การจัดการความรู้กลุ่มคำ...ความเอื้ออาทร.....หมิ่นหยามน้ำใจ


ครูอ้อยอาจจะมีความหวังดีอยู่ในตัวมากเกินไป เนื่องจากวัยวุฒิ และประสบการณ์ที่ผ่านมา การเอ็นดูเด็กนักเรียนเป็นคุณสมบัติข้อแรกๆที่ครูดีๆควรจะต้องมีเป็นสำคัญที่สุด

การขาดเรียนของ ด.ช.คมกฤษณ์  มากขึ้นจนฝ่ายปกครองต้องเชิญผู้ปกครองมาพบ

วันที่นัดมาพบ ครูอ้อยมีธุระจะต้องประสานงานที่ห้องฝ่ายปกครองพอดี  จึงได้พบกับผู้ปกครองของ ด.ช.คมกฤษณ์  และพบ  ด.ช.คมกฤษณ์ที่ไม่กล้าสู้หน้าครูอ้อย

ครูอ้อยนั่งอยู่ห่างๆพอที่จะได้ยินการสนทนา  อาจจะอยากรู้และห้องเล็กๆแบบนั้น  ครูอ้อยมีความจำเป็นเหมือนกันที่จะต้องเขียนใบลาป่วยที่ได้ลาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

ผู้ปกครองที่มาในวันนี้  ไม่ใช่พ่อ แต่เป็น อา...ที่เป็นน้องของพ่อ  ที่ทำงานช่วงบ่ายและเลิกงานสามทุ่ม  จึงไม่มีเวลาดูแลหลานชาย  ครูอ้อยได้ยินฝ่ายปกครองอบรมทั้งอาและหลาน

จากนั้นครูอ้อยก็มาสอนตามปกติ

ภาคบ่าย ครูอ้อยได้เข้าสอนในชั้นเรียนที่  ด.ช.คมกฤษณ์อยู่  ครูอ้อยเห็นเธอนั่งก้มหน้า  ไม่สบตามองครูอ้อย  จึงทักทายแบบเป็นกันเอง

ครูอ้อย   :  ว่าไง  คม  ไปเที่ยวไหนมา  ไม่ชวน ครูไปด้วยเลย

ครูอ้อยจะพูดเล่นกับนักเรียนทุกคนอย่างนี้เสมอ  และนักเรียนทุกคนก็จะลืมไปว่า  นี่คือครู  ผู้มีวัยวุฒิที่สูง  ระดับ  คุณยายของพวกเธอได้เลย

แต่ครูอ้อยก็ไม่เคยตักเตือนนักเรียนถึงขนาดนั้น  เพราะนักเรียนก็ยังไม่เคยก้าวร้าวครูขนาดนั้นเลยสักหนเดียว

ครูอ้อยกระเซ้าอีกครั้ง   :  จะไม่พูดกับครูใช่ไหมคะ  ดีแล้ว  ครูก็จะสอนต่อไปแล้วนะ

ครูอ้อยสอนตามปกติ  จนครบเวลา จึงมาที่ห้องพัก  และเวลานี้เป็นเวลาเปลี่ยนชั่วโมงในตอนบ่ายพอดี

สักครู่  ประตูห้องพักของครูอ้อยก็เปิดเข้ามา  ด.ช.คมกฤษณ์  ยืน อยู่ตรงหน้าครูอ้อย

ครูอ้อยขยับแว่นขึ้นเพื่อมองหน้าเธอให้ชัดเจน

ด.ช.คมกฤษณ์   :    ผมอายเพื่อนนะครับครู  ทำไมครูจึงต้องถามผมแบบนั้นในห้องเรียน..............

ครูอ้อย  นิ่งฟังเธอพูดจนจบ

ครูอ้อย  :  เอาล่ะ  คมกฤษณ์ ครูก็มีเรื่องที่จะพูดกับเธอมากทีเดียว  ตอนนี้เธอเรียนวิชาอะไร  ไปเรียนก่อน  แล้วเลิกเรียนมาพบครูที่นี่ 

ก่อน  ด.ช.คมกฤษณ์ เดินจากไป  ครูอ้อยได้บอกกับเธอว่า  " เพราะครูเป็นห่วงเธอ  ครูดีใจมากที่เธอกลับมาเรียน  ครูอาจจะใช้คำพูดไม่ถูกใจเธอ  แต่ทั้งหมดเพราะครูเป็นห่วงเธอ"

ความเอื้ออาทร  มีมากมาย  หากใช้ในเวลาที่ไม่เหมาะสม  หรือมากจนเกินไป อาจจทำให้อีกฝ่ายี่ได้รับประเมินราคาความเอื้ออาทรนั้นต่ำลง

และติดตามมาด้วย......การหมิ่นหยามน้ำใจ

น้ำใจที่มีให้

เย็นวันนั้น  ด.ช.คมกฤษณ์  ไม่ได้มาหาครูอ้อย 

วันรุ่งขึ้นจึงได้พบกันที่แถวเคารพธงชาติ  ครูอ้อยเดินตรงไปหาเธอ  เธอทำความเคารพ และพูดว่า  "  เย็นนี้ผมอยากไปบ้านครูครับ "

ครูอ้อย  "  เธอจะมาได้อย่างไร  ครูอ้อยเรียน  เลิกจนสามทุ่ม  ทั้งวันเสาร์และอาทิตย์ด้วย คงไม่สะดวกกระมังลูก "

ด.ช.คมกฤษณ์  ตอบรับและยืนอยู่ในแถวกับเพื่อนๆต่อไป

หมายเลขบันทึก: 64708เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2006 16:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ครูอ้อยขา จะมีโอกาสได้เจอครูอ้อยใน km ครั้งที่ 3 รึเปล่าค่ะ  หลายคนถามหาครูอ้อยกันใหญ่เลยค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณ รัตติยา เขียวแป้น

  • ครูอ้อยคงไม่มีโอกาสไปหรอกค่ะ  ขอบคุณค่ะที่คิดถึงถามไถ่หากัน   

ขอบคุณค่ะ

ชอบ storytelling ของครูอ้อยค่ะ อ่านแล้วรับรู้ความรู้สึกความมุ่งมั่นที่แฝงอยู่ค่ะ

ขอบคุณค่ะ ดร. จันทวรรณ น้อยวัน

  • อ่านแล้วรู้ใช่ใหมคะ ว่าครูอ้อยหมายถึงใคร

ขอบคุณค่ะที่ชื่นชม

อ่านอีกครั้งแล้ว...เข้าใจตัวเองได้มากเลย
  • บางครั้งและหลายๆครั้งที่ต้องการระบายออกมาทางตัวหนังสือนะคะ
  • หากอ่านแบบมีศิลป  ก็อย่าว่ากันนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท