ข้อคิดจาก ดร.อาจอง
- ระหว่างมหกรรม KM วันที่ ๒ ธันวาคม ผมได้มีโอกาสแอบไปฟัง ท่านอาจารย์ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา พูดเรื่อง "สมาธิ" มีอยู่ตอนหนึ่งท่านฉายสไลด์ให้ดู คล้ายๆ ดังนี้
ฉัน |
อยากมี |
ความสุข |
- ท่านบอกว่า เอาสไลด์นี้ไปถามเด็กว่า ถ้าอยากได้ "ความสุข" จะทำอย่างไร
- เด็กที่ชอบตอบปัญหา "อะไรเอ่ย" ก็จะตอบง่ายๆ ดังนี้
ไม่เห็นจะยากเลยครับ ก็ตัดคำว่า "ฉัน" กับ "อยากมี" ออก ก็ได้ "ความสุข" แล้วครับ
- ซึ่งก็คงเป็นเช่นนั้นจริงๆ ดังสไลด์ด้านล่างนี้ครับ
ฉัน |
อยากมี |
ความสุข |
- อ่านแล้วคิดอะไรได้บ้าง ก็เขียนเล่ามาสู่กันฟังบ้างนะครับ
ความเห็น (28)
- ขอขอบคุณ Aj Kae ที่ไม่ลืมมาเยี่ยม beeman นะครับ
- ขอให้มีความสุขกับการเรียนป.เอกนะครับ
ฆ่าคำว่าฉันออก
ฆ่าคำว่าอยากมีออก
ก็เหลือแต่ความสุขครับ
- มิน่าละหายไป
- ปล่อยผมไว้คนเดียวที่ห้องคุณอำนวย
- ไปฟังอาจารย์ ดร.อาจองนี่เอง
- อ่านความเห็นแต่ละท่านแล้วลึกซึ้งจริง
- ตอนแรกผมนึกได้ 2 วิธีครับ
แค่เอาคำว่า "อยาก" ออกครับ จะได้คำว่า "ฉันมีความสุข" คือ ต้องลงมือทำเลยครับไม่ได้หยุดแค่ที่ความอยาก - อีกวิธีคือ เอาไปซีร็อกแจกทุกคนครับ ทีนี้ทุกคนก็มีความสุขละ (อันนี้ลงมือทำครับ แหะๆ)
ฉบับเต็มอ่านได้ที่ http://gotoknow.org/blog/wichitchawaha/64987
"มีไม่ต้องเป็นของกู"
- ถ้าจะอยู่ ในโลกนี้ อย่างมีสุข
- อย่าประยุกต์ สิ่งทั้งผอง เป็นของฉัน
- มันจะสุม เผากระบาล ท่านเป็นควัน
- ต้องปล่อยมัน อย่าผันมา เป็นของกู...
- ...ท่านหามา มีไว้ ใช้หรือกิน
- ตามระบิล อ่ิมหนำ ก็ทำไหว
- โดยไม่ต้อง มั่นหมาย ให้อะไร
- ถูกยึดไว้ ว่า"ตัวกู" หรือ "ของกู" ฯ
- ท่านพุทธทาส
ขอขอบคุณอาจารย์ Beeman...
