เวลาเราใช้ชีวิตให้ช้าลง พินิจโลกมากขึ้น เราก็จะเห็นแง่งามได้ชัดเจนแจ่มใจ
อ.ดร.แก้วตา หรือพี่เรียว มักใช้คำว่า "แง่งาม" ในการสนทนากับผมอยู่เป็นนิจ
วันนี้ หลังจากออกกำลังกาย ก็กลับห้อง ทำเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย จากนั้นก็โพสต์เฟสบุ๊ค เกี่ยวกับภาพถ่ายอาหารการกินพื้นบ้านลานป่าที่เก็บบันทึกเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 60 ที่ตลาดสดเทศบาลเมืองสกลนคร วันนั้นลงพื้นที่ไปสำรวจเตรียมการจัดค่ายที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาภูพาน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ แล้วจังเดินทางแวะตลาดสด (ตลาดแลง= ตลาดตอนเย็น) ก็เห็นความหลากหลายในวัฒนธรรมการกิน ที่ผสมกลมกลืน อาหารพื้นถิ่นบ้านป่า (ไม่ใช่เมืองเถื่อน) มีหลากหลายให้ชวนหลงใหลใคร่ชมชิม แมงแคง ฮวก หมากหม่อน ดักแด้ทอด กบ เขียด ผักหวาน ฯ สารพัดผัก ผลไม้ และสัตว์น้อย แม่ค้าก็อัธยาศรัยไมตรีงดงาม ทักทายส่ายยิ้มมิขาด แต่เวลาของการพินิจตลาดมีน้อย เพราะอาทิตย์เคลื่อนคล้อยอัสดงลงต่อยู่ำทุกเพลา ก็จำต้องลาตลาดกลับบ้านเรา นครขอนแก่น...
แต่เรื่องเล่าวันนี้ มีเรื่องประทับใจ ขณะยืนรอลูกชิ้น ที่สั่งซื้อแม่ค้าหน้า 7-11 สาขายูเซ็นเตอร์ (นอนเล่นจนลืมทานมื้อเย็น) ข้างๆมีรถขายโรตี ของแขกหนุ่ม อายุคงไม่ถึงสามสิบ นั่งรอลูกค้า สักครู่เดียว ลูกชิ้นยังไม่ทันลงหม้อทอด ลูกค้าของแขกขายโรตีก็ประดาประดังเข้ามา ฟากตรงข้าม ชายหนุ่งบนรถมอเตอร์ไซค์ตะโกนดังลั่น ธรรมดา 3 ใส่ไข่ 1 เดี๋ยวกลับมาเอา เข้าไปซื้อของที่ยูแป๊บ มอเตอร์ไซค์อีกคนมาจอดข้างรถโรตี เฮ้ เป็นไง ขายดีไหม แล้วก็สั่งโรตีด้วยไมตรีสนิทชิดเชื้อ สักพัก พนักงาน 7-11 เดินออกมาหยอกเอิน พร้อมสั่งโรตีจำนวนหนึ่ง ไม่ทันไร นักศึกษาชายซ้อนสามขับผ่านร้าน ก็ชะลอรถให้ช้าลงแล้วตะโกนเรียกแขกขายโรตีอย่างสนิทสนม (นักศึกษากลุ่มนี้เรียนปี 4 ) แขกขายโรตี ยกนิ้วโป้งทักทายสหายผู้ผ่านมาและผ่านไปเพียงลมพัดพริ้ว ...
เมื่อลูกชิ้นสุกถูกบรรจุหีบห่อ แม่ค้าบอกเตือนราคาว่า 20 บาทค่ะ ฝ่ายลูกค้าก็ยื่นธนบัตรเพื่อแลกเปลี่ยนกันตามหลักอุปสงค์ อุปทาน แลการค้าขาย ณ จุดที่มีความพึงพอใจตามกำลังซื้อ เหลือไว้เพียงรอยยิ้มที่แอบชื่นชมว่า โลก ไม่ได้โหดร้าย เพียงแค่เรามองหาแง่งามให้เจอ แม้ในที่ที่วุ่นวาย ที่สำคัญ หากเราไม่เอาใจไปใส่ ไหนเลยจะรู้รสความงาม เพราะหลายคราก็เดินผ่านหน้าและหลังร้านโรตี แต่มิเคยแยแสใยดี "แขกขายโรตี" เลยแม้แต่น้อย
ณ มอดินแดง
12 พฤษภาคม 2560
ใบไม้ห่อใบไม้ให้ได้คิด ว่าชีวิตมีดีที่ตรงไหน
ใบไม้แก่กินไม่ได้ช่างประไร เอามาห่อยอดใบไว้ได้กิน
โอ้ว่ามนุษย์เอยเจ้ามนุษย์ ว่าสูงสุดกว่าสัตว์ไหนให้ถวิล
พอเติบโตแก่มาให้อะไรแผ่นดิน ยศตำแหน่งต่างดิ้น...สิ้นราคา
เครื่อง "ส้มตำ"
ความสะดวกสบาย เป็นพฤติกรรมหนึ่งของผู้บริโภค หัวคิดของผู้ค้า จึงนำมาซึ่งทรัพย์... โลกเปลี่ยนไปไวมาก ทางวัตถุเพื่อหลอกล่อกิเลส พวกเราละ ได้ตรวจสอบใจเรามากน้อยเพียงใดต่อสิ่งยั่วยุเหล่านั้น
ณ ตลาดสดเมืองสกลนคร
#แมงแคง ที่ตลาดสดเทศบาลเมืองสกลนคร
ชื่อพื้นบ้าน แมงแคง แมงแคงค้อ แมงขิว (จอมยุทธใบไม้ผลิ)
"ฮวก" หรือ "ลูกอ๊อด" ลูกกบ
อาหารชั้นเลิศของคนลาว
ผมยังไม่คยลองสักครั้ง ที่ตลาดสดเทศบาลสกลนคร เห็นมีหลายร้าน
"หอย"
หอย ชื่ออะไรไม่เคยเห็น ไม่รู้จัก ตอนนั้นแม่ค้าลูกค้าเยอะ เลยไม่มีโอกาสถามรายละเอียด "หอย"
Thank you for this 'exhibition of life'! Lucidly clear and diverse.
How we (human) live on Society and Nature is well presented.