ปัญหาและความต้องการในการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

ปัญหาและความต้องการในการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

นางสาววรางคณา บุญมา

โรงพยาบาลจอมทอง เชียงใหม่

              โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นโรคที่มีอาการเหนื่อยหอบเป็นอาการสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อผู้ป่วยทั้งด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และเศรษฐกิจ การวิจัยเชิงคุณภาพครั้งนี้ศึกษาในบริบทของหมู่บ้านทุ่งหมากหนุ่ม ซึ่งเป็นหมู่บ้านหนึ่งในความรับผิดชอบของโรงพยาบาลจอมทองที่มีจำนวนผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมากที่สุดคือ 14 ราย เพื่อศึกษาถึงปัญหาและความต้องการในการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย ผู้ป่วย ญาติหรือผู้ดูแล ผู้ให้บริการรักษาพยาบาล อสม.และผู้นำชุมชน รวม 49 คน เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกและการสนทนากลุ่มใช้เวลาในการเก็บข้อมูลประมาน 6 เดือน จัดกลุ่มข้อมูลเพื่อการวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรม Excel วิเคราะห์ข้อมูลแบบเนื้อหาเชิงลึก(Content analysis)และตรวจสอบข้อมูลโดยใช้เทคนิคแบบสามเส้า(Triangulation)
                ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างอธิบายลักษณะของโรคว่าเป็นหอบหืด เป็นหายใจไม่โล่ง ส่วนการดูแลตัวเองหลังเกิดโรค คือการใช้ยาตามแผนการรักษา และยังต้องการทราบข้อมูลเกี่ยวกับพยาธิสภาพของโรคและคำแนะนำในการบริหารยาอย่างละเอียด โดยปัจจัยที่มีผลต่อการดูแลตัวเองแบ่งออกได้เป็น 2 ปัจจัยใหญ่ๆคือ ปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายในได้แก่ การรับรู้เกี่ยวกับโรค แบบแผนการดำเนินชีวิต แรงจูงใจภายในและภาวะสุขภาพ ส่วนปัจจัยภายนอกได้แก่ ระบบครอบครัวและระบบบริการสุขภาพ   ผลการศึกษาครั้งนี้ทำให้เข้าใจความหมายของประสบการณ์การเจ็บป่วยและการดูแลตัวเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนารูปแบบในการดูแลช่วยเหลือและฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังให้เหมาะสมต่อไป

สนับสนุนทุนพัฒนานักวิจัย โดย

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)

ภายใต้โครงการพัฒนาต้นแบบการสร้างเสริมสุขภาพในบริบทพยาบาลชุมชน

ชมรมพยาบาลชุมชนแห่งประเทศไทย

เขียนใน GotoKnow โดย สุพัฒน์ สมจิตรสกุล
ใน community nurse

คำสำคัญ (Tags): #บทคัดย่องานวิจัย

หมายเลขบันทึก: 63805เขียนเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2006 11:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 11:04 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน