-ขอนำเอาเรื่องราวของกิจกรรมแบบ Do it yourself หรือคำที่คุ้นหูกันบ่อยๆ นั่นก็คือ D.I.Y มาบันทึกปิดท้ายสัปดาห์กันสักหน่อยก็แล้วกันนะครับ...บ่อยครั้งที่ผมมักจะนำเอาประสบการณ์ชีวิตใหม่ๆ ที่ได้พบเจอมาบันทึกเอาไว้บนสมุดออนไลน์เล่มนี้เพื่อเก็บความทรงจำดี ดี หรือสิ่งที่เราได้เรียนรู้เอาไว้ เพราะว่าหากเมื่อใดก็ตามที่เราต้องการย้อนกลับไปด้วยใจที่อ่อนล้าหรือต้องการพลังใจเราก็จะได้กลับไปอ่านและเก็บเกี่ยวเอาสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาช่วยกระตุ้นเตือนให้เราได้รับพลังแห่ง"ความสุข"อีกครั้งหนึ่งครับ...และที่สำคัญยังได้แบ่งปันเรื่องราวต่างๆ ไปยังผู้คนที่ผ่านแวะเข้ามาอ่าน และหากสิ่งนั้นๆ สามารถสร้างแรงบันดาลใจหรือถูกผู้คนเหล่านั้นนำไปต่อยอดหรือใช้ประโยชน์ได้แล้ว ผมถือว่าเป็นสิ่งที่คุ้มค่าและน่าภาคภูมิใจมากๆ เลยล่ะครับ...ว่าแต่วันนี้ผมจะพาผู้อ่านไปประดิษฐ์ข้าวของเครื่องใช้อะไรบ้างนั้น...พร้อมแล้วตามผมไปเรียนรู้พร้อมๆ กันได้แล้วคร้าบ...
1.ในช่วงเย็นของวันอังคารที่ผ่านมา(05/09/2560)ตัวผมเองได้เรียนรู้วิธีการทำ"อุปกรณ์การจับเขียด"ครับ...โดยงานนี้ได้รับการส่งต่อภูมิปัญญาดี ดี แบบนี้จาก"พี่ต๊วน"หรือ"นายบุญช่วย ไม้แดง"เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆ กันนั่นเองครับ...และวันนี้"พี่ต๊วน"ได้เตรียมอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้สำหรับการทำสิ่งประดิษฐ์ชิ้นโบว์แดงนี้มาด้วยตนเองซะด้วย...เพียงแค่เห็นวัสดุที่จะนำมาประกอบเป็น"เครื่องมือหากิน"แล้วก็น่าสใจมากๆ แล้วล่ะครับ 5555
2.สำหรับวิธีทำอุปกรณ์"จับเขียด"ในวันนี้ ก็ทำง่ายๆ ครับ สรุปคร่าวๆ ก็คือ 1.ตัดปากขวดพลาสติก 2.นำปากขวดใส่กลับหัวลงในขวด 3.เจาะรูแล้วใช้ลวดมัดยึดปากขวดเอาไว้ให้แน่น 4.ตัดก้นขวดเพื่อใช้สำหรับเปิดเอาเขียดออก 5.เจาะรูเพื่อใช้สำหรับสอดลำไม้ไผ่สำหรับเป็นด้ามจับ 6.ใช้ลวดมัดขวดและไม้ให้แน่น 7.นำฟองน้ำมามัดเพื่อใช้สำหรับปิดรูตรงก้นขวดน้ำ เพียงเท่านี้เราก็ได้อุปกรณ์ในการ"จับเขียด"แล้วล่ะคร้าบ....
3.หลังจากทำอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาพลบค่ำพอดีครับ.....อากาศแบบฝนตกปรอยๆ แบบนี้ "พี่ต๊วน"บอกกับผมว่าเหมาะนักสำหรับการออกไป"จับเขียด"ครับ ความจริงแล้ววัตถุประสงค์ของการ"จับเขียด"ของ"พี่ต๊วน"ก็คือ"นำลูกเขียด"ไปเป็น"เหยื่อ"ในการ"ตกเบ็ด"ครับ...ซึ่งถือเป็นวิถีการหาอาหารมาหล่อเลี้ยงชีพของคนที่นี่อยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่บ่อยครั้งผมมักจะเห็นคนส่องไฟเพื่อ"จับลูกเขียด"อยู่เป็นประจำแถวๆ บ้านผม คงเป็นเพราะว่ามีความอุดมสมบูรณ์และอยู่เส้นทางเดียวกันกับสถานที่ ที่จะไปทำการ"วางเบ็ด"นั่นเองครับ....
4.สำหรับวิธีการ"จับเขียด"นั้น ก็ทำได้ง่ายๆ คือการนำเอา"ขวดน้ำไปครอบลงตรงตัวเขียด แล้วเขียดก็จะกระโดดเข้าปากขวดเล็กๆ แล้วก็ตกลงไปในขวด"ครับ...เป็นวิธีกลที่ทำได้ง่ายๆ และสมารถ"จับเขียด"ได้อย่างสบายเลยล่ะครับ 555 พอได้เขียดมากพอแล้วก็นำเอาเขียดออกมาทางก้นขวดที่เราทำเอาไว้ เพียงเท่านี้เราก็ได้"เขียด"เอาไว้สำหรับ"เป็นเหยื่อ"วางเบ็ดแล้วล่ะครับ....
