลนิธิข้าวขวัญ
..และการแผ่ขยายบริบทการเรียนรู้ไปสู่ปูนซีเมนต์..เป็นภาพและเรื่องที่ทั้งปลุกเร้าจิตสำนึกแห่งความใฝ่รู้และคุณค่าแห่งการช่วยเหลือเกื้อกูลต่อกัน..อยู่อย่างสมดุลและกลมกลืนกับธรรมชาติก่อให้เกิดพลังและการขับเคลื่อนที่น่าพิศวง.
.ประทับใจกับความคิดที่ลุ่มลึกของท่านศาสตราจารย์พิชานไกรฤทธิ์ บุณยเกียรติในหัวข้อKMในบริบทแห่งความเป็นไท..การบ้านที่ต้องแสวงหาอยู่คือเราจะปรับตัวหรือมีจุดที่สมดุลที่เหมาะกับเรา ณ.ตรงไหน และอย่างไร..งานมหกรรมครั้งนี้ได้เป็นสิ่งที่ฉันได้ใช้ประสาทสัมผัสเข้าไปร่วมรับรู้ถึงเรื่องเล่าต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้และการจัดการความรู้ในแวดวงต่างๆไม่ใช่แต่เฉพาะด้านที่คุ้นเคย(อาทิ การแพทย์)หากแต่เป็นในบริบทอื่นๆ เช่น การศึกษา เกษตร ธุรกิจเอกชน
.
.แต่สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้ในงานนี้ก็คือ ความตั้งใจที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
..
การได้รู้จักกัลยาณมิตรใหม่ๆแบบไม่มีสังกัด..
ฉันดีใจมากที่ได้มีโอกาสพบกับเพื่อนหลายคนที่ลปรร.กันทางบล็อก..ได้มาเจอะเจอตัวจริงๆ เช่น คุณปวีณา กะปุ๋ม ครูนง อจ.ดร.จันทวรรณ เป็นต้น..แต่ก็มีบางคน อาทิ อจ.ดร.ประพนธ์ คุณชายขอบ..อจ.ขจิต..คุณโอ๋อโณ ที่ฉันได้เห็นตัวจริงแล้วแต่ยังไม่กล้าเข้าไปพูดคุยด้วยเพราะมีคนล้อมตัวอยากรอพูดคุยด้วยเยอะเลยทีเดียวเลยได้แต่แอบมองอย่างปลื้มๆ..
ขอบคุณคุณปวีณามากค่ะสำหรับซองแดง..พี่เล็กศุภลักษณ์แซวว่าจะแต่งงาน..เมื่อเปิดดูจึงรู้ว่าเป็นสคสน่ารักๆที่คุณปวีณา/กุ้งเตรียมมาไว้ให้..คิดถึงคุณกฤษณา,คุณนู๋ทิมและอจ.จอห์นที่ไม่ได้มาเจอกันแต่เชื่อว่าคงได้อ่านและติดตามบันทึกเกี่ยวกับงาน.
.
มีเวทีสรุปบทเรียนก่อนปิดรายการดำเนินรายการโดยท่านอจดร.ประพนธ์และผู้แทนจากภาคส่วนต่างๆ...
ก่อนที่จะมาถึงไฮไลท์ปิดงานโดย
อจ.วิจารณ์ทิ้งท้ายตอนปิดงานว่า งานKMครั้งหน้าอาจเป็นแบบแบ่งกันจัดตามภูมิภาคหรือที่เดิมไหมแต่นัดหมายช่วงเวลาไว้ก่อนว่าเป็นช่วงต้นเดือนธ.ค...นัดหมายเตรียมตัวไว้ล่วงหน้ากันก่อนนะคะ...
ความเห็น (17)
- ตามมาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม "หลุมดำ" ค่ะ
- และตั้งใจตามมาดูรูปด้วย...ตอนนี้ตาเหล่นิดหน่อย...เพราะรูปเล๊ก...เล็ก...แต่ก็พอเดาได้ว่าใครเป็นใครค่ะ
- งานนี้ปลื้มมาก...ที่ได้มีโอกาสเจอคุณขวัญ และมีโอกาสได้สวมกอดเป็นคนแรกและคนสุดท้าย...เรียกว่าเก็บ "กอดบริสุทธิ์" ไว้ให้ขวัญคนเดียวเลยนะเนี่ย...อิ...อิ...อิ...
- คิดถึงกันเสมอนะคะ...
