วัฒนธรรมการเรียนรู้ : อยู่ที่ไหนก็มีงานทำเป็นการปฏิบัติธรรม

เวลาคิดกว้างได้แต่เวลาลงมือทำวิจัยต้องเฉพาะเจาะจง

วันนี้  อาทิตย์ที่ 3  ธันวาคม  2549  ตั้งแต่ 07.30 น.  ผมทำหน้าที่เลี้ยงลูกชายทั้งสองคน...คนโตพอคุยกันรู้เรื่องคนเล็กนี้สุดยอดเลย...

ช่วงที่ผมไปล้างจานในครัว...ต้องหาสิ่งของที่มีเสียงให้ลูกคนเล็กวัย 1 ปีกับอีก 8  เดือนได้จับเขย่า...ตาเราไม่เห็นก็ใช้เสียงสังเกตว่า...ลูกอยู่ไหน...ทำอะไร...อันตรายรึเปล่า...วันนี้แม่ของเด็กเข้าเวรเช้า...อาชีพพยาบาลครับ...

.เมื่อวานวันเสาร์ที่  2 ธันวาคม  2549   ช่วงบ่าย  ผมมีภาระกิจเนื่องจากเป็นที่ปรึกษาวิทายานิพนธ์ทั่วไปของนิสิต ป. เอก...

ที่มีนัดพบกับ ศ. ดร. นพ. วีระศักดิ์  จงสู่วิวัฒนวงศ์  ผอ. หน่วย ระบาดวิทยาของ มอ. หาดใหญ่  เราปรึกษากันช่วงบ่ายโมงไปแล้ว...

สิ่งที่เป็นแง่คิดทางการทำวิจัยจากท่าน อ. มีมากเช่น...

ถ้าบอกว่าอันไหนถูกอันไหนผิดเราจะได้ศัตรูเยอะ...งานวิจัยเหมือนคุณจะไปไหนต้องเจาะจงไปตรงนั้น...จะไม่หลงทางเสียเวลา...บริบทต้องแคบอย่ากว้าง...งานวิจัยเน้นความเฉพาะ...แต่เวลาคิดกว้างได้...

เหตุผลต่าง ๆมีเฉพาะทั้งนั้น...ในวัตถุประสงค์...มันมีช่องว่างทางทฤษฎี...และมีช่องว่างทางอัตถประโยชน์...ต้องหาให้เจอว่า...ความรู้ที่ยังขาดอยู่คืออะไร...เป็นต้น

[ยูมิ]

กำลัง ลปรร. กับท่าน ศ. ดร. นพ. วีระศักดิ์ จงสู่วิวัฒน

วงศ์