บทกลอนต่างๆที่ใช้ในหนังสือรุ่น


อยากถามคนอีกฝั่งขอบฟ้า
ว่าอยู่ทางนั้นน่ะเหงาไหมหนอ
คนอีกฝั่งทางนี้ยังเฝ้ารอ
เมื่อไหร่หนอ...จะกลับมา
 

                                                             ทุก ๆ ครั้งยามเหงายังเฝ้ามองอีกฝั่งของขอบฟ้า
                                                                   คนอีกฝั่งจะเป็นเหมือนกันไหมนะ
                                                   ยามเหงาเคยมองมาบ้างไหม
 วันนี้อาจไกลกันคนละฝั่งฟ้า
                                                                           ยังไงก็ฟ้าเดียวกันใช่ไหม


แม้วันนี้ห่างกันไกลแสนไกล
ความเป็นเพื่อนยังผูกเราไว้ใกล้กัน ทุกที.....เธอเคยอยู่อยู่ที่นี่
หลังจากนี้เธอไปยืนอยู่ที่ไหน
ทุกที.....ที่นี่เต็มไปด้วยความเข้าใจ
แต่หลังจากนี้ไป...ความเข้าใจคงเลือนราง

                                                      ต่อแต่นี้...ที่นี่คงเหลือแต่ความอ้างว้าง
                                                คงเหลือเพียงสิ่งนี้ที่ถูกทิ้งขว้าง
                                                คือความอ้างว้าง...บนความทรงจำ......ตลอดไป

         แม้เป็นเพียงความทรงจำสีจาง
แต่มันไม่เคยเลือนรางไปจากใจ
แม้ยามห่างตามทางที่ต้องไป
ความทรงจำในใจไม่เคยลืมเลือน  

                                                           แม้วันนี้กายเราจำต้องห่าง
                                                                ยังคงมีบางอย่างผูกเราไว้ใกล้
                                                            ความเป็นเพื่อนเหมือนดังเงื่อนผูกพันไว้
                                                                นานแสนนาน  ไกลแสนไกล  ไม่ลืมกัน   

              แม้ต่างเพศ  ต่างวัย  ต่างความคิด
ใช่ปิดกั้นมิตรภาพของเราได้
แม้วันนี้จำต้องจากกันไกล
จะจำไว้ เรารุ่น 1 ไม่ทิ้งกัน 

เลือดลูกชาวเหลืองแดงแห่งธรรมศาสตร์
ใต้อาคารปิยชาติตราตรึงไว้
ฉันรักธรรมศาสตร์ชื่อก้องไกล
เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน    

             หากวันใดยามใดใจอ่อนล้า
ส่งข่าวมาปรับทุกข์บ้างก็ได้
ยังยินดีรับฟังและเป็นกำลังใจ
ให้รู้ไว้ เธอใช่อยู่เพียงลำพัง      

          หรือวันใดเธอเจอเรื่องขำขัน
เขียนมาแบ่งปันรอยยิ้มกันบ้างนะ
จะเขียนไปหัวเราะไปก็ไม่ว่า
อย่าลืมเขียนมานะฉันจะรอ 

ไม่มีสิ่งใดแทนใจในวันจาก
ขอแค่ฝากความจริงใจให้คิดถึง
ยังมีเพื่อนกลุ่มนี้อีกกลุ่มนึง  
ที่ครั้งหนึ่ง  เคยร่วมทุกข์และสุขมา 

คิดถึงลานโบว์ลิ่งที่ฟิวเจอร์
ภาพเอ๋อ ๆ หลุด ๆ  จำกันได้ไหม
ทั้งล้างท่อ  ทั้งล้มกอง  ทำไปได้
ใครเป็นไงยังล้อกันได้ทุกวัน

 หวนคิดถึงส้มตำร้านลุง-ป้า
ากมีเวลาได้กลับมาคราใด
จะขอจองโต๊ะเดิมที่จำติดใจ
ขอแซบ ๆ ชุดใหญ่เหมือนเดิมนะลุง

หมายเลขบันทึก: 64081เขียนเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2006 10:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 18:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ถึง มร.จ็อด.................

ก็คิดฮอด อยู่หลาย แม้ไกลห่าง  

หลังจากจบ การศึกษา มาอีกทาง

บนเกาะช้าง คงเห็นช้าง อยู่ไม่ไกล

ก็เคยมา เที่ยวบ้าง ทางทิศนี้

ไม่เคยเห็น ช้างสักที มันอยู่ไหน

แล้วเขาเรียก เกาะช้าง ช้างของใคร

ถ้านายจ็อด ตอบได้ มีรางวัล

ไพเราะเพราะพริ้ง เสนาหู

หุหุหุ >_<,,..,,,....

!!!!!!!!!!!,มิสๆๆๆ คิ๊กๆ

ปายแร้วนะ

บุยๆๆๆ

,,,...,.,..,

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท