ในธรรมชาติ...มีกฏ..(กฏ..แห่งธรรมชาติ..ในวิถึพุทธ..เรียกกันว่า.... ........."สัจจธรรม"....)...
ฉากนี้ในธรรมชาติมีให้เห็น..เป็นของคู่กัน...เมื่อเกิด. เกิดแล้ว ต้อง ตาย..
..เจ้าใบไม้เป็น รู..เป็นตัวถูก. ทำลาย(ถูกกิน). ทำให้..."อยู่"..เป็นตัวตน. มีชีวิต. สืบทอดไป....
ถ้าสิ่งมีชีวิตนั้น..ไม่มี. จะกิน...ตาย..แน่ๆ....
กินกับ ถูกกิน. จึงเป็น. ผู้ร้ายและผู้ดี..ในแกลลอลี่.ชีวิต..วันนี้...
การทำลาย ดูเหมือนจะเป็นผู้ร้ายนะคะ
แต่สภาพในโลกมีสองด้านเสมอ ใบไม้ที่ถูกทำลายในภาพ จึงกลายเป็นงานศิลป์ที่งดงาม
บันทึกนี้ ชี้ให้เห็นสองหน้าของสัจธรรมจริงๆค่ะ
<p “=”“>I have a view that ‘materials re-cycle is a part (or law) of Nature’ - so that there is no clearly divided ‘taker and taken’. Everything rises up and gets recycled. We ‘like and dislike’ (at least on the Internet) things by our own learning.
</p>
<p “=”“>I have learned to see recycle processes from daily meal to ‘Continental Drift’ to ‘blackholes’. And I am learning more every day. Those who eat are also eaten.
</p>
สวัสดีค่ะ คุณsr...(ถ้าหากเราจะกิน..สายบัว..เราจะเก็บ..แบบ.บัวไม่ให้ ช้ำ..น้ำไม่ให้..ขุ่น..)
ท่าทางจะเป็นไป..ไม่ได้..55555....ลูบหน้า..ไหงเจอ..จมูก...จะเอาจมูกออก. ก็ดูกระไร...อิอิ..
ความรักที่มีต่อตน..แบบไม่กัดกร่อน..(ด้วย โลภ โกธร หลง)..จะ..เป็นพลังขับเคลื่อน ชีวิต. ที่ดี..ทุกชีวิต. มีความเหมาะสมและปรับเปลี่ยนตนให้เข้ากับและอยู่กับ..สิ่งแวดล้อม.ในธรรมชาติอยู่แล้ว..
คงจะจบด้วยคำว่า..เข้าใจ. แล้ว...กับคำว่า. .อนิจัง ทุกขัง อนัตตา..
แล เอวัง คงมี ด้วยประการ ฉนี้...
ยายธีสรรหามาเป็นภาพศิลปะที่งดงามจริงๆ ค่ะ