โดยทั่วไปคนมักมองปรากฏการณ์ต่างๆ แบบเรียลไทม์ (real time) คือ มอง ณ
ปัจจุบัน
ไม่สนใจที่มาและที่กำลังจะไปว่าเป็นอย่างไร
ทำให้มีข้อมูลประกอบการพิจารณาไม่ครบถ้วน
เมื่อข้อมูลไม่ครบถ้วนและถูกต้องแล้ว การตัดสินใจจะผิดพลาด
และความผิดพลาดก็มักจะเกิดซ้ำซาก เราจึงมีกรณี “เสียค่าโง่” ปรากฏทางสื่อต่างๆ
บ่อยมากจนเคยชิน และถือว่าเป็นปกติของสังคม…..
แต่เราจะไม่ “เสียค่าโง่” ในเรื่อง ISO 15189 อย่างแน่นอน
ISO 15189 คืออะไร ก็คือระบบมาตรฐานสากล ว่าด้วยข้อกำหนดความสามารถของห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ที่ทั่วโลกยอมรับ มีข้อกำหนดหลัก 2 ส่วนคือ ข้อกำหนดด้านบริการจัดการคุณภาพ และข้อกำหนดด้านวิชาการ
ทำไมพยาธิ มอ สนใจการขอรับรอง ISO15189 จะขอเล่าย้อนหลัง (มองหน้าและเหลียวหลัง) ตอนนั้นหัวหน้าภาควิชา (รศ.พญ.ปารมี ทองสุกใส) เพิ่งเข้ามารับตำแหน่งใหม่ๆ ประมาณเดือนสิงหาคม 2547 บริษัทโรช แผนก Diagnostic จัดโครงการฝึกอบรมทางวิชาการเรื่อง “เร่งพัฒนาศักยภาพห้องปฏิบัติการ” ที่หาดแก้วรีสอร์ท อ.สิงหนคร จ.สงขลา นี้เอง วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน 2547 เขาใจดีกับเรามาก ให้โควตาเราตั้งหลายสิบที่ และเราก็โชคดีอีกชั้น คือ ได้ฟังจากปากของเจ้าแม่ ISO 15189 และคณะจริงๆ คือ ศ.พญ.นวพรรณ จารุรักษ์ จากภาควิชาเวชศาสตร์ชันสูตร คณะแพทย์ จุฬาลงกรณ์ หัวหน้าภาคพูดกับดิฉันว่า “เสียดายมาก ที่พี่ไม่ได้ไป เราเห็นหนทางแจ่มชัดมากว่าทำ ISO ไปทำไม เราต้องทำให้ได้” สไตล์แบบนี้เค้าหล่ะ “ต้องทำให้ได้”
แล้วจะทำกันอย่างไร ตามต่อภาค 2 นะคะ