พี่ที่รู้จักกันคนหนึ่งบอกไว้ว่าอยากฝากเด็กเรียนดีแต่ขาดแคลนให้มูลนิธิดูแล เมื่อวันก่อนน้องจิมโทร.มาคุยกันเป็นครั้งแรก
บ้านจิมอยู่ทางฝั่งธน พ่อทำงานโต๊ะสนุก แม่รับจ้างซักรีด จิมเป็นพี่คนโต เรียนดีมาก ตั้งใจจะเป็นหมอให้ได้ ตอนนี้จิมอยู่ ม.4 ใฝ่ฝันจะเรียนแพทย์จุฬาฯ ซึ่งก็รู้ว่าไม่ได้เข้าง่ายๆ จิมก็เลยพยายามขวนขวายหาเรียนพิเศษทั้งเสาร์และอาทิตย์
อาชีพของพ่อแม่ทำให้ครอบครัวพอดำเนินชีวิตไปได้ แล้วค่าเรียนพิเศษมาจากไหน คำตอบทำให้อึ้ง จิมรับจ้างทำรายงานให้เพื่อน ถ้าจิมได้รับทุนก็คงช่วยผ่อนคลายความเครียดและเวลาที่ทำงานหาเงินเรียนพิเศษนี้ได้
เรื่องนี้ทำให้สงสัยมากพอสมควร ตั้งแต่
ทำไมการเข้าเรียนแพทย์จึงต้องยากเย็นและทำให้การกวดวิชาเป็นความจำเป็นถึงขนาดนี้
ทำไมการทำรายงานส่งครูจึงเกิดมีการรับจ้างกันขึ้นมา
(อย่าว่าแต่รายงานของมัธยมเลย
รับจ้างทำงานวิทยานิพนธ์ก็มีให้เห็นกันทั่ว) และสุดท้าย
มูลนิธิสนับสนุนการศึกษาที่เคยพบแต่นักเรียนต่างจังหวัด
ทำงานรับจ้างดำนาเกี่ยวข้าวถางหญ้าตัวเป็นเกลียว
แต่ก็ไม่มีปัญญาขวนขวายไปเรียนพิเศษในเมือง
ทำให้การเรียนแพทย์เป็นได้แค่ความฝัน
มูลนิธิอย่างเราควรมองการสนับสนุนสำหรับเด็กในเมือง
มองการสนับสนุนให้เด็กสามารถไปเรียนพิเศษเพื่อเปิดโอกาสไปตามความฝันของตัวเองอย่างไรดี
เด็กกรุงเทพขอทุนกวดวิชา เด็กชนบทข้าวกลางวันยังไม่มีจะกินเลย
ถ้าไม่กวดวิชาแล้วจะเรียนไม่ได้จริงหรือ
ระบบการศึกษามีอะไรผิดปกติหรือไม่