- ลึกซึ้งครับ... ลึกซึ้ง
- เพียงลด "ฉัน" กับ "อยากมี" ลง
- สิ่งมหัศจรรย์(ความสุข)ก็เกิดขึ้น
สังคมไทยเป็นสังคมแห่งการตีความ ตีความกันจนเพี้ยนไปก็มีให้เห็นมาก เรื่องเดียวกันตีความไปกันคนละทาง... ความสุข เกิดจากสิ่งที่ตนเองคิดแล้วทำแล้วมีความสุข เกิดประโยชน์ไม่ให้คนอื่นเดือดเนื้อร้อนใจ หรือสังคมวุ่นวาย
ยินดีที่ได้รู้จักครับอาจารย์ beeman ตอนนี้พยายามเรียนให้มีความสุขตามที่อาจารย์แนะนำครับ :>
- อะโห! ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้มาเยี่ยมมากมาย
- ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมลปรร.นะครับ
- เดี๋ยวจะไปตอบทีละท่าน
- ท่านอาจารย์หนึ่ง "ฆ่า" สองคำแรกออกไปแล้ว คงมีความสุขมากขึ้นนะครับ
- ตอบท่านอาจารย์หนึ่งไปแล้ว มานึกได้ว่าท่านอาจารย์วิบูลย์กับอาจารย์หนึ่งต้องเดินทางไปเชียงใหม่ด้วยกัน...แอบมาให้ข้อคิดเห็นวันไหน
- หรือว่าเดินทางวันจันทร์
- แต่ก็ต้องขอขอบคุณท่านอาจารย์วิบูลย์ที่มาร่วมแจมด้วยครับ
- ปัญหาอยู่ที่ว่า เรา"ปฏิบัติ" กันหรือยัง
- จำได้ว่า บันทึกของท่านอาจารย์ Handy ผมเคยอ่านอย่างน้อยครั้งหนึ่งแล้ว
- ต้องขออภัยที่ทิ้งคุณขจิตไว้คนเดียวครับ
- ตอนผมไปที่ห้องบรรยาย ต้องเสริมเก้าอี้อีกประมาณ 20 ที่ครับ
- วิธีการหลังของ คุณจันทร์เมามาย น่าสนใจดีครับ
- ถ่ายเอกสาร "ความสุข" แจกทุกๆ ท่านครับ
- ขอขอบคุณ ทพญ.มัทนา นะครับที่นำบทกวีของท่านพุทธทาส มาลง...
- และตามมาร่วมลปรร.อีกด้วย
- ส่วนของท่านวิชิต ที่เป็นบันทึกถอดคำบรรยายของท่านอาจารย์ดร.อาจอง ผมก็ตามไปอ่านมาแล้ว ขออนุญาต copy เก็บไว้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อไป....อาจจะเอาไว้ใช้สอนนิสิตก็ได้ครับ
- ขอขอบคุณท่านอาจารย์หมอวัลลภเช่นกันครับ
- ท่านอาจารย์หมอวัลลภ สร้างสีสันให้ GotoKnow เสมอ
- ขอขอบคุณท่านศักราชครับ
- ความสุข อยู่ที่ตัวของเราเองครับ..อย่าไปทำให้คนอื่นหรือสังคมเดือนร้อน...เพียงเพื่อให้เรามีความสุข
- สุดท้ายขอขอบคุณ อ.เก๋ ที่เข้ามาเยี่ยมอีกครั้งหนึ่ง
กรุณาอ่านฉบับเต็มที่ >> บันทึกจากคนวันอังคาร-คนสร้างยานอวกาศไปดาวอังคาร
ขอบคุณมากครับ
วิชิต ชาวะหา
MSU-KM
อ่านข้อคิดนี้แล้ว ย้อนดูตัวเองค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัด "ฉัน" ตัด "อยากมี" ได้สักแค่ไหน คิดๆ ไปก็เข้าข้างตัวเองนิดนึงว่า พอจะทำได้บ้าง บางทีก็ขาดสติไปหน่อย อยากให้เพื่อนได้ "คิด" บ้าง เพราะเมื่อวานยังนั่งอวดวงเงินบัตรเครดิตอยู่เลย ว่าใครมากกว่าใคร
พิมนศิลป์ ทัพนันตกุล
ขอขอบคุณ ทั้งสามท่าน ที่ผมยังไม่ได้ขอบคุณครับ
- (๑) คุณวิชิต ที่ Link ให้ไปอ่านเรื่องที่ถอดเทปมานะครับ
- (๒) คุณ ๓ หญิง (หญิง,อ้อ,อ้อม) ที่นำเรื่องของตัวเองมา ลปรร. ครับ
- (๓) คุณพิมลศิลป์ ที่เข้ามาลปรร. คนล่าสุดครับ