บันทึกนี้..ไม่ได้เขียนเพราะเครียดนะ


อยากจะสมน้ำหน้าตัวเองจริงๆ....แม้ที่จอดรถยังไม่มี...นี่คือบทลงโทษ

เมื่อวานนี้ไปเรียนตามปกติ แต่ผิดปกติตรงที่ครูอ้อยไปมหาวิทยาลัยสายโด่ง  ความรู้สึกที่เสียใจและเสียดายคือ..สิ่งที่ครูอ้อยเคยปฏิบัติมานั้นในอดีตนั้น ดีอยู่แล้ว  กลับมาเปลี่ยนแปลงทำไม

อยากจะสมน้ำหน้าตัวเองจริงๆ....แม้ที่จอดรถยังไม่มี...นี่คือบทลงโทษ

 

ปกติแล้วครูอ้อยจะเดินทางเรียนแต่เช้า  ที่จอดรถมากมาย  เลือกได้ตามใจชอบ  และก็จะเลือกใต้ต้นไม้มีร่มเงา  ไม่อยากให้รถสุดที่รัก.....ร้อนมากเกินไป  สงสาร

ครูอ้อยเดินทางถึงมหาวิทยาลัย  สามโมงกว่า  หาที่จอดรถไม่ได้  ต้องเวียนอยู่ในมาวิทยาลัย สามรอบ  จึงจะได้ที่จอด

พอได้ที่จอด..ก็ต้องเลือกตรงนี้  เพราะไม่มีที่อื่นแล้ว

ดูสิ ร้อนนัก  เหนื่อยนัก  อยากจะพักผ่อน  ได้พักพิง  ยังไม่มีร่มเงาให้ครูอ้อยเลย

ขอยืนยันว่า..ไม่ได้เขียนบันทึกนี้ด้วยความเครียด

แต่ให้นึกถึงสิ่งที่ตนเองปฏิบัติมานั้นมันดีอยู่แล้ว เกิดจะมาเปลี่ยนแปลง เลยต้องทำใจ และเข็ด ไม่เอาแล้ว

สัปดาห์หน้า....ต้องทำตัวเหมือนเดิมตามปกติ

หมายเลขบันทึก: 65059เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2006 06:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:40 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)
สวัสดีตอนเช้าครับครูอ้อย
  • การได้ทำอะไรที่แตกต่างไปจากเดิมบ้าง ก็จะได้เรื่องราวที่แปลกไป บางเรื่องก็เป็นสิ่งที่ดีกว่าเดิม บางเรื่องก็เป็นสิ่งที่ไม่ดีขึ้นแถมยังแย่กว่าเดิมอีก เหมือนดังเรื่องที่ครูอ้อยเล่าให้ฟังครับ
  • การทำอะไรเหมือนๆเดิมในทุกครั้งอาจทำให้เรามองภาพไม่ออกครับว่าจะมีวิธีไหนทำให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้อีก ถ้าไม่ลองอะไรที่แตกต่างกันออกไปบ้าง
  • ดีครับ ได้ลองสิ่งใหม่ๆ แล้วค่อยเลือกวิธีการที่ดีที่สุดให้กับชีวิต

สวัสดียามเช้าค่ะคุณไมโต

  • ต้องบอกว่าดีใจก่อนนะคะที่ได้อ่านข้อความจากคุณไมโตก่อนใคร เหมือนกับว่า วันนี้.ต่อจากนี้..ครูอ้อยจะโชคดี
  • ครูอ้อยไม่ค่อยได้ทำอะไรแปลกใหม่ไปจากเดิมๆ เช่น  กิน ก็กินอาหารร้านเดิม รายการอาหารก็แบบเดิมๆ จึงไม่ปัญหาอะไรเกิดขึ้นเลย
  • พอคิดที่จะทำอะไรแปลกใหม่  เช่น นัดเพื่อนกินข้าวบ้าง  ก็เริ่มไม่รู้ว่า   เอ..ทำอย่างไร  ไปที่ไหน กินอะไร  แต่ครูอ้อยก็ถวิลที่จะเปลี่ยนเรื่องนี้  คือ  มีสังคมบ้าง
  • เหลือ  หกวันแล้วใช่ไหมคะ  เตรียมเก็บสิ่งของหรือยังคะ  ดีใจไปกับคุณสมจินกับลูกทั้งสองนะคะ

