บันทึกชุด ศาสตร์และศิลป์ว่าด้วยการสอน นี้ตีความจากหนังสือ The New Art and Science of Teaching เขียนโดย Robert J. Marzano ซึ่งเพิ่งออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. ๒๕๖๐ นี้เอง
ตอนที่ ๔๕ ตรวจสอบคำตอบที่ผิดกับนักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเอง ตีความจาก Element 43 : Probing Incorrect Answers With Reluctant Learners เป็นตอนสุดท้ายของ ภาค ๑๐ สื่อสารความคาดหวังสูง
การแสดงความคาดหวังสูงต่อนักเรียนอย่างเป็นรูปธรรมและทรงพลังที่สุดคือ เมื่อนักเรียนตอบผิด ครูดำเนินการอย่างเอาจริงเอาจัง ไม่ว่านักเรียนคนนั้นจะเรียนเก่งหรือเรียนอ่อน
คำถามเชิงยุทธศาสตร์ของครู ในการตรวจสอบคำตอบที่ผิดกับนักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเอง คือ “ครูจะทบทวนคำตอบที่ผิดกับนักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเองได้อย่างไร”
ยุทธศาสตร์และวิธีการที่ครูใช้ทบทวนคำตอบที่ผิดกับนักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเอง มีดังต่อไปนี้
นี่คือเทคนิคขั้นสูงสำหรับ “ครูเพื่อศิษย์” โดยเมื่อนักเรียนตอบผิด ครูหาทางสร้างบรรยกาศเชิงบวก โดยกล่าวคำขอบคุณ แล้วแจกแจงคำตอบออกเป็นส่วนที่ถูกต้องกับส่วนที่ผิด ครูย้ำคำตอบส่วนที่ถูกต้อง แล้วหาวิธีช่วยให้นักเรียนแก้ไขส่วนที่ไม่ถูกต้องด้วยวิธีต่างๆ หากยังไม่สำเร็จ ครูปล่อยให้มีช่วงพักสำหรับนักเรียนคนนั้น แล้วถามคำถามที่เกี่ยวข้องกัน ให้นักเรียนคนอื่นตอบ คำถามและคำตอบใหม่อาจช่วยเป็นกุญแจให้นักเรียนคนเดิม คิดคำตอบได้ ครูจึงกลับไปที่นักเรียนคนเดิมให้ตอบและให้ให้เหตุผลและข้อมูลสนับสนุนคำตอบ
เมื่อยุทธศาสตร์นี้ได้ผล จะสังเกตเห็นพฤติกรรมของนักเรียนดังต่อไปนี้
เนื่องจากนักเรียนส่วนหนึ่งมีความคาดหวังในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของตนสูงอยู่แล้ว คือนักเรียนที่มีผลลัพธ์ การเรียนดี ครูจึงควรพุ่งเป้าไปที่นักเรียนที่เรียนอ่อน หาทางสร้างความคาดหวังต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ที่สูงให้ได้ โดยการสื่อสารความคาดหวังผ่านพฤติกรรมของครู (ไม่ใช่ใช้ถ้อยคำจ้ำจี้จ้ำไชของครู ซึ่งมักจะให้ผลลบ) ซึ่งเป็นพฤติกรรมเชิงบวก เชิงให้เกียรติ ให้คุณค่า และให้ความคาดหวัง
ครูต้องวางแผนและประเมินตนเองในเรื่องนี้ทุกวัน
ผมขอเพิ่มเติมว่า นอกจากยกระดับความคาดหวังให้สูงขึ้นต่อนักเรียนที่เรียนอ่อนแล้ว ครูยังต้องยกระดับ ความคาดหวังต่อนักเรียนทั้งชั้น และให้การสนับสนุนให้บรรลุความคาดหวังนั้นให้จงได้ ตามหลักการ “คาดหวังสูง สนับสนุนเต็มที่” (High expectation, High support - https://www.gotoknow.org/posts/619876)
วิจารณ์ พานิช
๑๔ เม.ย. ๖๐
ไม่มีความเห็น