บันทึกความทรงจำ (7-14 ต.ค. 49) : Mongolia (31)

ศุกร์ที่ 13 ตุลาคม 2549 

        ผมได้รู้จักกับ “วันศุกร์ที่ 13” ครั้งแรก จากเพื่อนผู้ป่วยที่นอนพักอยู่เตียงติดกันที่ รพ.จุฬาฯ เมื่อคราวต้องได้รับการผ่าตัดแก้ปัญหาหมอนรองกระดูกปลิ้นมาทับเส้นประสาทที่ลงไปเลี้ยงขาข้างซ้าย (กว่า 15 ปีมาแล้ว) วันนั้นเพื่อนคนไข้ให้ข้อสังเกตว่ามีแต่อะไรต่ออะไรที่เป็นเรื่องร้าย ๆ ตลอดทั้งวันเนื่องจากเป็นวันศุกร์ที่ 13 เดิมผมไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย พอทราบก็พยายามคิดว่าวันทุกวันเหมือนกันหมด เป็นเรื่องของสมมุติทั้งนั้น แต่ในใจลึก ๆ ก็กลัว ๆ อยู่เหมือนกัน เวลาถึงวันศุกร์ที่ 13 ทีไรก็มักจะทำอะไรด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ

        เช้าวันนี้จะได้เดินทางกลับเมืองไทยโดย Air China ซึ่งจะออกจาก UB ประมาณเที่ยงวัน ต่อเครื่องที่ Beijing ประมาณ 3 ทุ่ม เรามีเวลาเหลือเฟือที่จะเตรียมการด้วยความรอบคอบ

        เราตื่นกันแต่เช้า ดีใจจะได้กลับบ้าน หิมะไม่ตกตามเคย อาหารเช้าเหมือนเดิม นัดกันว่าจะ Check out จากโรงแรมประมาณ 9.00 น. ทุกอย่างเป็นไปตามแผน เรามีกัน 8 คน ขอให้ทางโรงแรมเรียก Taxi มา 3 คัน ตกลงกันว่าไป Airport คันละ US$10 (เที่ยวมาคันละ US$25) ความจริงไม่ควรเกิน US$5 ด้วยซ้ำแต่เราก็ตกลงเพราะมากันหลายคนและมีข้าวของเยอะ

        เราถึง Airport ประมาณไม่เกิน 10.00 น. ด้วยความสบายใจ ระหว่างทางผมถ่ายรูปไว้ตลอดเส้นทางไว้เป็นที่ระลึกเพราะคิดว่าคงไม่ได้กลับมาเห็นอีกง่าย ๆ

บรรยากาศวันศุกร์ที่ 13 ท้องฟ้าอึมครึม
ผมถ่ายรูปตลอดเส้นทาง

         วิบูลย์ วัฒนาธร

.

[beeman 吴联乐]

• พอถึงวันศุกร์ที่ 13 ทีไรก็ต้องระวังตัวเป็นพิเศษ
• ตอนนี้ก็ได้รู้จักตัวตนท่านอาจารย์วิบูลย์ว่าเคยถูกมีดหมอมาอย่างน้อยก็ครั้งหนึ่งครับ