คืนนี้หรือวันนี้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมทำงานจนสว่างคาตา แต่งานครั้งนี้มิใช่เรื่องที่เป็นเรื่องสักเท่าไหร่เลยครับ เพียงแค่ "ปลงไม่ตก" ตัดกิเลสหรือความอยากจากความต้องการในการพยายามที่จะ "ดูทีวี" ผ่านอินเทอร์เนทให้ได้
นับจากที่มี "วิทยุชุมชน" เกิดขึ้นแถว ๆ บ้านผม (คลองลาน) เริ่มต้นจากคลื่นที่ 1 หน้าจอทีวีที่แจ่ม ๆ ก็เริ่มมีเส้นลาย ๆ จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ในปัจจุบัน ตั้งแต่ 4 สี่ถึง 4 ทุ่ม จาก 6 ช่องเหลือดูได้แค่เลือนลางเพียงช่องเดียวเท่านั้น
ช่วงนี้ "เอเชี่ยนเกมส์" อยากดูทีวีจัง แต่นั่นก็เน๊อะจะทำอย่างไรได้ ไม่มีเงินซื้อดาวเทียมหรือติดเคเบิ้ลอย่างบ้านอื่นเขา (ทางออกจากการหนีวิทยุชุมชน) เราก็ต้องทนสู้ดูทีวีแบบลาย ๆ หรือรอดูหลังสี่ทุ่มที่สถานีวิทยุชุมชนปิดไปแล้วถึงจะได้ดูทีวีแบบเห็นตัวคน
และวันนี้ความพยายามหาทางออกโดยการที่จะดูทีวีผ่านอินเทอร์เนทแบบจริง ๆ จัง ๆ ของผมนั้นเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ช่วงเย็นกับการพยายามติดตั้งโปรแกรม Windows Media Player ที่มีปัญหามาหลายเดือน ความพยายามที่จะแก้ปัญหาตั้งแต่ช่วงเย็นจนกระทั่งเช้าแต่ก็ยังไม่สัมฤทธิ์ผลครับ
แต่ถึงกระนั้นผมเองก็ได้พบกับต้นเหตุสำคัญที่ทำให้ผมเข้าไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในบล็อกของบางท่านได้ อาทิเช่น บล็อกของครูอ้อย ที่ผมเปิดเข้าไปทีไร Internet Explorer ของผมจะต้อง Error ดับทุกหน้าจอเรื่อยไป ครั้งนี้ก็มาเจอต้นตอสำคัญก็คือเจ้า Media Player ของผมนี่เองครับ
ความอยากที่จะ "เอาชนะ" เป็นพลังที่มีอานุภาพมากจริง ๆ อยากนอนก็นอนไม่หลับ "ค้างคาใจ" แต่ตอนนี้แม่ตื่นแล้วครับ สงสัยผมจะต้องเข้าไปนอนจริง ๆ ณ เวลานี้ต้องอาศัยการหายใจยาวเพราะ "ปลง" กับสรรพสิ่งที่เกิดขึ้นซึ่งเปรียบเสมือนเป็นบทเรียนของครูที่ใช้สอนตัวของผมเองในการที่จะหัดตัดอกตัดใจหรือ "ปลง" และเลือกที่จะทำสิ่งอื่นที่เป็นประโยชน์มากกว่า นั่นก็คือการนอนและการตื่นขึ้นมาเพื่อช่วยแม่ทำงานในตอนเช้า
ตอนนี้เริ่ม "ปลงตก" แล้วครับ เพราะคงทำอะไรไม่ได้แล้วสำหรับคอมพิวเตอร์ที่ใช้แบบสมบุกสมบันมานาน คงจะต้องเข้าร้าน Format Harddisk กันซะหน่อย ล้างหน้าไพ่ใหม่ ล้างแบบถอนรากถอนโคนกับปัญหาต่าง ๆ ที่หมักหมม ทิ้งไว้จนมิสามารถหาต้นตอและแก้ไขปัญหาได้
