ธรรมกลอนให้สติ(๑)


จากหนังสือหัวข้อธรรมคำกลอนของท่านพุทธทาสซึ่งจัดพิมพ์เพื่อเป็นอาจริยบูชาเนื่องในวาระ๑๐๐ปีชาตกาลของท่าน

การพึ่งผู้อื่น

 

อันพึ่งท่าน     พึ่งได้     แต่บางสิ่ง

เช่นพึ่งพิง     ผ่านเกล้า     เจ้าอยู่หัว

หรือพึ่งแรง     คนใช้     จนควายวัว

ใช่จะพ้น     พึ่งตัว     ไปเมื่อไร

ต้องทำดี      จึงเกิดมี     ที่ให้พึ่ง

ไม่มีดี      นิดหนึ่ง      พึ่งเขาไฉน

ทำดีไป     พึ่งตัว     ของตัวไป

แล้วจะได้     ที่พึ่ง     ซึ่งถาวร

พึ่งผู้อื่น   พึ่งได้     แต่ภายนอก

ท่านเพียงแต่     กล่าวบอก     หรือพร่ำสอน

ต้องทำจริง     เพียรจริง     ทุกสิ่งตอน

นี้,จึงถอน          ตัวได้          ไม่ตกจม

จะตกจน     หรือว่า     ตกนรก

ตนต้องยก     ตนเอง     ให้เหมาะสม

ตนไม่ยก,     ให้เขายก     นั้นพกลม

จะตกหล่ม     ตายเปล่า     ไม่เข้าการ     

หมายเลขบันทึก: 62564เขียนเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2006 23:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 14:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

อยากได้เยอะก่านี้อ่าน๊ครูให้หาอ่าน๊T^T

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท