(ขอ)บันทึกเพื่อเสริมสร้างกำลังใจตัวเอง(บ้าง)
“จงเผชิญกับอัปยศและเกียรติยศ
ด้วยจิตใจที่สงบและคัมภีรภาพดุจเดียวกัน” จากภควัทคีตา
มหากาพย์ของอินเดีย ในหัวข้อเรื่อง ความรุ่งเรือง และความเสื่อม
ถ้อยคำเหล่านี้เป็นสิ่งที่ วิลลี โปกานี 
ซึ่งเป็นนักวาดภาพประกอบหนังสือ ชาวอเมริกัน
ได้ใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต
โดยได้กล่าวเพิ่มไว้อีกด้วยอย่างน่าสนใจ และน่าจะนำมาปฏิบัติด้วยว่า
“การไม่ยินดี ยินร้ายกับความสำเร็จหรือผิดหวัง
เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยากอันใหญ่หลวงก็พยายามควบคุมจิตใจให้สงบ
เมื่อเผชิญกับความโชคดีก็ไม่ตื่นเต้นจนเลยเถิด”
อย่างที่ได้บันทึกไว้ในเรื่อง วันที่หนาวมาก ช่วงเริ่มหนาว หนาวมากขึ้น และหนาวมากที่สุด วันนี้ (31 ต.ค.2548) ผมต้องเร่งเสริมสร้างกำลังใจให้ตัวเองเป็นอย่างมาก เพื่อพบกับวันรุ่งขึ้นที่พร้อมเหมือนอย่างวันนี้ที่ผ่านมาได้ ซึ่งอาจจะต้องพร้อมกว่าด้วยซ้ำ สิ่งหนึ่งที่ผมทำบ่อย ๆ คือหนังสือครับ และหนังสือเล่มนี้ก็เป็นเล่มหนึ่งที่ถูกหยิบยกขึ้นมา คือ “ไม่มีคำว่าล้มเหลว” (ตามรูป) เป็นหนังสือที่รวม 101 วจนะเพื่อให้กำลังใจผู้คน บรรณาธิการโดย วิลเลี่ยม ไอ.นิโคลล์ แปลโดย ส.สุวรรณ พิมพ์เมื่อปี 2538 โดยสำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก ครับ
หนังสือเล่มนี้เขียนคำนำโดย ศ.นพ.ประเวศ วะสี ลองมาดูตัวอย่างคำนำที่ท่านเขียนไว้นะครับ และขอจบบันทึกนี้ด้วยคำนำของท่าน ผมขอแนะนำหนังสือเล่มนี้ว่าเป็นหนังสือที่น่าสะสมไว้ (หากยังมีวางขาย) เพื่อเปิดอ่านคราวที่ต้องการกำลังใจ โดยเฉพาะผมแล้วการให้กำลังใจตนเองต้องทำบ่อย ๆ เหมือนกันนะครับ (ฮา...)
“ในยามที่ไฟโลกย์เผาผลาญมนุษย์ให้เร่าร้อน เหนื่อย ตื้น และหลุดออกเป็นส่วน ๆ อยู่เช่นนี้ ผู้มีสติย่อมหาช่วงแห่งวันและคืนสร้างความเย็น ปลดความเหนื่อย แสวงหาความลึกซึ้ง บูรณาการส่วนแยก อันจักทำให้เกิดทิพยสัมผัสต่อความงาม ความสุข มิตรภาพ อิสรภาพ ปัญญา และสันติภาพ หรือพัฒนาความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ไม่มีคำว่าล้มเหลว เล่มนี้คือเครื่องมือในการเดินทางทางท่านบนสันติบท”
ความเห็น (3)
คุณชายขอบคะ เล่มนี้ดิฉันก็มีเหมือนกันคะ อ่านแล้วรู้สึกดีคะ ซื้อไว้นานมากแล้ว ตั้งแต่ตีพิมพ์ครั้งที่หนึ่งคะ แต่หายไปแล้วคะ น่าเสียดายมาก :(
ที่ผมมีอยู่เป็นการตีพิมพ์ครั้งที่ 1 ครับอาจารย์ น่าเสียดายนะครับ ทำอย่างไรดีเอ๋ย... ผมเอามาลงเรื่อย ๆ ดีไหมครับ อ่านแล้วมีกำลังใจจริง ๆ ครับ โดยเฉพาะคำนำ อ่านจนจำได้แล้วครับ
"ในยามที่ไฟโลกย์เผาผลาญมนุษย์ให้เร่าร้อน เหนื่อย ตื้น และหลุดออกเป็นส่วน ๆ อยู่เช่นนี้ ผู้มีสติย่อมหาช่วงแห่งวันและคืนสร้างความเย็น ปลดความเหนื่อย แสวงหาความลึกซึ้ง บูรณาการส่วนแยก อันจักทำให้เกิดทิพยสัมผัสต่อความงาม ความสุข มิตรภาพ อิสรภาพ ปัญญา และสันติภาพ หรือพัฒนาความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ไม่มีคำว่าล้มเหลว เล่มนี้คือเครื่องมือในการเดินทางทางท่านบนสันติบท”
เดี๋ยวผู้เขียนมาถวงถามเรื่องลิขสิทธิ์ละแย่แน่ๆ คะ ;)