เป็นอีกหนึ่งวันแล้วที่ต้องนั่งทนอยู่กับวันเหงาๆ ที่ต่อแต่นี้จะไม่มีคนๆนั้นยืนอยู่เคียงข้างกายอีกต่อไปแล้ว รู้สึกว่าชีวิตในแต่ละวันนั้นมันช่างน่าหดหู่จริง มีแต่ความเศร้าและความเหงาอยู่เคียงข้างกาย ไม่รู่จะนั่งทนอยู่กับความเหงาแบบนี้ต่อไปถึงเมื่อไหร่ คนอื่นๆ อาจจะมองเห็นว่าเรามีความสุขดี นั่นก็เป็นเพียงแค่ภายนอกที่ต้องแสดงออกมาว่าเราไม่เป็นทุกข์ใจอะไร แต่ข้างในนี่สิเจ็บจนพูดไม่ออกอยู่แล้ว เราต้องทนอีกนานแค่ในนะ
ในใจมีแต่ความเหงากับเสียงกระซิบเบาๆ ว่าเขาเปลี่ยนไปแล้ว
ไม่มีทางหรอก ไร้วี่แววไม่มีแล้ววันเก่าๆของเราสองคน
เมื่อไหร่จะยอมรับสักที
เลิกทำตัวอย่างนี้งี่เง่า สับสน
เขาไม่ผู้ชายที่เหลือเพียงหนึ่งคน
แล้วทำไมยังต้องทนรักเขาจนล้นใจ
ได้แต่ปลอบตัวเองไปวันๆ ว่าต้องทำใจ ยิ่งอยากจะลืมเท่าไหร่มันยิ่งทำให้จำได้ดีเท่านั้น
เรื่อง ทุกอย่างจะผ่านไป
ง่าย ดายเดี๋ยวคงลืม
ทำ ทีเป็นยิ้มชื่น
ยาก เหลือขื่น ต้องลืมเธอ
ชีวิตเรายังไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอกนะถึงแม้มันอาจที่จะต้องใช้เวลานานหน่อย แต่สักวันเราก็คงจะลืมได้ แต่ไม่รู้ว่าวันนั้นเมื่อไหร่จะมาถึง.............
อกหักเหรอ ? ไม่เป็นไรหรอกนะ เจ้ายังสาวยังสวย มีผู้ชายอีกร้อยพัน ที่เหลือก็เป็นกะเทย (เหลือจากนั้นก็มีคู่ไปแล้ว) ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ถ้าเจ้าจะร้องให้ใครเห็นบ้าง เพราะเจ้าก็เป็นผู้หญิงที่มีหัวใจ มีเลือดเนื้อคนหนึ่ง ไม่แปลกหรอกที่ต้องเจ็บบ้าง ถ้าไม่รู้สึกอะไรสิแปลกว่าไหม ไม่ต้องทำตัวเหมือนหญิงเหล็กหรอก ตัดได้ก็เก่งแล้ว ถ้าเป็นเราไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า นายแน่มากเลย
อโหสิกรรมให้กับผู้ชายที่หรอกแกมาตลอดและเพื่อนที่หักหลังเพื่อนเถอะฉันรู้ว่าแกทำได้
เก่งมากเพื่อน
หวยแตกที่สุดเลย
หกหักอยู่ได้ว่างมากหรือไง
น้องดา ประยุทธเล่นแทนน้อง มันแอบเล่นโทษทีนะน้องไม่ได้ว่าน้องดานะ