เพื่อนสนิท
มนุษย์เราย่อมต้องอยู่เป็นสัตว์สังคม ดังนั้นการมีเพื่อนสนิทสักคนที่ไว้ใจได้เป็นเพื่อนคู่คิดและคอยรับฟังปัญหาในยามเดือดร้อนหรือยามที่ต้องการใครสักคนเป็นเพื่อนคุยเพื่อรับฟังปัญหาและให้ข้อคิดเห็นคงเป็นอะไรที่ดีกว่าการคิดและแก้ไขปัญหาคนเดียว และยิ่งถ้าหากได้รับคำแนะนำและปลอบใจด้วยยิ่งเป็นอะไรที่อบอุ่นและประทับใจในไมตรีจิตที่เพื่อนหยิบยื่นให้ไม่รู้ลืม
การอยู่คนเดียวก็เป็นสิ่งที่ทำได้ในยามที่ต้องการปลีกวิเวกเพื่อหาความเป็นส่วนตัวแต่การมีเพื่อนสนิทและรู้ใจกันเพียงสักคนคงเป็นอะไรที่ทุกคนคงปฏิเสธไม่ได้ว่าดีกว่าไม่มีใครเลยแต่การมีเพื่อนสนิทที่เรายอมรับอย่างสนิทใจได้คงต้องใช้เวลาในการศึกษาและยอมรับว่าคนคนนี้จริงใจและไว้ใจได้สำหรับเรา เวลาเท่านั้นที่จะบอกว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเราหรือไม่ ที่จะพัฒนามาเป็นเพื่อนสนิทและเพื่อนรักของเราในอนาคต เพื่อนสนิทอาจจะเป็นเพื่อนเพศเดียวกันหรือต่างเพศกันก็ได้ แล้วแต่ว่าทำบุญร่วมกันมามากน้อยแค่ไหนเพราะในบางครั้งเพื่อนสนิทก็ต้องมานั่งทนฟังปัญหาของเรามากกว่าที่เราจะไปนั่งทนฟังปัญหาของเขามากกว่า จึงเป็นอะไรที่เพื่อนต้องเสียสละทั้งเวลา และหัวใจเพื่อเราจริงๆ ดังนั้นการมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวก็อบอุ่นใจสำหรับเรามากแล้ว
เพื่อนสนิทซึ่งนับว่าเป็นเพื่อนรักสำหรับมนุษย์เราก็คงจะมีหลายรุ่น หลายวาระ แล้วแต่ว่าจะเหนียวแน่นกันแค่ไหน เพราะบางคนก็จะมีเพื่อนสนิทตั้งแต่รุ่นอนุบาล รุ่นประถม รุ่นมัธยม รุ่นปริญญา ไม่ว่าปริญญาตรี ปริญญาโท หรือปริญญาเอก และรุ่นทำงาน สำหรับผู้เขียนเองมีเพื่อนสนิทมากๆ ในรุ่นปริญญาตรี ปริญญาโท และรุ่นทำงาน โดยรุ่นปริญญาตรีจะคบกันเป็นกลุ่มใหญ่ประมาณ 7 คน แต่สนิทกันมากๆ มี 1 คน ที่คุยกันได้แทบทุกเรื่อง เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปริญญาตรีและปริญญาโท แม้แต่ตอนทำงานก็ยังคบหากันแต่ความห่างเหินเริ่มมาเยือนเพราะเพื่อนก็มีครอบครัวที่ต้องดูแล แต่เมื่อนึกถึงในวันเรียนก็จะดีใจที่เลือกคบเพื่อนคนนี้และพัฒนามาเป็นเพื่อนรักในปัจจุบัน อีกทั้งเพื่อนๆ ในกลุ่มก็เป็นเพื่อนๆที่ดี และเป็นผู้คงแก่เรียนกันทั้งนั้น กล่าวคือ วันๆ เข้าห้องสมุดกับไปวัดเพราะบ้านเพื่อนอีกคนอยู่ใกล้วัด