5.แต่งานนี้"พี่ต๊วน"หารู้ไม่ว่า วัตถุประสงค์ของการ"จับเขียด"ของผมมันช่างแตกต่างไปจากของ"พี่ต๊วน"ครับ 55555 เพราะว่าผมได้จินตนาการไปถึง"เมนูแบบบ้านๆ "ที่อร่อย ๆ นั่นก็คือ"เขียดตากแห้งทอดกรอบๆ "เคี้ยวเพลินๆ ต่างหากล่ะครับ.....และหลังจากที่ได้เรียนรู้วิธีการ"จับเขียด"จาก"พี่ต๊วน"แล้ว ผมก็คิดเอาไว้ว่าจะต้องลงมือหา"จับเขียดตัวโตๆ"มาเป็นอาหารหล่อเลี้่ยงชีพต่อไปด้วยล่ะครับ...เพราะนี่คือวิถีชีวิตที่ตัวผมเองชื่นชอบและถือเป็นการสืบทอด"ถูมิปัญญาท้องถิ่น"ดี ดี แบบนี้เอาไว้อีกทางหนึ่งด้วย สิ่งที่คาดหวังมิได้ที่จะต้องใช้เป็นการหาอาหารมาเลี้ยงชีพอย่างจริงจัง หากแต่สิ่งที่หวังใจเอาไว้อย่างสูงสุดนั่นก็คือ"การได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตดี ดี และนำเอามาแบ่งปันพร้อมทั้งส่งต่อไปยังชนรุ่นหลังต่อไป"นั่นเองครับ....
6.และนี่ก็คือ"บทชีวิต"ของ"ผู้คนบนโลกอันกว้างใหญ่"ณ ชุมชนเล็กๆ แห่งนี้ บ้านหนองราง ตำบลพรานกระต่าย อำเภอพรานกระต่าย จังหวัดกำแพงเพชร คร้าบ.....
สำหรับวันนี้......ขอจงมีความสุขใน"วันศุกร์"นี้ด้วยกันนะคร้าบ...
สวัสดีครับ
เพชรน้ำหนึ่ง
Hi Hug House
08/09/2560
แวะมาทักทาย เรียนรู้ และชื่นชมเกษตรบำบัดจากคุณเพชรน้ำหนึ่ง กัลยาณมิตรแท้ทางกิจกรรมบำบัดครับผม ขอบพระคุณมากครับผม
เป็นเครื่องมือที่เยี่ยมมากครับ สมัยเด็กเขียดเหยื่อปลาต้องส่องไฟตะครุบเอา
เอามาทำเขียดไชโยนะครับ
ตากแห้งได้ด้วย
ดีมากๆๆ
กบเขียดช่วยกินแมลงในแปลงนา..นะอย่าลืม ..กินกบกินเขียด อิอิ..
เอาของเหลือใช้มาประยุกต์เป็นเครื่องมือเลี้ยงชีพได้อย่างงดงามยิ่งครับ - จัดการขยะไปใตัว ชื่นชม ครับ
หายไปหลายวันเลยครับ
ทางพรานกระต่ายฝนตกไหมครับ
กำแพงแสนตกเยอะมาก
-สวัสดีครับพี่หมอสมองสร้างสุข..
-ถือเป็นการผ่อนคลายด้วยกิจกรรมการเกษตรครับ
-การได้ลงแรงทำกิจกรรมที่เราชื่นชอบถือว่าเป็นการพักผ่อนได้อีกทางหนึ่งครับพี่หมอ
-ด้วยความยินดีในการแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ผ่านบันทึกนี้ครับ
-ด้วยความระลึกถึงพี่หมอครับ
-สวัสดีครับท่าน พ.แจ่มจำรัส
-เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สามารถจับต้องได้และเรียนรู้ได้ครับ
-ยินดีที่ได้นำเอาภูมิปัญญาดี ๆ แบบนี้มาแบ่งปันครับ
-สมัยเด็ก ๆผมก็ตะครุบเขียดกันสนุกสนานเช่นกันครับ 55
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและร่วามระลึกถึงความหลังกับบันทึกนี้ด้วยนะครับ
-สวัสดีครับครูขจิต
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมยามกันตั้ง 2 รอบ นะครับ
-ด้วยเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นทำให้ต้องหยุดพักกาย พักใจไปพักหนึ่งครับ
-ถึงตอนนี้กลับมาบันทึกเรื่องราวต่างๆ เก็บเอาไว้เพื่อเป็นวิทยาทานอีกครั้ง
-ขอบคุณในความเป็นห่วงและถามข่าวคราวนะครับ
-ด้วยความระลึกถึงครูเช่นกันครับ
-สวัสดีครับยายธี
-กบเขียดกินแมลงในนา แล้วเราก็กินกบเขียดอีกทอดหนึ่งขอรับ อิๆ
-ด้วยความระลึกถึงยายนะครับ
-สวัสดีครับอาจารย์แผ่นดิน
-เป็นการหาอยู่หากินของคนพื้นนี้ครับ
-เมื่อเรามีโอกาสได้สัมผัสและเรียนรู้จึงขอเก็บภาพและเรื่องราวมาบันทึกเอาไว้
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้ด้วยนะครับ