เมื่อข้าพเจ้าเรียนกฎหมาย ...
ข้าพเจ้าได้เรียนรู้จักคำสองคำ
คือ คำว่า ส่วนควบ กับ อุปกรณ์
จำกันง่าย ๆ ว่า ส่วนควบแยกจากทรัพย์นั้นไม่ได้
แต่อุปกรณ์แยกจากทรัพย์นั้นได้
ข้าพเจ้าจึงเก็บไปคิดต่อว่า..
หากตัวเราเป็นสิ่งสิ่งหนึ่ง เราจะเลือกเป็นส่วนควบหรืออุปกรณ์
คนบางคนเลือกเป็นส่วนควบในชีวิตของคนคนหนึ่ง รักที่จะอยู่อย่างไม่ต้องพลัดพรากจากกัน
แต่อีกคนกลับอยากเป็นเพียงอุปกรณ์ เอาไว้คบหา พึ่งพายามทุกข์ยากหรือลำบากกายใจ
แต่กระนั้นก็ตาม เรื่องของความรักก็ไม่มีมิติที่แน่นอน
และชีวิตคนก็ไม่ใช่สิ่งของ ต่างกันโดยนิยามและสภาพอย่างชัดเจน
เราจึงไม่สามารถอยู่อย่างเป็นส่วนควบตลอดไป
เพราะในที่สุดเราต้องจากกันในวันใดวันหนึ่ง
และเราคงไม่ได้เป็นเพียงแค่อุปกรณ์
เพราะในบางครั้ง
แม้ว่ากายเราจะห่างกันจากบุคคลที่เรารัก
แต่ทว่า หัวใจของเรานั้น
จะยังคงผูกติดแน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอยู่เสมอ...