ถ้าชีวิตเราเป็นแบบคอมพิวเตอร์ได้ก็ดีนะครับ หลับตาลงแล้วลืมทุกสิ่งทุกอย่าง "Format ชีวิต" ลืมและปลงทุกอย่างในชั่วข้ามคืน ถ้าทำอย่างนั้นได้ทุกวันและทุกคืนของทุกคนคงจะหลับตาลงได้อย่างสบาย มิต้องทนทรมานดังเช่นผมกับการไม่ปลงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนี้
ปลงแล้วครับ ปลงแล้ว ทางเลือกหนึ่งเมื่อพยายามอย่างถึงที่สุดเมื่อไปไม่ได้ก็ต้องหยุด แต่บางครั้ง "การคิด" และจินตภาพถึงทางที่ไปไม่ได้น่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าการพยายามถลำลึกและเดินไปซึ่งบางครั้งเราอาจจะหาทางกลับเพื่อย้อนคืนกลับมายังจุดเริ่มต้นแล้วบอกตัวเองว่า "เริ่มต้นใหม่ได้ไหม"
ถ้าปลงได้ ปลงตก จุดเริ่มต้นนั้นที่ถูกต้องจะอยู่กับเราเสมอ
ถ้าหลับตั้งแต่ตอนนั้น ตอนนี้อาจจะตื่นขึ้นมาเจอกับวิธีการแก้ไขปัญหาที่ดี (ดีกว่านี้) ก็ได้ใครจะรู้ ครับ "ใครจะรู้" เพราะเวลาและวารีมิอาจหวนกลับคืน
ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ
สวัสดียามเช้าค่ะคุณจอห์น
ดีใจที่คุณจอห์น เอ่ยถึงในบันทึก แล้วนอนหลับแล้วใช่ใหมเอ่ย
หลับตาลงแล้วลืมทุกสิ่งทุกอย่าง "Format ชีวิต" ลืมและปลงทุกอย่างในชั่วข้ามคืน
อาจารย์คะ
เคยคิดเหมือนกันเวลาเรามีปัญหา อยากหลับตาแล้วตื่นขึ้นมาแล้วลืมทุกอย่างได้ แต่....มันเป็นแค่คิดค่ะ มีช่วงหนึ่ง เป็นเหมือนกัน นอนไม่ค่อยได้ สิ่งที่ค้างคาใจ มันวนเวียนเข้ามาอยู่ในความคิดตลอด 24 ชั่วโมง หาอย่างอื่นมาทดแทนก็ได้ชั่วครู่ จะนอนก็ผวา มันทรมานมากถึงมากที่สุด
ในที่สุดต้องตั้งสติ คิดและแก้ไขไปที่ละอย่าง ๆ ๆ แต่สิ่งสำคัญ ต้องมีสติ จริง ๆ ค่ะ
สุดท้ายการมีสติ ก็ช่วยในการแก้ปัญหาที่เราวิ่งหนีมาตลอดได้
เหมือนเค้าบอกจริง ๆ ค่ะ ปัญหามา ปัญญาเกิด เกิดโดยการใช้สติค่ะ
การปลง ใช้ได้กับบางอย่างเท่านั้น
ยิ้ม ยิ้ม
ส่งกำลังใจไปให้คอมพิวเตอร์เป็นคอมฯ ที่ดีเร็ว ๆ ค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยครับอาจารย์
การ format ชีวิตทำได้โดยการบวชเป็นพระ (ทั้งชีวิต ไม่ใช่แค่ห่มผ้าเหลือง)
การ defrag ชีวิต คือการถือศีล ปฏิบัติธรรม
การ Cleanup system ชีวิต ดือการนั่งสมาธิ
การจัดระบบไฟล์ชีวิต คือการทำวิปัสนา กัมมฐาน
ศาสนาจึงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เราจำเป็นต้องมี ศาสนาใดก็มีแก่นแท้เหมือนกัน (คำ ท่านพุทธทาส)
โชคดีครับ
เรียน อ.ปภังกรครับ