การปฎิเสธ ที่ไม่เคยสำเร็จ


ดิฉันไม่เคยปฎิเสธใครได้สำเร็จ...เพราะดิฉันมีภาพนี้อยู่ในใจตลอดเวลา...ดิฉันนึกถีงภาพตัวเองเวลาทำงานเจรจา...ให้ใครช่วยเราจะมีความหวังในใจว่าต้องคุยได้ซินะ...ขออย่าปฎิเสธเลยเราจะได้ไม่ต้องหาคนใหม่อีก

หลังอาหารเที่ยงวันแรกของงานมหกรรม...ดิฉันกำลังเดินดุ่มๆเพื่อไปที่ห้องที่รับผิดชอบ"พี่จิ๊บ.มีคนถามหาแน่ะ.เจอกันแล้วยังคะ"คุณนภินธร...สคส.ส่งเสียงทักทายดิฉัน"เหรอ...ใครคะ...ไม่เป็นไรหากเธอมีธุระเธอคงตามหาพี่จนเจอเนอะฝากบอกว่าวันนี้พี่อยู่ห้องนี้ทั้งวัน." (นี่คือความไม่น่ารักของดิฉันคือถ้าใครอยากหาต้องตามหาเอง....ดิฉันเคยมีเพื่อนคนหนึ่งเวลาใครถามหาเธอ...เธอมิรีรอที่จะพยายามติดต่อกลับ....เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งเทียวหล่ะ...สำหรับดิฉันแล้วส่วนนี้จะขาดหายไป....ใครโทรมาก็ไม่เคยโทรกลับซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่น่ารัก...กำลังแก้ไขอยู่ค่ะ)
เจอกันแลวยังกับคุณน้ำ...สคส.(ใช่หรือเปล่าหว่า.."คุณน้ำ"จำชื่อเธอไม่ได้อีก) ยังค่ะ...แต่พี่ว่าได้ยิ้มๆ กันบ้างเพราะ มีคนยิ้มกันเยอะ...
        ดิฉันพบว่าลักษณะอย่างหนึ่งของคน สคส. คือ"ยิ้มง่าย..สบายทักและไวยังก๊ะปรอท.."เห็นอยู่แว๊บๆ...หายไปอีกแล้วเป็นคนหนุ่มสาวที่ว่องไวแต่ละคนคนรับหน้าที่ของตนสอดรับประสานกันได้ดีทีเดียว

รุ่งขึ้นอีกวัน
...."พี่จิ๊บใช่มั๊ยคะ"...สาวน้อยหน้าใสมาทักทายที่บูธ UKM
ค่ะ...มีอะไรคะ..เห็นหน้าเธอแล้วรู้สึกเอ็นดู...."จะขอช่วยให้พี่เป็นคุณอำนวยให้หน่อย..ทำAARวิทยากรประจำบูธค่ะ"ดิฉันอยากปฎิเสธเหลือเกินเพราะว่าเมิ่อวานดิฉันถูกงานกักขังไว้ในห้องทั้งวัน..วันนี้กะจะโบยบิน..ไปหาอะไรเรียนรู้ที่เป็นเรื่องเป็นราว(หมายมั่นว่าจะเข้าห้องปูนแก่งคอย)"ทำไมต้องเป็นพี่หล่ะ(ดิฉันมีเหตุผลในใจว่าวันนี้อยากโบยบิน)...คนอื่นดีมั๊ยคะ"สีหน้าของเธอเปลี่ยนนิดหนึ่งดิฉันสังเกตได้(คงคิดว่าดิฉั๊นเล่นตัว)..ทันใดนั้นเธอนึกขึ้นได้ว่าเป้าหมายคือเจรจาของให้สำเร็จ"ก็พี่กับ สคส.คุ้นกันดี.อีกอย่างมีคนช่วยด้วยนะคะช่วยกันสองคนกับ"พี่จั๊บ"จากนครสวรรค์"(ดิฉันนึกถีงภาพตัวเองเวลาทำงานเจรจา...ให้ใครช่วยเราจะมีความหวังในใจว่าต้องคุยได้ซินะ...ขออย่าปฎิเสธเลยเราจะได้ไม่ต้องหาคนใหม่อีก)แล้วดิฉันก็ปฎิเสธไม่สำเร็จอีกครั้ง  "ค่ะ".....ที่ห้องไหนคะ
"ที่ห้อง MR 203 เวลา 12.45-14.30 น. " วันนั้นดิฉันจึงไม่ได้โบยบินดังใจคิด....แต่ก็ได้ประสบการณ์การทำ AARกับกลุ่มวิทยากรประจำบูธรจำนวน 42 คน....ไม่อยากเล่าเลยค่ะทำ AAR กับคนที่เขาเลือกแล้วว่าพูดเก่ง 42 คน .....นั้นยากขนาดใหน.....

หมายเลขบันทึก: 66319เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2006 10:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:40 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • สรุปว่าอดดูห้องต่างๆเลยใช่ไหมครับ
  • ผมไปดูแล้วแต่ไม่ทุกห้องเสียดายเหมือนกัน
  • พี่เมตตาทำงานเก่งจังเลยครับ
ก็อดซิคะ...ตามอ่านอยู่นี่ไง...ใครเขาเล่าอะไร...เราไม่ได้เห็นเลย... ขอบคุณที่ชม....แต่พี่มีอีกหลายอย่างที่อยากเก่ง....ที่อยากเก่งแบบคุณก็คือ....ใส่ใจคนอื่นเก่ง....พี่ยกนิ้วให้เลย....
  • ขอบคุณมากครับ
  • ไปดูที่บันทึกผมนะครับ
  • นำมาสุราแล้ว

คุณเมตตาคะ

 แล้วดิฉันก็ปฎิเสธไม่สำเร็จอีกครั้ง 

อืม.......ได้ความอิ่มใจตามมาด้วยใช่ไหมคะ

งานสำเร็จ คนก็เป็นสุขค่ะ

 

ตามไปอ่าน blog คุณขจิตแล้ว  ถึงว่าทำไมรู้สึกตาลาย เพราะ "สุรา" นี่เอง  เอิ๊ก ๆ ๆ

  • "ลักษณะอย่างหนึ่งของคน สคส. คือ"ยิ้มง่าย..สบายทักและไวยังก๊ะปรอท.." เอ...ผมว่าชาว Gotoknow.org ก็ไม่ต่างกันนะครับ
  • และก็ว่องไวเช่นกัน (อายุเป็นเพียงตัวเลข) ไม่เชื่อดูอาจารย์ขจิตเป็นตัวอย่างก็ได้ ...ฮิ ๆ
  • ตัวเล็กเองก็อยากจะโบยบิน แต่ก็อดเหมือนกันเลย...
  • เล็กว่าปีหน้าเราไม่อยู่เฝ้าห้องกันดีมั๊ยคะ จะได้มีเวลาไปเสพความรู้กับผู้อื่นบ้าง..อิอิอิ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท