แด่ครูชิน ฝ้ายเทศ (ชินกร ไกรลาศ)

เหมือนดั่งเพชรค่าล้น หล่นลาลับ

เหมือนเดือนดาราดับ อาดูรแสง
มวลญาติมิตร ศิษย์อาลัย ใจอ่อนแรง
สิ้นแล้วแหล่ง ประสาทศิลป์ คู่ถิ่นไทย
ยอยศพระลอแว่วเสียงแผ่วผ่าน
เพลงพื้นบ้าน ผสานสม อารมณ์ไหว
ถ้อยสำเนียง เสียงเสนาะ เพราะจับใจ
ครูฝากไว้ ในกมล คนชาวเพลง
ศิลปะวัฒนธรรมชาติ
ชินกร ไกรลาศ คือคนเก่ง
เป็นผู้ให้ ความรู้ คู่ครื้นเครง
ว้างวังเวง เมื่อรู้ ครูจากลา
เคยตัดสิน เพลงอีแซว ให้แนวคิด
สอนนักเรียน นิสิต นักศึกษา
ให้มีมรดกไทยในชีวา
สิ่งล้ำค่า ครูให้ ยิ่งใหญ่นัก
นับแต่นี้ ไม่มี แล้วครูชิน
แต่ความดี คู่แผ่นดิน แจ้งประจักษ์
ชินกร ไกรลาศ ที่คนรัก
ต่างตระหนักคุณค่าสง่างาม
ขอกุศลครูสร้างทั้งชีวิต
นำดวงจิต สู่สุข ในภพสาม
ณ แดนสุขาวดีที่แวววาม
จารึกนาม ครูชินไว้ กลางใจชน

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ชอบฟังบทเพลงสวดธรรมะของท่านมากค่ะ