ก่อนออกจากห้อง 219 ของชาวชุมชนคุณอำนวยช่วงบ่ายของเมื่อวันที่ 2 ของงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 มีการมอบกระดาษเพื่อประเมินผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมในห้องของชุมชนคุณอำนวย โดยอาจารย์หมอ JJ ได้ถามว่า "ท่านได้อะไรจากการมาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ "(ห้องคุณอำนวย)
ผมเขียนเพียงประโยคเดียวสั้นๆ และแทนการประเมินทั้งหมดไม่เฉพาะแต่ในห้องคุณอำนวยในวันที่ 2 เท่านั้น ผมเขียนว่า "ได้ความสุข" แล้วเอาไปยื่นให้อาจารย์ขจิตแล้วถามอาจารย์ขจิตว่าอาจารย์ได้เหมือนผมไหม ผมไม่ได้รอคำตอบ แต่คิดในใจว่าอาจารย์ขจิตหรืออีกหลายๆ ท่านคงคิดไม่ต่างไปจากผม
ไม่รู้ว่าจะอธิบายว่าความสุขที่ได้นั้นเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่ผมได้พบได้เจอในการไปร่วมงานครั้งที่ 3 นี้ ซึ่งเป็นครั้งที่ 2 ของผม ผมมีความสุขเพราะอะไรบ้างผมจะลองบันทึกเป็นประเด็นๆ ดังนี้ครับ
ช่วงที่เวลาที่พัก ผมจะเดินวนไปมาในงานวันละหลายรอบ เพื่อพบปะทักทายกับเพื่อนๆ ทั้งที่เคยรู้จักและไม่เคยรู้จัก จน ดร.กะปุ๋ม เข้ามาทักว่าเห็นผมเดินวนอยู่หลายรอบ และต้องขออภัยหากท่านไดที่เคยทักทายกันในบล็อก แต่ในงานไม่ได้ทักทาย เพราะว่าพอพบเจอตัวจริงเสียงจริง ทุกรายครับสาวและหนุ่มกว่าตัวจริงทั้งนั้นเลย
บันทึกมาเพื่อ ลปรร.ครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก
ขอบคุณที่ช่วยเล่าบรรยากาศในงานคะ
และคิดว่าตอนนี้เครือข่ายในแต่ละองค์กรเริ่มมีมากขึ้นแล้วคะ
เป็นงาน ที่ต้องมีอีก
เอาแบบ ถูกๆ ก็ได้ ครับ คนจะได้มาเจอ ของดี มีสุข ไงครับ
ได้อิ่มอกอิ่มใจ ได้ความสุข เริ่มตั้งแต่เปิดงานจาก VCD ที่ได้เห็นภาพสายตาแห่งความภาคภูมิใจในตนเองของชาวนา รู้ว่าสังคมไทยตื่นแล้วทุกภาคส่วน
ได้ประทับใจคำพูดของคุณเดชา ศิริภัทร ประธานมูลนิธิข้าวขวัญ ในช่วงก่อนปิดงานที่ยืนยันสิ่งที่เห็นตอนแรก
ได้รู้ว่า GotoKnow คือศูนย์กลางส่งความรักความปรารถนาดีสู่ผู้ร่วมอุดมการณ์ ได้เห็นว่าเราจะมีคนคุณภาพเข้ามาสร้างเสริมคลังความรู้ เพิ่มกัลยาณมิตร สร้างสายใยความศรัทธาให้กันและกันอีกมากมาย
ได้รู้ว่าเรามีความหวังจะได้เห็นสังคมเอื้ออาทร สังคมเข้มแข็ง สังคมคุณธรรม ขยายวงกว้างขึ้น กว้างขึ้นในเมืองไทยในไม่ช้า
ได้ความสุขจริงๆค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก
ได้ความเสียดาย ที่เจอกัน...แบบ...แป๊บเดียว ...
วาทะสังสรรค์ที่มีต่อเพื่อนร่วมKMประเทศไทย
จึงน้อยนิดเหลือเกิน
จึงเป็นความรู้สึกแบบว่า
...เสียดาย...และ...เสียดาย
ได้รวมพลังชาว KM ค่ะ เพื่อให้โลกนี้ได้รู้ว่า การจัดการความรู้ที่แท้จริงนั้น ทำได้ไม่ยาก "KM ไม่ทำไม่รู้" ค่ะ ... ไชโย ประเทศไทย
พี่ยุทธคะ...
กะปุ๋มนึกว่าพี่ยุทธ..ไปเดินมาราธอนที่งาน NKM เสียอีก..เพราะออกมาจากห้องทีไร เห็นพี่ยุทธเดินตลอดเลยคะ...
อิอิ...แอบแซวนะคะ...
หรือว่า สคส. เขาให้พี่ยุทธเดินสอดแนมคะ...
(^__________^)
กะปุ๋ม
สุขใจที่ได้พบ เช่นกันค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก...เกินคำบรรยาย ว่าเราสามารถ สร้างจินตนาการ...สร้างมิตรภาพ......สร้างฝัน......สร้างภาพ(เครือข่าย)ได้ขนาดนี้ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณน้อง
เรียน น.ส. surg BI
ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาร่วม ลปรร.
เรียน คนไร้กรอบ
เรียน คุณ nidnoi
เห็นด้วยครับ และยินดีที่ได้พบตัวจริงของคุณนิดหน่อยครับ
เรียน ท่านจันทร์เมามาย
เรียน อาจารย์ขจิต
เรียน พี่โอ๋
เรียน อาจารย์ปภังกร
ขอบพระคุณมากครับที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนและทักทาย ผมไม่ได้เข้ามาบันทึกร่วมสัปดาห์แล้ว เลยไม่ได้เจออาจารย์
เรียน คุณศรีวิภา และคุณหมอนนทลี
เรียน ดร.กะปุ๋ม
เรียน คุณพี่เมตตา
ดีใจที่ได้ F2F นะครับ ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาทักทาย บอกแล้วว่ารูปในบล็อกกับตัวจริงต่างกัน แต่พอเห็นก็จำได้ครับ
เรียน พี่bird
เรียน พี่ชาญวิทย์
เรียน อาจารย์ขจิต
เรียน ท่านอาจารย์หมอ JJ
ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มุ่งสู่การพัฒนาสังคมไทยนะครับ