Congratulations

                วันนี้ 25 พฤศจิกายน 2549 บัณฑิตใหม่ของมหาวิทยาลัยพายัพรับปริญญา มีนักศึกษาปริญญาโทของคณะนิติศาสตร์บางคนเข้ารับปริญญาในวันนี้ด้วย ยินดีด้วยจ้า...     

เมื่อวาน ทางคณะฯ ร่วมกับศิษย์ปัจจุบันทั้ง 4 ชั้นปี จัดงานเลี้ยงพี่บัณฑิต ตัว “ป้าต๊อก” เองมีคิวต้องให้ข้อคิด ไปค้นๆ ดู ก็เห็นนิทานเรื่องนึง น่าจะ “ให้” ข้อคิดได้บ้างกับบัณฑิต เลยเล่านิทาน (ตอนกลางวัน) ให้เด็ก (โตๆ) ฟัง เล่าแล้วก็คิดว่า เอามาลงใน go to know เผื่อแผ่คนอื่นๆ บ้างก็คงจะดี ลองอ่านดูนะคะ 

เรื่อง ชาวนากับลาแก่ (โดย ดร. วิชัย  นำวงษ์สำราญ)

( จาก http://www.kunkroo.com/joe_pen.html) 

                ณ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่งซึ่งแก่มากแล้ว วันหนึ่งชาวนาได้พาเจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก ด้วยความโง่เขลาของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง มันร้องครวญครางเป็นเวลาหลายเพลา ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา ในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้วอีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบ ไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา 

               ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ ครั้งแรกเมื่อดินไปถูกหลังลา มันตกใจและรู้ชะตากรรมของตนทันที มันร้องโหยหวนทันที สักพักหนึ่งทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบไป หลังจากที่ชาวนาตักดินใส่ไปในบ่อได้สักสองสามพลั่ว ก็เหลือบมองลงไปในบ่อ ก็พบกับความประหลาดใจที่ว่า “ทุกครั้งที่ทุกคนสาดดินไปถูกหลังลามันจะสะบัดดินออกจากหลัง แล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น” ยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไร มันก็ก้าวขึ้นมาได้เร็วมากยิ่งขึ้น ในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจที่ในที่สุดเจ้าลาก็สามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้

                นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ชีวิตนี้อุปสรรคต่างๆที่ถาโถมเข้ามาหาเราก็เปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา จงอย่าท้อถอย และยอมแพ้ แต่จงแก้ไขมัน เพื่อที่เราจะได้เหยียบมันเพื่อที่จะก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ เปรียบเสมือนลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใด ก็ฉันนั้น” 

                ขอขอบคุณ ดร. วิชัย  นำวงษ์สำราญอีกครั้งค่ะ และหวังว่าทุกคนจะไม่ท้อถอย และยอมแพ้กับอุปสรรคนะคะ

 

[นาย อริยะ เพ็ชร์สาคร]

ครับอาจารย์ นิทานเรื่องนี้สอนอะไรหลายอย่างให้มองดู

      ๑. ก็คือพอเมื่อเราตกไปสู่อุปสรรคแล้ว อย่าเพิ่งไปตกใจกับปัญหาที่เข้ามา เหมือนกับลาพอเวลาที่มันรู้ตัวเองว่าจะต้องถูกกลบฝังอยู่ในบ่อแล้วมันนิ่งเงียบต่มันก็พยายามที่จะใช้ดินที่จะฝังมันนำมันขึ้นมาจากหลุมได้

      ๒.เวลาที่เรมีปัญหาและอุปสรรคขอให้เราจงนำปัญหาเหล่านั้นมาเป็นพลังและยืนหยัดต่อสู้กับปัญหาต่างๆเหล่านั้นให้ผ่านพ้นไปด้วยดี

ขอบคุณ อาจารย์มากครับที่ให้ข้อคิดในครั้งนี้ครับ

[Archanwell]

นิทานปลุกใจค่ะ ขออีกเรื่องค่ะ

[ป้าต๊อก]

ก๊อด...มีอะไรหลายอย่างให้เราพิจารณาอย่างที่ว่าจริงๆ แต่การจะทำนั้น ต้องฝึก ใครฝึกได้เร็ว ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง จริงมั้ย

อาจารย์แหววคะ อีกเรื่องที่อาจารย์ขอ มาแล้วค่ะ แต่ไม่ใช่นิทาน คงพอใช้ได้นะคะ

 

[นาย อริยะ เพ็ชร์สาคร]

ขอขอบคุณครับอาจารย์

ใช่นะครับเรื่องแบบนี้มันต้องอาศัยการฝึกฝนนะครับที่เป็นแบบฝึกหัดบ่มเพาะเป็นเวลานาน แล้วถ้าใครสามารถเข้าใจและสามารถแก้ไขได้รวดเร็วก็จะทำให้เขามีชัยไปกว่าครึ่งแล้วนะ จริงนะครับ

[Archanwell]

ก๊อดจิก็ต้องทำได้อย่างที่คิดนะคะ มิฉะนั้น จะเป็นแต่คิด แต่ทำไม่เป็น

[นาย อริยะ เพ็ชร์สาคร]

สวัสดีครับอาจารย์ 

ขอขอบคุณอาจารย์แหววที่ได้ให้คำแนะนำและชี้แนะ แนวทางให้ครับ ผมจะนำเอาคำสอนของอาจารย์ระลึกเสมอครับ เพราะทุกอย่างนั้นแม้แต่คิดแต่ไม่ได้ลงมือทำก็ไม่เกิดผล