Byenior Aggie 73

อีกไม่กี่เดือนลูกสาวโอปอก็จะเรียนจบแล้ว ไม่อยากจะใช้คำว่าเผลอแป๊บเดียวลูกจบปริญญาตรีแล้ว เพราะมันจะย้อนมากระทบเราในแง่ที่ว่าเราก็แก่แล้ว หลายคนบอกกับผู้เขียนว่าสบายแล้วสิลูกจบแล้ว ผู้เขียนก็ได้แต่ยิ้ม เพราะทราบดีแก่ใจตนเองแล้วว่าลูกสาวตัดสินใจเรียนต่อโทเลย นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่พ่อเป็นคนร่วมตัดสินใจด้วย จะว่าไปคำว่า "ลูก" ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ เราผู้เป็นพ่อแม่ แม้จะสะกดคำว่า"สบาย" ได้แต่คำว่า "ห่วง" ยังคงคล้องเราไปจนชีวิตจะหาไม่ จริงใช่มั๊ยครับ

...โอปอ ในงาน byenioraggie73...

ภาพที่ลูกสาวโอปอโพสลงในเฟสทำให้พ่ออดภาคภูมิใจไม่ได้ ลูกสาวตัวเล็กๆที่เมื่อก่อนเอาแต่ใจตัวเอง แสนงอนเป็นที่หนึ่ง ภาพที่เห็นคือสาวสวยที่พร้อมจะออกมาเผชิญโลกอันวุ่นวายใบนี้แล้วสินะ รอยยิ้มมุมปาก หน้าระรื่นที่แต่งแต้มประทินโฉมตามจริตของสตรี เหมือนจะสะท้อนให้ผู้เป็นพ่อครุ่นคิดไปอีกไกล ไกลจากการเริ่มต้นทำงาน มากเกินกว่าความภาคภูมิใจ คือความเป็นห่วงในการใช้ชีวิตนอกมหาวิทยาลัย

...ในสายตาของพ่อ ลูกยังเป็นเด็กที่พ่อต้องคอยปกป้องอยู่เสมอ...

ความมั่นใจของลูกสาว บางครั้งมันคือความไม่มั่นใจของพ่อต่อชีวิตสังคมในปัจจุบัน ที่ ณ บางแห่ง บางเวลา ใช่ว่าจะปลอดภัยไม่ ใช่ว่าจะคิดมากเกินเหตุ แต่โลกปัจจุบันมันอยู่ท่ามกลางความเสี่ยง ความไม่แน่นอน เราจะเลือกอยูในที่เราต้องการทุกวันเวลาได้ไหม เป็นคำถามที่ตอบไม่ได้ เช่นเดียวกันชีวิตที่ผ่านมาของพ่อแม่ล่ะ เป็นมาอย่างไร รอดมาอย่างไรกับโลกอันโหดร้ายนี้ คำตอบบอกได้ในรอยตีนกาและหนังอันเหี่ยวย่นมากขึ้นทุกๆวัน

...ถ้าเลือกได้ พ่ออยากให้ลูกอยูในสังคมที่ดีกว่าที่พ่อพบเจออยู่นี้...

มหาวิทยาลัยเขาสอนลูกในการใช้ชีวิตในสังคมอย่างไร พ่อไม่อาจรับรู้ได้ ลูกเท่านั้นที่สามารถจะเลือกว่าจะมีชีวิตอย่างไร ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะอยู่ เลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างไร อยู่ที่ตัวของลูกเอง

ลูกเรียนจบจากมหาวิทยาลัย เพื่อจะเริ่มต้นเรียนใหม่ในมหาวิทยาลัยชีวิต

เช่นที่พ่อเลือกให้ลูกเดินทางมาครึ่งทาง

เพื่อจะเดินเองต่อไป ต่อไป บนถนนแห่งชีวิตอันยาวไกล...

...................

[ธิ]

มั่นใจว่าครอบครัวบ่มเพาะมาให้พร้อมและกล้าเผชิญโลกที่ผันแปร ไม่แน่นอน ปัจจัยท้าทายมากมาย

สู้ ๆ ค่ะ

[พ.แจ่มจำรัส]

ขอบคุณครับคุณหมอ

มั่นใจว่าลูกจะเผชิญโลกใบนี้ไปได้ครับ