หากติดตามชมละครเกาหลีทางช่องเจ็ดทุกวันเสาร์อาทิตย์ในระยะนี้ ซึ่งจะจบลงในอาทิตย์หน้านี้แล้ว พบว่าละครได้แสดงให้เห็นความพยายามจะเรียนรู้ซึ่งกันและกันของคนต่างวัย คือ ย่าและหลานตามวัฒนธรรมสมัยใหม่แต่ก็ไม่ลืมวัฒนธรรมดั้งเดิม เมื่อได้ไปอ่านคอลัมน์รายงานพิเศษ ของมาดาม หลูหลี เรื่อง Princess Hours : นิยายรักของเจ้าหญิง(เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา : สงสัยว่าช่องเจ็ดคิดอย่างไรถึงตั้งชื่อว่าอย่างนี้) ในมติชนรายสัปดาห์ ประจำวันที่ 24 พฤศจิกายน 2549 เห็นด้วยกับมาดามหลูหลีที่ชื่นชอบพระพันปีมาก ว่าเป็นคนแก่ที่งามสมวัย ใจดีมีเมตตาและรู้จักการให้อภัย มีความคิดทันสมัย ใจกว้าง เปิดรับสิ่งใหม่ ๆ เสมอ ทุกการกระทำล้วนคิดถึงลูกหลาน ทั้งชอบคำพูดโดนใจที่ว่า
"เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอดีตได้ แต่สิ่งที่จะเกิดในอนาคตเราสามารถวางแผนได้"
เพลงประกอบละครเรื่องนี้ไพเราะมาก ฟังไม่เบื่อ โดยเฉพาะเพลงที่ไม่มีเนื้อร้องให้ความรู้สึกที่นิ่งสงบ มีสมาธิ
ท้ายคอลัมน์ ให้ข้อคิดที่สอดคล้องกับเรื่อง
"สิ่งสำคัญที่สุดคือ ความรัก ถ้ามีความรัก เธอก็จะกลายเป็นเศรษฐีได้ ไม่สำคัญหรอกว่าจะรวยเพียงใด ถ้าพลาดหวังจากความรัก เธอจะรู้สึกเดียวดาย และหนาวเหน็บเหมือนกับฤดูเหมันต์"
เล็ก ๆ น้อย ๆ เล่าสู่กันฟังค่ะ คราวหน้าติดตามต่อนะคะว่าจะเป็นสาระจากใจเกี่ยวกับเรื่องใด สวัสดีค่ะ
สนใจติดตามได้ที่ : www.imbc.com/broad/tv/drama/gung
ไม่มีความเห็น