หมายถึง
คำกริยา คือ เป็นหน่วยที่สำคัญที่สุดของประโยค เป็นอาการของประธาน เป็นคำที่จะต้องกระจายรูปไปตาม Tense และ Voice ที่ควรจะเป็น ในขณะเดียวกัน เราก็รู้กันอยู่ว่าในภาษาอังกฤษ โดยทั่วไปแบ่งกริยาได้เป็น 2 ประเภท ทั้งนี้ ขึ้นกับ เกณฑ์ในการแบ่ง เช่น
ถ้าดูว่าจะต้องมีกรรมมารองรับหรือไม่ ก็จะได้คำตอบว่า มีกริยา 2 ประเภท คือ แบบไม่มีกรรม (Intransitive Verb) และกริยาที่จะต้องมีกรรมมารองรับ (Transitive Verb)
ถ้าจะดูที่การกระจายรูปของคำกริยา ก็จะได้ 2 ประเภท คือ กริยาที่กระจายรูปเป็น Past Tense และ Past Participle ด้วยการเติม -ed ท้ายคำเรียกว่า Regular Verb ส่วนกริยาที่มีรูปการกระจายต่างๆ กันไป เรียกว่า Irregular Verb เช่น go-went-gone, see-saw-seen เป็นต้น
ถ้าจะดูที่กริยาซึ่งเป็นการกระทำ หรืออาการที่แท้จริงของประธาน ซึ่งต้องกระจายรูปตาม Tense และ Voice ก็เรียกว่า Finite Verb ส่วนกริยาอื่นๆ ในประโยค ซึ่งไม่ใช่กริยาแท้ของประธานเรียกว่า Non-Finite Verb เช่นรูป Verb to + V1 (Infinitive) และรูป V + ing (Gerund)
ไม่มีความเห็น