เมฆก้อนหนึ่งถูกธนูลูกหลงของนายพราน มันคิดว่ามันถูกลูกศรของกามเทพ จึงพยายามตามหาความรัก
มันไม่อยากมีความรักกับก้อนเมฆ เพราะต่างเลื่อนลอยด้วยกันทั้งคู่ความรักที่เลื่อนลอย สร้างความเจ็บปวดเสมอ
มันพยามตามหาความรัก ไปถามกับม้ามัมมี่ ที่ตามหาแต่วัยเยาว์ของตัวเองถ
ามกับออทัม เด็กน้อยผู้คอยจับแต่ความสุขที่ไม่จีรัง
ถามหากับหมีกากบาทที่ถูกทำร้ายมาตั้งแต่เด็ก ฯลฯ
วันหนึงมันได้พบกับทิวา ผู้ที่มีชีวิตเพียงแค่สีขาวกับสีดำ "เธอจะกอดฉันได้ไหม ฉันเป็นเมฆที่ตกอยู่ในความรัก ฉันรู้สึกเหงาจัง"
"ขอโทษนะ โลกของฉันมีแต่ขาวกับดำ ฉันไม่เชื่อว่าการโอบกอดจะทำให้รู้สึกอบอุ่นได้จริง"
"เพียงยื่นมือมากอดฉัน เธอจะได้รู้สึกถึงความอบอุ่นทันที"
"แต่หากเธอจากไป ฉันจะรู้สึกเหงากว่าก่อน ฉันทนอยู่อย่างเดียวดายได้ตลอดไปแต่หากเคยได้รับความสุขและเสียมันไป ทำให้ฉันทนไม่ได้"
"เราต่างต้องอาศัยเศษเสี้ยวความอบอุ่น เพื่อให้ผ่านคืนวันอันหนาวเหน็บไปได้ไม่ใช่หรือ"
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อปาฏิหารย์เลือนหาย ชุด สวนสวรรค์ที่สาบสูญ (The Paradise Lost) โดย Jimmy Liao
อืม...ลึกซึ้งค่ะ
กอบแก้ว