ใกล้มหาวิทยาลัย ช่วงที่รอเรียนก็ไปบ้านเพื่อนกับเข้าวัดอ่านหนังสือเพื่อเรียน และสอบแข่งขันกันภายในกลุ่มกันแบบเงียบๆ จึงเป็นอะไรที่สนุกกับการเรียนมาก สำหรับรางวัลของชีวิตตอนเรียนจบคือ เพื่อนๆ ชวนกันไปเที่ยวแดนเนรมิต ไปขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา และเล่นอุปกรณ์แทบทุกอย่างในนั้น จึงเป็นอะไรที่ตื่นเต้น ท้าทาย และเมาไปเลย (เป็นการกรี๊ดแบบปลดปล่อยสำหรับการทุ่มเทกับการเรียนที่ผ่านมา)
นอกจากการเรียนแล้วยอมรับว่าพวกเรามีเรื่องตลกที่เด็กวัยรุ่นทั่วไปก็ต้องเคยทำกันคือ การดูดวง ก็แถวมหาวิทยาลัยนั้นล่ะ กำลังสาวๆ กันอยู่นี่ จึงอยากรู้ว่า จะมีเนื้อคู่กันไหม ผู้เขียนก็ดูเล่นๆ กับเพื่อนๆ ในกลุ่มด้วย หมอดูก็ (เดา)ว่า แทบทุกคนมีดวงแต่งงานหมด ยกเว้นเพื่อนสนิทของผู้เขียน ดวงไม่มีเนื้อคู่ เล่นเอาเพื่อนจ๋อย ขณะที่คนอื่นก็ O.K. คงได้เจอเนื้อคู่แน่ ปรากฏว่า เมื่อทุกคนเรียนจบ เพื่อนสนิทที่หมอดูทายว่าไม่มีดวงแต่งงาน ก็แต่งงานเป็นคนที่สองจากเพื่อนทั้งหมดเจ็ดคนในกลุ่ม ปัจจุบันก็ลูกสองเข้าไปแล้ว ขณะที่ผู้เขียนท่าทางจะบ๊วยสุดเพราะรักหมู่บ้านคานทองนิเวศน์ (จนพ่อแม่ปลื้มน้ำตาพาลจะไหลที่ลูกรักเกาะพ่อเกาะแม่อย่างเหนียวแน่นเพราะไม่ยอมรักใครนอกจากพ่อแม่) นี่ล่ะ! เขาถึงว่า หมอดูคู่กับหมอเดา เพราะบางครั้งคนรู้จักไปดูดวงมาก็จะโดนว่าดวงไม่ดีตลอด ขณะที่ผู้เขียนเป็นคนอ้วนเนื้อหนังมังสา มีเยอะ จึงดูมีสง่าราศีหน่อย ไม่ว่าจะไปดูดวงที่ไหนก็จะบอกว่าดีหมด จนพรรคพวกว่า ไม่ต้องให้หมอดูดวงหรอก เขาดูให้ก็ได้ ดังนั้นช่วงหลังจึงไม่ค่อยดูดวงเพราะคิดว่านอกจากดวง เขาคงดูบุคลิกของคนถูกดูด้วย อีกอย่างผู้เขียนเริ่มคิดได้เองว่า การงานก็ดี การศึกษาก็สูง เกิดมาสมประกอบ และมีเพื่อนดีๆ ตั้งหลายคน แค่นี้เกิดมาก็มีบุญโขแล้วยังคิดอยากจะได้อะไรอีก
โดยเฉพาะเมื่อได้มาทำงานที่กระทรวงการคลัง (ครั้งหนึ่งเคยมาเดินหลงแถว กระทรวงการคลัง ตอนเรียนยังไม่จบกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าคอยดูนะเมื่อเรียนจบ ฉันจะมาทำงานที่นี้ ปรากฏว่าคนพูดไม่ได้มาทำงาน ขณะที่ผู้เขียนยังยืนงงอยู่ว่า นี่เหรอ! กระทรวงการคลัง พอเรียนจบ MBA ปุ๊บ มาลองสอบเล่นๆ ก็ติดเลย แบบยังงงๆ อยู่ว่า ไม่ใช่นักเรียนนอกสักหน่อยสอบติดกระทรวงสำคัญทางเศรษฐกิจได้อย่างไร และตอนนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจว่า สำนักงานเศรษฐกิจการคลังคืออะไร ปัจจุบันรู้แล้วค่ะว่าเป็นหน่วยงานที่เป็นมือขวาของรัฐมนตรีฯ เลยก็ว่าได้
