มีคนไปกรุงเทพ และพักอยู่ที่สูงคือชั้น 15 ของโรงแรมแห่งหนึ่งย่านบางนา 2-3 วัน ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องสาว ผมเอง เธอมองลงมาข้างล่าง มองหลายๆมุม เลยได้เห็นอะไรๆในกรุงเทพตามที่มันเป็นจริง เลยเขียนเล่าไว้น่าสนใจใน บันทึกนี้ ผมไปอ่านแล้วชอบและอดไม่ได้ที่จะต่อความคิดไว้อีกนิดว่า ...
ได้ขึ้นไปอยู่ที่สูงแค่วันสองวัน รู้จักมองให้รอบด้านเพื่อหาความจริง ความหลากหลาย จนได้เห็นตามเป็นจริงว่าอะไรเป็นอะไร น่าชื่นชมครับ
น่าเสียดายที่หลายคนอยู่ที่สูงๆตั้งนาน กลับมองลงมาแต่มุมเดิมๆของตน แล้วสั่งให้คนอยู่ข้างล่างทำโน่นทำนี่ ด้วยเหตุผลอย่างนั้นอย่างนี้ แถมบางที่สั่งลงมาโดยไม่เคยมองลงมาข้างล่างเลย เพราะคอยแต่แหงนหน้าจะใฝ่คว้าดาวเสียจนเพลิน ... แต่หวังว่าปริมาณคงจะลดน้อยถอยลงตามกาลเวลาที่ผ่านไปนะครับ
พักอยู่ห้องใกล้กับพี่โอ๋ค่ะ เห็นแล้วก็รู้สึกดีใจที่ได้อยู่หาดใหญ่ค่ะ พี่โอ๋เป็นเด็กกรุงเทพนะค่ะ แต่อย่าไปถามพี่โอ๋นะค่ะว่าที่ไหนเป็นที่ไหนในกรุงเทพ จริงอ่ะเปล่าพี่โอ๋ :)
ปล. ดีใจมากเลยค่ะที่ได้พบอาจารย์ Handy ค่ะ และขอบคุณที่เข้าร่วมการรวมพลคนบล็อกค่ะ สนุกดีนะค่ะ :)
ขอบคุณอย่างยิ่งครับ ทั้งสองท่าน