- ผมว่าผมเห็นพี่นะครับ
- อาจารย์ Beeman ยังทักทายพี่เลย
- เอ จำได้ไหมน่า ขอบคุณที่ปลื้มครับ ใจร้ายจังน่าจะทักหน่อยก็ดี อยากคุยเหมือนกัน
- ขอบคุณมากครับ
อาจารย์ขจิต
แอบหลบกลัวโดนชนค่ะ..เห็นคุณขจิตแบกเป้หลังไปโน่นมานี่อย่างรีบเร่งเลยได้แต่แอบมอง..งานหน้ารับรองจะวิ่งไปดักขอลายเซ็นอจ.ขจิตให้ได้ค่ะ
คุณโอ๋-อโณ
ขอบคุณมากค่ะ..พี่ปิ่งพัชราและSeangjaเราเคยคุยกันว่าคุณโอ๋-อโณเป็นคนหนึ่งที่เราชื่นชมมากๆเหมือนเป็นคนคอเดียวกันเลย..ตลอดเวลาที่เริ่มเขียนบันทึกมาการได้รับการต่อยอดจากคุณโอ๋-อโณก็เป็นเหมือนกำลังใจสำหรับSeangjaค่ะ
- โอ๊ย..โหย๋..มีคนแอบมองเราร่วมวงข้าวกับชายหนุ่ม..เอ๊ย...(คุณพี่)ชายขอบ ซะด้วย...
- ที่จริงควงสองคนนะคะ...อาจารย์ Handy
มือไวไปหน่อย...ต่อนะคะ ...คือจะบอกว่าได้มีโอกาสควง อ.พินิจ (Handy) ด้วยอีกคนค่ะ...เราสามคนคุยอะไรกัน...อุบไว้ให้คนสงสัยเล่นค่ะ..
แหม...พี่ขวัญ...ทำเหมือนเราไม่เคยคุ้นเคนกันมาก่อนเลยนะคะ...
...
ใครก็ไม่รู้..ชอบจอดรถ..ให้สองสาวลงเพื่อวิ่งตามรถเมล์..แถวแยก ม.เกษตร...ทุกเย็นๆ....
...
ร่วมทำ psycho-drama เรียนรู้กันและกันหลายครั้งหลายครา...แต่ก็ดีใจมากๆ..ที่ได้เจอพี่ขวัญและพี่ไก่อีกครั้งนะคะ
(^______^)
กะปุ๋ม
ขอโทษที่ทิ้งร้างบันทึกไปหลายวันมีภารกิจทั้งสอบทั้งอบรมและแม่เรียกให้กลับบ้านค่ะ...
คุณนู๋ทิม
ต้องตั้งจิตอธิษฐานค่ะปีหน้าขอให้เราได้เจอกัน..แต่อย่าบนแบบนักกรีฑาชาย(วิ่งผลัด)ไทยนะคะSEangjaขี้เกียจไปร่วมวิ่งด้วย..อิอิอิ
กะปุ๋มคะ
โอ๊ะโอ๋..อย่าเพิ่งน้อยใจ..นึกถึงกะปุ๋มอยู่เสมอค่ะและรู้สึกชื่นชมทุกครั้งที่ได้พบเห็นหรือข่าวของกะปุ๋ม..แต่อาจเป็นเพราะว่าการเรียนป.โทไม่สำเร็จของตัวพี่เองหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ทำให้ไม่กล้าพูดหรือบอกใครว่าเคยได้มีโอกาสเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนเดียวกับกะปุ๋ม..แต่ถ้าถามว่าห่วงและคิดถึงกะปุ๋มไหม..ตอบได้เลยว่าไม่ห่วง(เพราะกะปุ๋มเอาตัวรอดและมีความสามารถ)แต่คิดถึง(เพราะเราอยู่กันคนละที่ไปมาหากันไม่สะดวก)..ตอบแบบนี้ไม่รู้จะทำให้เข้าใจความคิดพี่มากขึ้นไหม..
คุณปวีณา
เฮ้อ..ตอนแรกแค่รู้ว่านั่งทานข้าวกับคุณชายขอบดิฉันก็ตาร้อนผ่าวๆแล้วนี่แถมอจ.Handyและอจ.พินิจอีกด้วยหรือ..ว้าว!อยากรู้จังคุยเรื่องอะไรกันคะ..แง้มๆข้อมูลให้รู้บ้างได้ไหม..
พี่ปิ่งคะ
แวะมาบ่อยๆนะคะ..ฝากคิดถึงและดูแลพี่น.บ.ด้วยค่ะ
แวะไปบูทของบำราศมาด้วยค่ะ
เสียดายจังไม่ได้เจอคุณ seangja เพราะไม่ทราบว่าคนไหน เมื่อไหร่จะลงรูปชัดๆ คะ
หลักฐานยืนยันค่ะ ว่าไปมาจริงๆ
คุณnidnoi
..มาเงียบๆตกใจเลย..แอบไปเยี่ยมบู้ทบำราศตอนเราไม่อยู่นี่นา..ขอโทษเรื่องรูปด้วยค่ะ..เฮ้อ!เรื่องลงรูปให้ชัดๆนี่เป็นปัญหาที่ยังแก้ไม่ตกอยู่คะเพราะมีหลายรูปที่ถ่ายไว้กลับทำหายหรือออกมาไม่ชัด
ปล.แอบไปดูภาพอาหารกลางวันและผลไม้ในบันทึกของคุณnidnoiน่ากินมาก-มากๆ..ฝากป่วนอาจารย์ไมโตเผื่อด้วยนะคะ