บนเส้นทางหมายเลข 13 จากวังเวียง-หลวงพระบาง
ฉันกับแอ้เดินทางจากรีสอร์ทมาขึ้นรถ VIP ที่ท่ารถด้วยบริการฟรีของทวีสุขรีสอร์ท ลาจากเจ้าหน้าที่ที่มากด้วยไมตรี แล้วบอดว่าอีกสองวันฉันอาจจะกลับมาอีก (ถ้าเผื่อได้ห้องริมน้ำ-แล้วจะโทรมาถาม ผ่านระบบบัตรเติมเงินของลาวเทเลคม)
บนเส้นทางที่ในแผนที่บอกว่าจะต้องผ่านบ้านผาตั้ง ... ซึ่งระหว่างทางเป็นภูเขาที่เขียวชอุ่ม เขาหินปูนรูปทรงแปลกๆ ทำให้การมองออกนอกหน้าต่างเกือบ 6 ชม. ไม่ใช่สิ่งที่น่าเบื่อ หนังสือที่นับเป็นอุปกรณ์แก้เซ็งจึงได้รับความสนใจจากการพลิกอ่านไม่กี่หน้าเท่านั้น มองอีกไปยิ่เงเร้าใจใหญ่ โอ๊ะ..... นั้นอะไร ทุ่งบัวตองนี่นา...แม้ไม่สุดลูกหูลูกตาอย่างที่ดอยแม่อูคอ จ.แม่ฮ่องสอน แต่ ณ ที่นี้ก็ไม่เป็นรองใคร
อีกอย่างลำธารเล็กๆ ที่สลับกับหมู่บ้านอยู่ตลอดสายถนนนั้น มองแล้วสัมผัสได้ถึงความฉ่ำเย็น ความใสสะอาดนั้น อยากวางเท้าเปลือยให้จมลงเพื่อสัมผัสของจริงจัง แต่ที่ทำได้คือการพลิกตัวไล่ความจำเจจากการนั่งรถนานๆ เท่านั้น
หมู่บ้านและภูเขา ผาตั้ง ลำธารริมถนน
ความเห็น (1)
ผมอยู่หนองคาย เกิดที่เมืองหนองคาย
แต่จนป่านนี้ยังไม่เคยแม้แต่ข้าม "ขัวไทย-ลาว" เลย
อยากไป แต่ไม่กล้า กลัว.. อะไรบางอย่าง