การเดินทาง

วันที่ 27-28 พย.49  ได้เดินทางไปจังหวัดอุดรเพื่อเข้ารับการสัมมนา ได้เพื่อนร่วมทางกับกลุ่มงานเวชระเบียน นอกจากได้ความรู้ในเนื้องานที่ทำแล้ว  ยังเพิ่งรู้ว่าบางครั้งการที่ไม่ใช่เป็นคนช่างจดช่างจำ และช่างสังเกตุต้องใช้การเรียนรู้จากการฟังให้มากหรือการเล่าสู่กันฟัง เพราะคนที่เป็นคนขับนี่เขามีสิ่งที่ต้องสังเกตุว่าเขาจะกลับทางเดิม หรือจำเส้นทางแต่ละคนมีเทคนิคไม่เหมือนกัน  อุดรผ่านไปตั้งหลายครั้งแต่ไม่เคยจำเส้นทางกลับขอนแก่น รู้แต่ว่างงทุกครั้งเพราะมีวงเวียนหลายวงเวียน  เพิ่งจะได้เทคนิคว่าหากจะกลับขอนแก่น ให้จำอนุเสาวรีย์ที่วงเวียนจะหันหน้าไปจังหวัดขอนแก่น  ดังนั้นก็ให้ขับรถไปเส้นทางที่ท่านหันหน้าตรงไปจะเป็นเส้นทางสู่เมืองขอนแก่นของเรา  แต่ก็ยังอดมีคำถามจากเพื่อนร่วมทางแล้วทำไมต้องหันหน้ามาทางเมืองขอนแก่น  อันนี้ก็ไม่รู้จริง ๆ ใครรู้ช่วยตอบหน่อยค่ะ

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• สวัสดีคุณนวลน้อยค่ะ...ตามมาขอบคุณที่แวะไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ
• ปัญหาเรื่องการขับรถไปไหนมาไหน แล้วจำทางไม่ได้นี่ เป็นปัญหาประจำตัวของดิฉันเองเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็แก้ไม่ได้...ไปไหนในที่แปลก ๆ ซอกซอนวกวนล่ะไม่ต้องพูดถึง...ขาไปก็หลง...ขากลับก็กลับไม่เป็นเลยล่ะค่ะ...ก็เลยจะไม่ขับรถด้วยตัวเองไปไหน ๆ ในที่ ๆ เราไม่คุ้น
• ดีใจที่ได้รู้จักชาวขอนแก่นเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่งค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

พี่นวลน้อยลองดูแผนที่ นะคะ

เมืองนอก จะไปไหนทุกคนจะพกแผนที่

คนไทยไม่ชอบดูแผนที่ ชอบถามทางกันข้างทางค่ะ

[คุณ นวลน้อย สังขมี]

•  พี่ว่าอยู่ที่คนสังเกต และเป็นคนช่างจดจำ แต่ ข้อเสียของพี่คือไม่เคยจำทางได้เลย หรืออาจเพราะพี่ไม่ต้องขับรถเอง เลยละเลย
• การบันทึกช่วยได้มากนะ   บางครั้งก็กลับมาดูว่าเราเคยทำอะไรไปบ้าง เมื่อไหร่ ผลเป็นอย่างไร