แง่งาม ตามตลาด


เวลาเราใช้ชีวิตให้ช้าลง พินิจโลกมากขึ้น เราก็จะเห็นแง่งามได้ชัดเจนแจ่มใจ

เวลาเราใช้ชีวิตให้ช้าลง พินิจโลกมากขึ้น เราก็จะเห็นแง่งามได้ชัดเจนแจ่มใจ

อ.ดร.แก้วตา หรือพี่เรียว มักใช้คำว่า "แง่งาม" ในการสนทนากับผมอยู่เป็นนิจ

วันนี้ หลังจากออกกำลังกาย ก็กลับห้อง ทำเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย จากนั้นก็โพสต์เฟสบุ๊ค เกี่ยวกับภาพถ่ายอาหารการกินพื้นบ้านลานป่าที่เก็บบันทึกเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 60 ที่ตลาดสดเทศบาลเมืองสกลนคร วันนั้นลงพื้นที่ไปสำรวจเตรียมการจัดค่ายที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาภูพาน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ แล้วจังเดินทางแวะตลาดสด (ตลาดแลง= ตลาดตอนเย็น) ก็เห็นความหลากหลายในวัฒนธรรมการกิน ที่ผสมกลมกลืน อาหารพื้นถิ่นบ้านป่า (ไม่ใช่เมืองเถื่อน) มีหลากหลายให้ชวนหลงใหลใคร่ชมชิม แมงแคง ฮวก หมากหม่อน ดักแด้ทอด กบ เขียด ผักหวาน ฯ สารพัดผัก ผลไม้ และสัตว์น้อย แม่ค้าก็อัธยาศรัยไมตรีงดงาม ทักทายส่ายยิ้มมิขาด แต่เวลาของการพินิจตลาดมีน้อย เพราะอาทิตย์เคลื่อนคล้อยอัสดงลงต่อยู่ำทุกเพลา ก็จำต้องลาตลาดกลับบ้านเรา นครขอนแก่น...
แต่เรื่องเล่าวันนี้ มีเรื่องประทับใจ ขณะยืนรอลูกชิ้น ที่สั่งซื้อแม่ค้าหน้า 7-11 สาขายูเซ็นเตอร์ (นอนเล่นจนลืมทานมื้อเย็น) ข้างๆมีรถขายโรตี ของแขกหนุ่ม อายุคงไม่ถึงสามสิบ นั่งรอลูกค้า สักครู่เดียว ลูกชิ้นยังไม่ทันลงหม้อทอด ลูกค้าของแขกขายโรตีก็ประดาประดังเข้ามา ฟากตรงข้าม ชายหนุ่งบนรถมอเตอร์ไซค์ตะโกนดังลั่น ธรรมดา 3 ใส่ไข่ 1 เดี๋ยวกลับมาเอา เข้าไปซื้อของที่ยูแป๊บ มอเตอร์ไซค์อีกคนมาจอดข้างรถโรตี เฮ้ เป็นไง ขายดีไหม แล้วก็สั่งโรตีด้วยไมตรีสนิทชิดเชื้อ สักพัก พนักงาน 7-11 เดินออกมาหยอกเอิน พร้อมสั่งโรตีจำนวนหนึ่ง ไม่ทันไร นักศึกษาชายซ้อนสามขับผ่านร้าน ก็ชะลอรถให้ช้าลงแล้วตะโกนเรียกแขกขายโรตีอย่างสนิทสนม (นักศึกษากลุ่มนี้เรียนปี 4 ) แขกขายโรตี ยกนิ้วโป้งทักทายสหายผู้ผ่านมาและผ่านไปเพียงลมพัดพริ้ว ...
เมื่อลูกชิ้นสุกถูกบรรจุหีบห่อ แม่ค้าบอกเตือนราคาว่า 20 บาทค่ะ ฝ่ายลูกค้าก็ยื่นธนบัตรเพื่อแลกเปลี่ยนกันตามหลักอุปสงค์ อุปทาน แลการค้าขาย ณ จุดที่มีความพึงพอใจตามกำลังซื้อ เหลือไว้เพียงรอยยิ้มที่แอบชื่นชมว่า โลก ไม่ได้โหดร้าย เพียงแค่เรามองหาแง่งามให้เจอ แม้ในที่ที่วุ่นวาย ที่สำคัญ หากเราไม่เอาใจไปใส่ ไหนเลยจะรู้รสความงาม เพราะหลายคราก็เดินผ่านหน้าและหลังร้านโรตี แต่มิเคยแยแสใยดี "แขกขายโรตี" เลยแม้แต่น้อย


ณ มอดินแดง
12 พฤษภาคม 2560




ใบไม้ห่อใบไม้ให้ได้คิด ว่าชีวิตมีดีที่ตรงไหน

ใบไม้แก่กินไม่ได้ช่างประไร เอามาห่อยอดใบไว้ได้กิน

โอ้ว่ามนุษย์เอยเจ้ามนุษย์ ว่าสูงสุดกว่าสัตว์ไหนให้ถวิล

พอเติบโตแก่มาให้อะไรแผ่นดิน ยศตำแหน่งต่างดิ้น...สิ้นราคา

เครื่อง "ส้มตำ"
ความสะดวกสบาย เป็นพฤติกรรมหนึ่งของผู้บริโภค หัวคิดของผู้ค้า จึงนำมาซึ่งทรัพย์... โลกเปลี่ยนไปไวมาก ทางวัตถุเพื่อหลอกล่อกิเลส พวกเราละ ได้ตรวจสอบใจเรามากน้อยเพียงใดต่อสิ่งยั่วยุเหล่านั้น
ณ ตลาดสดเมืองสกลนคร

#แมงแคง ที่ตลาดสดเทศบาลเมืองสกลนคร

ชื่อพื้นบ้าน แมงแคง แมงแคงค้อ แมงขิว (จอมยุทธใบไม้ผลิ)

"ฮวก" หรือ "ลูกอ๊อด" ลูกกบ
อาหารชั้นเลิศของคนลาว
ผมยังไม่คยลองสักครั้ง ที่ตลาดสดเทศบาลสกลนคร เห็นมีหลายร้าน


"หอย"
หอย ชื่ออะไรไม่เคยเห็น ไม่รู้จัก ตอนนั้นแม่ค้าลูกค้าเยอะ เลยไม่มีโอกาสถามรายละเอียด "หอย"



หมายเลขบันทึก: 628457เขียนเมื่อ 12 พฤษภาคม 2017 23:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2017 23:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

Thank you for this 'exhibition of life'! Lucidly clear and diverse.

How we (human) live on Society and Nature is well presented.


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท