เลิกเหล้า เบาหวาน


ความห่วงใย เป็นพลังในการเปลี่ยนแปลง
     วันนี้ไปโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเพชรบุรีมา งงมากๆ ทำไมทีมงานสามารถพัฒนางานได้ขนาดนี้ ประทับใจสุดๆกับเรื่องที่ทำให้ชายคนหนึ่งที่เป็นเบาหวาน แต่ชอบกินเหล้า สามารถลดปริมาณการดื่มได้ด้วยความสมัครใจ ก็ขนาดแค่ให้จำกัดอาหารยังยากแล้ว แต่นี่ลดเหล้าเชียวนะ ทำได้ไง????
    เคล็ดลับอยู่ที่พยาบาลสามารถควานหาคนซื้อเหล้าให้กินว่าก็คือพี่สาวของชายคนนั้นนั่นเอง เจอเป้าหมายแล้ว ต้องตัด supplier ก่อน จากนั้นก็สืบเสาะแสวงหาว่าทำไมชายคนนี้ถึงชอบกินเหล้า ก็ไปถามตรงๆ ก็ได้คำตอบมาว่า "เครียด" เพราะยังไม่ได้แต่งงาน (มีด้วยเหรอ???)
    พอรวบรวมข้อมูลได้ก็ถึงเวลาจัดการแล้ว โดยยกกันไปเป็นโขยง ไปคุยกับเค้า ไปบอกว่าห่วงยังไง พูดจนชายคนนี้ซึ้ง ว่าคนอื่นยังห่วงเราขนาดนี้ แล้วเราจะไม่ห่วงตัวเองหรือ เลยตกลงปลงใจพร้อมกับให้คำมั่นสัญญาว่าจะพยายามลด (ก็เลิกเลยไม่ได้นี่นา) แถมเซ็นสัญญาลูกผู้ชายด้วย รวมทั้งวางแผนเองว่าจะลดอย่างไร (Empower สุดๆ)
    ด้วยคำว่าลูกผู้ชายคำคอ ต้องปฏิบัติตามที่ลั่นวาจาไว้ แถมคนจ่ายค่าเหล้าให้ก็ไม่ยอมจ่ายแล้ว ก็เลยต้องลดลงโดยปริยาย ที่สำคัญ ลุงๆป้าๆ ที่เป็นเบาหวาน เขาก็แวะเวียนมาให้กำลังใจ วันไหนมาโรงพยาบาลด้วยอาการน้ำตาลในเลือดสูง จะถูกประนาม (ด้วยความรัก) จนอาการของโรคเบาหวานมีแนวโน้มดีขึ้น แต่เอ.... แล้วไอ้เรื่องที่เครียดว่า "ยังไม่ได้แต่งงาน" มันจะหายไปได้ยังไงน้า อิอิ
    ถ้าหันกลับมามองตัวเราเอง เรามีคนที่รักที่ห่วงเราอยู่มากมาย แล้วเราล่ะห่วงตัวเอง รักตัวเองพอแล้วหรือยัง
คำสำคัญ (Tags): #ความห่วงใย
หมายเลขบันทึก: 64003เขียนเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2006 20:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 17:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

แล้วน้อง ๆในทีมงานที่ยังไม่แต่งงาน..ไม่มีหรือครับ..

เขาเครียด..บ้างหรือเปล่า..

 

555 อย่าว่าเค้าเลยครับ ผมก้อเครียดเหมือนกัน ยังโสดอยู่

มันจะรู้สึกว่าใครๆ ก้อแต่งงานกันหมดแล้วเหลือเราต้องอยู่คนเดียว

ยิ่งนึกว่าจะตายคนเดียวแล้วมันแป้วๆ อ่ะ 555

เข้าใจเค้าเลยนะครับ มนุษย์ที่ต้องอยู่คนเดียวน่าสงสารมาก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท