กระบวนการเรียนรู้ หนทางสู่การพัฒนาสมอง

ความรู้ คือกรงขังปัญญา

ได้มีโอกาสไปฟัง ผศ.ยงยุทธ  จรรยารักษ์  ที่โรงเรียนปลูกปัญญา รู้สึกได้อะไรเยอะมาก  อาจารย์ เป็นคุณลุงแก่ๆ พูดช้าๆ เสียงไม่ดังมาก แต่สามารถสะกดคนฟัง ในบรรยากาศที่ไม่เอื้อต่อการฟังนัก ได้ อย่างดีมาก อาจารย์ พูดมีพลัง เพราะ พูดจากประสบการณ์ จริงที่สั่งสมมาจนตกผลึก จึงพูดอย่างรู้จริง  เล่าด้วยความภาคภูมิใจ และนิ่ง  อาจารย์พูดว่า 

การรับรู้ คือ สิ่งที่สำคัญ  สังคมปัจจุบัน มีปัญหาเพราะการรับรู้ที่ผิด  การรับรู้ คือการระบายอะไรลงไปในผืนผ้าขาว ( เด็ก )

อาจารย์เล่าว่า  มี ดอกเตอร์นั่งเรือข้ามฝั่ง  ดอกเตอร์ถามคนพายเรือว่า รู้เรื่อง อิรักไหม คนพายเรือบอกไม่รู้ ดอกเตอร์ น่าสงสารจัง ชีวิตท่านหายไป 15 % รู้เรื่อง ภาคใต้ไหม คนพายเรือบอกไม่รู้  ดอกเตอร์ น่าสงสารจัง ชีวิตท่านหายไป 15 % ต่อมามีพายุเกิดขึ้น คนพายเรือถามว่า ท่านว่ายน้ำเป็นไหม ดอกเตอร์บอกไม่เป็น  คนพายเรือ - น่าสงสารจัง ชีวิตท่านกำลังจะหายไป 100% ( รู้เรื่องอื่นทุกอย่าง แต่ไม่รู้เรื่องที่สำคัญที่สุด คือเรื่องของชีวิตตนเอง )   การเรียนรู้ที่สำคัญที่สุด คือการเรียนรู้ เพื่อรู้จักตนเอง  การเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะชีวิต  ( อยู่ให้ถูก อยู่ให้ได้ อยู่ให้เป็น )

การรับรู้ที่ผิด  - เข้าใจผิด - ทำผิด - ชีวิตผิด

ต้องสอนให้เด็ก รู้เท่าทันกิเลส เมื่อเด็กรับรู้ จะมีศีลเป็นตัวกรอง  จะมีแต่สิ่งที่ดีที่ถูก ฝังเข้าไปในจิต  ในอนาคต  เมื่อเขาเจอกับเหตุการณ์อะไร  ก็จะถูกนำไป วิเคราะห์ เปรียบเทียบภายในจิต ก่อเกิดเป็นพฤติกรรมที่แสดงออกมา 

การเป็นคนที่สมบูรณ์ เป็นผู้นำที่ดี

1. อ่อนน้อม - เป็นการให้เกียรติ ให้ความเคารพ

2.อ่อนโยน - ทำง่ายๆด้วยการยิ้ม

3.อดทน - สร้างความมั่นคง สร้างสติ

4.อภัย - การให้โอกาส   

ทั้งหมดเป็นฐานการเรียนรู้เพื่อเกิดปัญญา

เวลาให้เด็กสังเกตุ อย่าอธิบาย  เด็กจะตาบอด

ถ้าจะให้ฟัง  อย่าสรุป  เด็กจะหูหนวก

การพูดกับเด็กให้รู้เรื่อง  ต้องเรียนรู้ระหว่างกัน

ในชีวิตคน มีเรื่องที่ต้องสนใจ อยู่ 5 อย่าง

ตัวเรา  ครอบครัว การงาน  เพื่อนฝูงสังคม  ประเทศชาติ

2 อันแรก เป็นลูกแก้ว  ที่เหลือ เป็น ลูกยาง

น้ำตกไหลลงมาเจอโขดหิน ก็รู้จักหลบเลี่ยง ไม่หยุดไหล ชีวิตคนเมื่อเมื่อเจออุปสรรคก็เช่นกัน

การอ่านหนังสือ ต้องมองให้ทะลุถึงผู้เขียน มีเบื้องหลังอย่างไร  และมีเจตนาในการเขียนอย่างไร  อ่านแล้วนำมาเปรียบเทียบกับชีวิตเรา

การค้นที่ดีที่สุดคือการค้นพบตนเอง

วิถีตะวันตก  สะสม เนื่องจาก หากินได้ 4 เดือน ที่เหลือหิมะคลุม

ตะวันออก  ไม่สะสม  ใช้เท่าที่จำเป็น ที่เหลือปล่อยให้อยู่กับธรรมชาติ

ทรัพยากรณ์เศรษฐกิจเหมือน  กองทราย  นานไปก็ยุบลง 

 ทรัพยากรณ์ธรรมชาติ เหมือนต้นไม้  เจริญงอกงาม

เก็บที่ดีที่สุดคือเก็บไว้ในใจ

ท่ามกลางสังคมที่แกว่งแย่ง  เราจะอยู่อย่างไร

รั้งที่ดีที่สุดคือรั้วมนุษย์  อาจารย์มีบ้านกลางกรุงเทพ แต่ไม่ได้ล๊อกกรอน เพราะมีแม่ค้าขายของอยู่หน้าบ้าน อาจารย์ ให้แม่ค้าเก็บของไว้ในสวน แม่ค้าเลยช่วยเฝ้าบ้านให้

มุซาชิ กระบี่ดาบเดียว  มุซาชิไปเรียนวิชากับอาจานย์  อาจารย์ให้ไม้1 อัน ให้ไปจับปลาที่น้ำตก มุซาชิ ฟันปลาอยู่ 1 ปี แต่ไม่ได้ซักตัว กลับมาหาอาจาย์ว่า ตนเองไม่มีความสามารถ  อาจารย์จึงถามว่าถ้าจะจับปลาต้องทำอย่างไร  มุซาชิตอบว่าต้องใช้เหยือ  อาจารย์บอก ถูกต้องแล้วครับ  หลังจากนั้น เวลาต่อสู้ มุซาชิ จะเปิดช่องให้คู่ต่อสู้เห็น  เมื่อคู่ต่อสู้โจมตี  ก็เข้าทาง  และเป็นกลยุทธ ที่บริษัทของญี่ปุ่นใช้ในปัจจุบัน  แต่เหนือกว่านั้น  กระบี่อยู่ที่ใจ  จอมยุทธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ ชนะโดยไม่ต้องต่อสู้ ( ทุกคนเป็นมิตร )

อาจารย์ยงยุทธ บอกว่าท่านหยุดทะยานเมื่อมีลูก ( แต่ไม่หยุดเรียนรู้ ) และมีหน้าที่ ส่งลูกให้ขึ้นไปสูงกว่าเรา  

เราไม่ใช่พระพรหมที่จะลิขิตชีวิตลูก  เราเป็นเพียง คันศรที่จะส่งลูกธนูให้ทะยานออกไป สู่เป้าหมายที่เขาเป็นคนเลือกเอง 

เด็กบางคนเป็นต้นหญ้า  บางคนเป็นต้นมะม่วง

ต้นหญ้าจะเจริญและแผ่ขยายออกไปทุกทิศทาง  และทนต่อการเหยียบย่ำ  เราไม่มีทางปลูกหญ้าให้เป็นต้นมะม่วงได้

ศาสตร์ ความรู้ที่เกิดจากปัญญา

ศิลป์ คือ การรู้จักจังหวะ

 การสอนลิง สอนจากการอยากรู้

เลือกลิง อายุ1 ปี หย่านมแล้ว  กำลังอยากเรียนรู้  ไปขังไว้ในบ้านที่ทาสีน้ำตาล ( ต้องการให้เก็บมะพร้าวแก่ ) ผูกไว้กับเสา  ลิงจะวิ่งรอบเสา ไม่มีอะไรเล่น  หลังจากนั้นเอาลูกมะพร้าวมาให้เล่น 1 ชม. แล้วเก็บไป วันต่อมา เอามะพร้าวมาให้เล่นอีกแล้วเก็บไป

ลูกไม่ใช่ตุ๊กตาประดับบ้าน แต่ลูกคืออาคันตุกะ ที่มาอยู่กับเรานานหน่อย ไม่นานก็ไปอยู่ที่อื่น  ดังนั้นจึงต้องสร้างกติกาการอยู่ร่วมกัน ก่อนการสั่ง