ฟังเสียงของใจ

คนธัมดาคนหนึ่ง ไม่เคยรู้ตัวว่า ได้ทำสิ่งต่างๆ ที่น่าอัศจรรย์
ที่เป็นมหัศจรรย์ เช่น การเป็นพ่อ การพาลูกออกไปวิ่งเล่น อุ้มลูกขึ้นบนบ่า
ประคองตอนหัดเดิน เด็กน้อยเซถลา จากอ้อมกอดสู่วงแขนพ่อ

เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องมหัศจรรย์ สำหรับเด็กคนหนึ่งซึ่งไม่ปรากฏเสียงหรือชื่อเรื่อง
แต่มีความประทับใจ ตื่นเต้นในคน คนหนึ่ง ตราบชั่วลมหายใจ

เรื่องมหัศจรรย์ ไม่ใช่เรื่องยากๆ แปลกๆ แต่เป็นเรื่องธัมดา
ยังกับลมหายใจเข้าออก ที่ทำงาน ต่อเนื่องตราบชั่วชีวิต
โดยไม่ได้บอกว่าตัวเองสำคัญแค่ไหน

ความประทับใจยังทำงานอยู่ข้างในใจของเรา
ขอเพียงฟังเสียงของใจบ้าง สังเกตดูลึกๆ ทะลุผิวหน้าของสิ่งที่ประสบทั้งหลายที่ฉาบไว้
ขุดลึกลงไป เรื่องประทับใจมีทุกคน
ความประทับใจเป็นกำลังชั้นดีของคน
ในการทำงานในแต่ละวัน เราล้วนแต่หาความยุ่งยาก มาใส่ชีวิต ติดตัว
สิ่งต่างๆ จากโลกรอบตัว ซึ่งยุ่งยาก ยุ่งยากขึ้นทุกที
เพราะต่างคนต่างตักตวงไม่รู้จักพักมือ...

ขอเพียงฟังเสียงของใจ ใจเพียงแค่
ขอสิ่งธัมดาเล็กๆ เช่น อ้อมกอด

เมื่อเรานึกได้สำนึกได้ ใจจะมีกำลัง
"กำลังใจ"
เพียงทำงานต่อไปในวันนี้

...........................................................................................
"ไม่มั่นใจ" เพราะเราไม่รู้จัก PATTERN
จะรู้ PATTERN หรือทำตาม LIFE STYLE
ทำการทดลองเพื่อรู้...PATTERN นั้น
จงมั่นใจในการทดลอง
ตัดนั่นเพิ่มนี่
แล้วเรื่องจะออกมาสนุก
กระโปรกกระเปรกไป..

 

พี่ทาน...เขียน

กะปุ๋ม...พิมพ์ให้ค่ะ

24 พ.ย. 49