"ผมเคยเข้าเฝ้าฯ
กราบพระบาทพระบาทสมเด็จพระเ
เป็นวัยที่ต้องเกษียณ พระองค์รับสั่งว่า
"แล้วฉันล่ะ"
....วันนั้นผมอายุ 60 ปี แต่พระองค์ทรงเจริญพระชนมพร
นับตั้งแต่วันนั้นผมไม่กล้า
ผมจึงเปลี่ยนเป็นขอพระราชทา
พระองค์ทรงมักจะให้พรในทำนอ
"ขอให้แข็งแรงนะ ขอให้มีพละกำลังกายที่แข็งแ
"ขอให้มีความสุขในการทำประโ
....คำพระราชทานมักจบลงด้วย
แต่ในปีนี้ผมเข้าเฝ้าฯ กราบบังคมทูลพระองค์ว่าอายุ
พระองค์ทรงนิ่งไปสักพักหนึ่
"สุเมธ งานยังไม่เสร็จ....สุเมธ งานยังไม่เสร็จ"
...พระองค์ทรงห่วงเรื่องงาน
- ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล
ความตอนหนึ่งจากปาฐกถาในงาน
ร่วมสร้างคุณค่าว
22 เมษายน 2555
..............................................................................................................................
งานพัฒนาสังคมและประเทศชาติของพวกเรา ยังไม่เสร็จครับ
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
ใช่จ้ะงานของพ่อ รอพวกเราสานต่อ งานที่พ่อทำจ้
ขอบคุณมากครับ คุณมะเดื่อ ;)...
What a way to keep a person alive and feeling useful! The late HM had shown us again of a strong and subtle way for people to continue work in their old age.
I think ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล had mistaken the late HM's concern for him (ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล) for 'ทรงห่วงเรื่องงาน
60 years of age is the time to move aside and let younger people learn their roles. Retirement means we are not bounded by many rules and expectations, we can use our freedom to achieve greater things (-- greater things are not sitting in armchairs and watching the world go by). It's time to put our recurring wishes and dreams into reality. If we are not confident of our our dreams, we can join many dream makers organizations (like โครงการจัดกิจกรรมและสัมมนา
เมื่อเริ่มต้นสิ่งใด ผมเข้าใจว่าไม่มีอะไรสิ้นสุดก็ว่าได้ แม้ลมหายใจเราแตกดับสูฐสลายไปก็เถอะ สิ่งเหล่านั้นก็ยังคงอยู่ คงอยู่ในสถานะของการมีคนสานต่อ หรือเป็นแค่อนุสรณ์สถานให้คนเรียนรู้ก็เถอะ สิ่งเหล่านี้ผมถือว่า ยังไม่จบ และยังมีการเดินทาง เพียงแต่เปลี่ยนแปลงสถานะ และรูปแบบใหม่เท่านั้นเองครับ
Thanks ครับ ท่าน sr ;)...
ใช่เลยครับ คุณแผ่นดิน ;)...