สำหรับเพื่อนสนิทที่กระทรวงการคลังคนนี้คบกันมาตั้งแต่วันแรกที่มาทำงานเพราะสอบเข้าได้รุ่นเดียวกันคบกันมาจนถึงปัจจุบันก็เพื่อนคนนี้ นี่ล่ะที่สนิทนับได้ว่าเป็นเพื่อนรักเลยคือ คบกันไป ทะเลาะกันไป จนตอนนี้เลิกทะเลาะ เลิกงอนกันแล้ว อาจเป็นเพราะโต และมีเหตุผลมากกว่าตอนเรียนจบใหม่ๆ เพื่อนรักคนนี้มีสิ่งที่ผู้เขียนประทับใจมากคือ เวลาทานข้าว เมื่อซื้อข้าวมาแล้วเพื่อนจะต้องนั่งรอทานข้าวด้วยโดยจะต้องนั่งทานพร้อมกัน ถ้าเป็นก๋วยเตี๊ยวนะอืดเลย คือ ความที่ทานไม่เหมือนกันแล้วร้านค้าที่เราเลือกทานดันคนทานเยอะ กว่าจะได้อาหารบางทีรอเป็นครึ่งชั่วโมงก็มี บังคับให้ทานก่อนก็ไม่ยอม เนี่ยถ้าเป็นผู้ชายคงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะโทร.หากันตลอด ต้องตกลงกันให้ชัดเจนว่า แต่ละวันไปไหน ไปทำอะไร (ประชุมข้างนอกหรือเปล่า ทำนองนี้) จะทานข้าวด้วยกันไหม (บางทีไปประชุมกว่าจะกลับเกือบบ่ายโมงเพื่อนก็รอทานข้าวด้วยกันอีก) ส่วนมากรายละเอียดจะมาจากเพื่อนรัก ไอ้เรายังไงก็ได้ เผอิญเพื่อนรักเป็นนักเรียนนอก แถมลูกนายทหารชั้นผู้ใหญ่อีก จึงเป็นอะไรที่เป็นระเบียบ ระบบไปหมด ทำให้เราติดระบบจากเพื่อนรักมาใช้กับเพื่อนร่วมโลกคนอื่นอีก ซึ่งบางคนก็รับได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ผู้เขียนก็พยายามปรับตัวและทำใจว่ามนุษย์แต่ละคนไม่เหมือนกัน ดังนั้นเมื่อเราคิดว่าเราปฏิบัติได้กับคนคนนี้ แต่กับคนอื่นเขาอาจรับไม่ได้ ดังนั้นจึงเป็นอะไรที่ต้องทำใจจริงๆ ว่า เราคงไม่ได้เจอคนแบบเพื่อนรักในทุกๆ ที่ที่เราไป แต่ แค่นี้ก็เป็นอะไรที่โชคดี ที่เกิดมาได้พบ และได้มีเพื่อนสนิทแบบเพื่อนรักคนนี้ เพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้ว คุณว่าจริงไหม?
รูปเพื่อนสนิท http://gotoknow.org/file/saisaard/wan.jpg
ความเห็น (2)
ดังคำกล่าวที่ว่าเพื่อนดีนั้นหายาก เพื่อน.... นั้นหาง่าย
- ดีใจที่มีเพื่อนสนิท หมอดูบอกผมว่าจะแต่งงานอายุ 23 นี้เกือบ 30 กว่ายังไม่ได้แต่งเลยครับ
- ตลกมาก
- แวะมาขอบคุณครับผม