ขอบคุณเพื่อนที่เป็นเพื่อนเสมอค่ะ

  • ทำอะไรที่แตกต่างไปจากเดิม อย่างเช่นการไปมหาวิทยาลัยสายๆบ้างไงครับ แล้วก็พบว่าสิ่งเดิมๆ เริ่มไม่เหมือนเดิมแล้วเพราะความต่างของเวลา อย่างเช่น หาที่จอดรถยากบ้าง จำเป็นต้องจอดรถกลางแดดบ้าง อะไรอย่างนี้ครับ ถ้าเราทำเหมือนเดิมทุกอย่าง เราก็จะไม่รู้คุณค่าของสิ่งที่เราทำครับ เมื่อทำอะไรที่แตกต่างออกไป เราจะเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามีชัดเจนขึ้นครับ
  • ครับ เหลืออีก 6 วันครับ ขอใช้ชีวิตอย่างสบายๆบ้างครับ  เอาไว้ใกล้ๆ แล้วค่อยเก็บของครับ ช่วงนี้เป็นการเติมแรงใจให้ชีวิต พักผ่อนกับความสวยงามของธรรมชาติรอบตัว ทำงานบ้าง แต่ไม่ได้สาหัสเหมือนที่ผ่านมาครับ

กลับมายืนที่เดิม.....

 

กลับมาคราวนี้ เพื่อมาทวงความฝันคืน สูดความฝันให้ชื่นใจ

ยาวนานเหลือเกิน ที่ฝันจากหายไป ในหัวใจยังทวงถาม

กลับมาคราวนี้ เพราะหัวใจมันขอมา ให้ตามหาความทรงจำ

ปล่อยใจ ตัวเอง ให้มันชื่นฉ่ำ กับความทรงจำที่เคยมี

กลับมายืนที่เดิม.........

 

เป็นกำลังใจเสมอค่ะ ครูอ้อย

คุ้นๆ ว่าจะเป็นเพลงสักเพลง ใช่ไหมครับ คุณ sompornp ผมพยายามอ่านให้เป็นทำนอง เหมือนว่าจะใช่ครับ แต่ไม่แน่ใจ

คุณไมโตคะ

  • มีคนชมครูอ้อยว่า  ดีหมดทุกอย่าง  เสียอย่างเดียวว่า  ครูอ้อยดื้อและดื้อในระดับมากที่สุดด้วย
  • แต่ครูอ้อยก็รู้สึกเสียใจ...ในสิ่งที่ทำไป...ทุกครั้ง

คงไม่หายนิสัยแบบนี้แล้วล่ะค่ะ 

  • พักผ่อนบ้างเถิดค่ะ  เหนื่อยมากแล้ว เติมพลังให้ตัวเอง และกลับมาเริ่มต้นทำงานด้วยจิตพลังเข้มแข็งอีกครั้งค่ะ

ครูอ้อยและมิตรภาพที่นี่เป็นกำลังใจให้กันเสมอค่ะ

น้องอึ่งอ๊อบคะ

  • ร้องเพลงให้ครูอ้อยฟังแต่เช้าเลยค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ เพลงนี้ครูอ้อยได้ยินบ่อยค่ะ  แต่...ร้องไม่เป็น

คุณเอกแซวเราเรื่องกอด...สงสัยอยากมีคนมากอดบ้าง ช่วยเธอบ้างซิ

คุณไมโต.....

  • ท่าทางจะร้องเพลงเก่งนะ   
  • แล้วเกาหลังเก่งหรือเปล่า 
  • ที่ถามนี่สงสัยค่ะ  ว่ายังมีการโค่นแชมป์อีกหรือเปล่า

ผมนี้ตรงข้ามกับอาจารย์เลยครับ มาสายและหาที่จอดรถยากเป็นประจำ ถ้าวันไหนไปเช้าหาที่จอดรถง่าย ๆ นี่ดีใจเนื้อเต้นเลยครับ

  • ครูอ้อย..ไม่เคยมีปัญหากับการจอดรถ  เพราะชอบมามหาวิทยาลัยแต่เช้า
  • เมื่อวานมาสายได้เรื่องเลยค่ะ  หงุดหงิดไปทั้งวัน 
  • แต่ตอนนี้หายแล้ว

ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างแล้วค่ะ

  • ขอบคุณมากค่ะ  ยังไงก็ตื่นแต่เช้า  มีที่จอดรถ  จะได้เนื้อเต้นบ่อยๆค่ะ อิอิ

สงสัยเรื่องนี้จะเป็นความผิดของจ๊อดแน่เลยที่ทำให้แม่อ้อยหงุดหงิด......ขอโทษนะครับ

เป็นกำลังใจให้เสมอ...

คุณจ๊อด

  • ทำไมคิดว่าเป็นความผิดของคุจ๊อดล่ะคะ
  • ครูอ้อยมาสายเองต่างหาก

บางครั้งบางหน  ทำอะไรนอกกรอบบ้างก็สนุกดี

เช่น ขับรถเล่นคนเดียว  ออกไปนอกเมือง

รวย...ไม่เครียด...กิน...อ้วน

เย้!

จะเครียดไปทำไม   ถึงความสำเร็จ  เท่ากัน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท