ปัจจุบันจำนวนผู้สูงอายุในประเทศไทยทวีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และลักษณะโครงสร้างของครอบครัวไทยมีการเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นสังคมที่มีสภาพแบบครอบครัวเดี่ยว ผู้สูงอายุจำนวนมากที่ไม่ได้รับการดูแลจากสมาชิกในครอบครัว และมีผู้สูงอายุอีกเป็นจำนวนมากเช่นกันที่อาศัยอยุ่ในครอบครัวร่วมกับบุตรหลาน แต่ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร บางครอบครัวเผลอที่จะทำร้ายจิตใจและร่างกายผู้สูงอายุที่อยู่ร่วมด้วยในครอบครัว การประเมินสภาพผู้สูงอายุที่ถูกทารุณกรรมทั้งทางร่างกายและจิตใจในสังคมไทยควรเป็นแบบประเมินในลักษณะใด ข้อคำถาม และจำนวนข้อคำถามที่เหมาะสมควรเป็นอย่างไร จึงเป็นเรื่องที่ควรพัฒนาเครื่องมือที่ใช้ในการประเมินสภาพผู้สูงอายุ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการประเมินสภาพ และหาวิธีการช่วยเหลือผู้สูงอายุที่ได้รับการทารุณกรรมต่อไป รวมทั้งหาวิธีที่จะป้องกันไม่ให้ผู้สูงอายุในครอบครัวและสังคมไทยได้รับการทารุณกรรม